กีฬา กีฬา เป็นยาวิเศษ...พระพิรุณเป็นเหตุ ทำเกมส์ให้เป็น...ต่อให้ทีค่ะ

แหม...วันนี้กีฬาสีของเราโดนพระพิรุณเล่นงานอีกแล้วค่ะ นักกีฬาจับไม้จับมือท่ามกลางเสียงฮึมฮัมของเทวดา เพราะหวังว่าท่านจะให้เวลาซักหน่อย (พวกเราขอแค่ชั่วโมงหน่อยๆเองเนาะ...ไม่ยอมให้) แต่แล้วท่านก็บอกว่า...จะทดสอบว่าเจ้าพวกนี้จะทำยังไงกัน...ด้วยสนามแบบนี้

	น้ำท่าที่เตรียมมาสำหรับเหล่านักกีฬาและกองเชียร์ก็เป็นหมัน...เอ๊ย เป็นเปียก ตะกร้าแชร์บอลล์ของเราก็บรรจุน้ำแทนลูกบอลล์เสียแล้ว
	กรรมการ, กองเชียร์และนักกีฬาต่างก็มายืนมองสนามตาปริบๆ คุยกัน ถือแป็นโอกาสอันดีได้พูดคุยกันหลังเลิกงาน แทนที่จะต่างคนต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน
	ฝนเพลาลงลองใจพวกเรานิดหน่อย พี่เมธีกับคุณกลิ่น ลงไปสำรวจสนามกัน ถึงแม้ไม่ได้เล่นก็ขอเดินๆกันสักหน่อย...พี่เมคงดูแล้วว่าแบบนี้เช็ดไม่รอดแน่
	เก็บๆกันดีกว่านะ... พี่สุทัศน์ตัดสินกับพี่เมตามประสา 2 พ่องานผู้ควบคุมดูแลสนามและอุปกรณ์

	บรรดานักกีฬาและกองเชียร์ก็จัดการแยกย้ายกันหาเสบียงเตรียมกลับบ้านหลังฝนหยุด โปรดสังเกตในมือพี่เม่ย สำหรับกี่คนน่ะ พี่จ๋า
	กองเชียร์และนักกีฬาของเรามีหน่วยสนับสนุนตัวเล็กๆกันก็หลายคนค่ะ

เอาเป็นว่า…พรุ่งนี้เราจะมากันใหม่ ไม่ท้อถอยอยู่แล้วค่ะ รับรองพระพิรุณน่าจะกรุณา…หรือว่าไง?