กราบนมัสการเจ้าค่ะ
กราบนมัสการวันหยุดสุดสัปดาห์เจ้าค่ะ
แวะมาน้อมนำรับข้อคิดดีๆ ก่อนกลับไปพักผ่อนกายใจที่บ้าน...
(ไม่กลับบ้านนานๆ มีแต่หนีเที่ยว เดี๋ยวท่านมารดาจะลืมหน้าบุตรีสุดที่รักเจ้าค่ะ)
นมัสการเจ้าค่ะท่าน
แวะมารับธรรมะงามๆก่อนไปทำงานเจ้าค่ะ วันนี้มีหน้าที่นำพาอนาคตผู้อื่น ต้องไปสอนเด็กๆที่แสวงหาเส้นทางอาชีพเลี้ยงตัวเพื่อเป็นต้นทุนชีวิต น้องๆที่มีฐานะครอบครัวไม่ดีนัก หลักสูตรผู้ช่วยเหลือคนไข้ค่ะ จะนำกลอนบทนี้ไปฝากเด็กๆนะคะ
ให้ตนเติบโตด้วยความกล้า ก้าวไปข้างหน้าฝ่าพงหนาม
ดวงใจมิหยุดพยายาม กล้าจักเดินตามหนทางตน
ให้ตนเติบโตด้วยความคิด เรียนรู้ชีวิตทุกแห่งหน
ตรองด้วยปัญญาอันแยบยล รู้คิด รู้ค้น รู้ตนเอง
สาธุเจ้าค่ะ
แบบอย่างแห่งความสุขความสำเร็จของผู้อื่น
เราก็ดูเป็นตัวอย่างได้ แต่ไม่จำเป็นว่าต้องเอาเยี่ยงหมดทุกอย่าง
เขามีส่วนเลวบ้างช่างหัวเขา จงเลือกเอาส่วนที่ดีเขามีอยู่
กราบนมัสการเจ้าค่ะ
มาน้อมรับข้อคิดดีๆ เจ้าค่ะ
นมัสการค่ะ ท่านธรรมฐิต
เป็นประโยคคล้ายๆกับที่ครูนกพูดกับศิษย์เมื่อวันศุกร์ถึงเหตุบ้านการณ์เมืองว่า ดูแบบอย่างได้แต่ไม่ควรทำตาม
ถึงยังไง..แม่ก็ยังมองว่าเราเป็นเด็กในสายตาท่านเสมอ..
ขอยกมือเห็นด้วยกับท่านธรรมฐิตเจ้าค่ะ...
วันนี้เอาเจ้าแพลนมาบ้านด้วยค่ะ(พรากลูกจากแม่นก อิอิ)
เจ้าแพลนมาช่วยดาวปลูกต้นไม้ ทำงานบ้าน ล้างรถ สนุกสนานใหญ่
คุณแม่บอกว่า รู้แล้วทำไมเอาเจ้าแพลนมาด้วยเพราะเอามาใช้แรงงานนี่เอง 555
ชอบตอนท้ายนี้จังคะ..สรุปได้โล่งใจประชาชีจริงค่ะพระอาจารย์...
นมัสการมาด้วยความเคารพอย่างสูง..
ขออนุญาตคุณแม่นกแล้วเจ้าค่ะ....อาเจ้เธอบอกว่า..เอาไปเล้ย!!!
ดาวเลยถือว่าเมื่อผู้ปกครองอนุญาต คงไม่เป็นไรเจ้าค่ะ อิอิ
กราบนมัสการขอรับท่าน...คนเราต้องคำนึงเสมอว่าการเรียนรู้ไม่มีวันจบสิ้น ดังนั้นชีวิตหยุดเรียนรู้ก็เท่ากับคนที่ตายไปแล้วขอรับ
ยกมือสองข้างหนับหนุนอาจารย์ขอรับ..
มาชมบล็อกของพระคุณเจ้า
อ่านแล้วเป็นธรรมะดีจังที่ว่า...รู้คิด รู้ค้น รู้ตนเอง...