ฟ้า

ชั้นยืนมองฟ้าไกล ไกลสุดสายตา ไม่รู้ว่ามันไกลสักกี่กิโลเมตร ในใจรู้เพียงว่า "ไปไม่ถึง..เอื้อมไม่ถึง"
ชั้นมองดูนก นกที่บินไกลจนลับตา ในใจชั้นรู่เพียงว่า นกนั้นบินไปถึงแน่ๆ สักแห่ง ณ จุดหมายปลายทาง..หากกางปีกให้กว้างแล้วทะยานไปดั่งนกก็คงจะดี จะได้ไปไกลสุดหล้าสุดฟ้า สู่ท้องทะเล ภุเขา ก้อนเมฆและใบไม้...ดีจริงๆ...