เชียงรายรำลึก (2) วันนี้ที่รอคอย วันที่ 1

 

คุณยายจองคิวเราไว้นานแล้ว ว่า ถ้าคุณสามีจะไปประชุมเชียงรายเมื่อไร ขอให้บอก ยายจะไปด้วย หลายปีแล้วละ มาครั้งนี้ โอกาสดี เขาบอกว่าจะไปแล้วเที่ยวนี้ เราก็คือ ดิฉันและคุณแม่ ก็เลยตามเขาไป วันที่เขาประชุมวันที่สอง

คุณยายไปหาซื้อของฝากกับป้าต้อย เลือกได้ของที่ถูกใจ ก็คือ ผ้าพันคอ กับ ขนมปังสังขยา ตั้งใจมากเลย เพราะว่า อร่อย ก็เลยอยากให้เพื่อนๆ ได้ทานกันด้วย รักษาไว้อย่างดี ต้องแช่ตู้เย็นตลอด

ของฝากจากคุณยาย

เพื่อนคนแรกที่ไปเยี่ยม ป้าอวน - เพื่อนรัก เพื่อนกัด ของคุณยาย
ป้าอวนก็น่าจะอายุเท่าๆ กับคุณยาย คือ 70 ย่างเข้า 80
ป้าอวนผอม ท่านชอบปีนต้นไม้ ถามก็บอกว่า ตอนนี้ก็ยังปีนอยู่
ตอนไปหาก็กำลังนอนอ่านหนังสือกลางห้องอย่างสบายอารมณ์

บ้านป้าอวน แต่งไว้โล่งๆ ผนังห้องมีภาพประวัติศาสตร์ของชีวิตมากมาย
บันไดบ้านเป็นเรื่องธรรมดาของที่นี่มาก มีบันไดทั้งข้างนอกข้างใน
... เราลำบากขึ้นลง แต่คนอยู่ไม่ลำบากเลย ...

มื้อนี้ ไปกินน้ำเงี้ยว กับข้าวซอย ข้างบ้านป้าอวน ซึ่งหลานขายอยู่ ... รสชาติดี อร่อย

อันดับต่อมาไปหายายตุ่ม อยู่เลยห้าแยกพ่อขุนไปหน่อย ... แต่ไม่เจอ ...
บ้านของยายตุ่ม กับตาหนาน (นัยว่า เป็นลูกของคนที่เลี้ยงยายมาตั้งแต่เล็ก) กลายเป็นโรงแรมไปเสียแล้ว ...
ไปพบคุณยายข้างบ้านกัน ก็คุย และเล่าให้ฟังว่า ยายตุ่มเสียตามตาหนานสามีไปนานแล้ว ... คุยไปคุยมา ก็จำได้ว่า เป็นเพื่อนของยายสมัยเด็กๆ ที่เรียนที่ โรงเรียนวัดศรีเกิด

แล้วเราก็เดินทางกันต่อ ไปหาน้าพิศมัย ท่านนี้เป็นรุ่นน้องของคุณยาย ที่รักและติดต่อกันมาเนิ่นนาน ... ช่วงหลังๆ น้าพิศ เดินลำบาก คุณยายก็เลยเอาของฝาก คือ หยงเหิง ไปฝากเป็นพิเศษด้วย สรรพคุณ ช่วยแก้ปวดหลัง ปวดข้อ ปวดเข่า อาจช่วยให้เดินได้อีกครั้งหนึ่งด้วย ... โปรดรอดูผล

คู่นี้ คิดถึงกันมาก คุยกันกระหนุงกระหนิง
... ครั้งที่แล้วที่มาเชียงราย น้าพิศยังไปเที่ยวกับคณะเราได้ ครั้งนี้ไปลำบาก ก็เลยไม่ได้ไปด้วยกัน ... ได้แต่คุย
ที่บ้านน้าพิศ ลูกชายเปิดร้านถ่ายภาพ กึ่งเป็น Studio กำลังขยายกิจการ
ท่านผู้เฒ่าทั้งสอง คุยกันเรื่องกิจกรรมตอนเด็กๆ ...

วันนี้ เป้าหมายคุณยาย บรรลุภารกิจ พบเพื่อนๆ 2 คน ไม่พบ 1 คน แต่พบคนอื่นทดแทนไปแล้ว

 

[ครูโย่ง]

เป็นภาพแห่งความอบอุ่นครับ

ชื่นใจดีแท้

[เพื่อนร่วมทาง]

• 
• คุณยายมีความสุขมากเลยค่ะ ครูโย่ง
• ถึงแม้ว่า ตกเย็น ก็ต้องไปหาหมอนวดก็ตาม อิอิ