คนหลงค่านิยม

       บ้านเราที่นอกสมัยก่อนมีแต่ควายกับวัวแต่เดียวนี้ลูกหลานอยู่กรุงเทพฯ   กรุงเทพฯเขามีเครื่องบินเดินทางได้ไกลแล้วเขาลืมควายที่ไถ่นาให้ข้าวเขาแล้วหรือ   ทำไม่เวลามีปากเสียงก็ว่า "ไอ้ควาย" แล้วไม่ใช่ควายหรือที่ทำให้เรามีชีวิตเลี้ยงปากท้องตั้งแต่พ่อแม่แล้วก็เรามาตลอดคนแต่ก่อนนั้งเกวียนเดินทางทางไกลก็เกวียนเราก็อาศัยสัยว์แต่ก่อนทำไม่เดียวนี้ถึงเหยียดหยามสัตว์ที่เลี้ยงเราได้ละทุกคนอาจจะงงทำไม่ถึงเขียนเรื่องแบบนีแต่ที่จริงแล้วมันเป็นเรื่องที่หน้าห่วงมาเลยเพราะว่าสัตว์ก็มีส่วนร่วมรบสมัยก่อนแต่สมัยนี้มีรถไถ่ลืมควายที่บ้านแล้วต่อคนข้างหลังคงไม่มีควายมาให้ลูกหลานเห็นแล้วแต่ที่จริงมันเป้นเพราะลูกหลานเราเป้นไปต่ามค่านิยมที่ว่าแฟร์ชั่นหลากหลายสตายหลายแบบจบเดียวนี้เครื่องบินไปได้ไกลไปประเทศนอกลืมไทยได้ในพริบตาเลยทีเดียวเชื่อไม่คนที่บ้านมีแฟนเป้นฟรั่งคนหนึ่ง 2ปีก่อนแก่ทำนาจนดำซีดพอมีฟรั่งมีชอบแก่ๆก็ได้ไปเที่ยวประเทศนอกแต่แก่ก็บอกก่อนไปว่าจะกลับมาหาแม่ทุกครั้งที่คิดถึงแม่แก่พอแก่ได้ไปประมาณได้ว่า3เดือนแก่ก็โทรมาหาแม่แก่เป็นครั้งแล้วบอกว่า "แม่ฉันจะกลับไปหาแม่นะแม่" แม่แก่ก็บอกว่ากลับมาสิลูกแม่ไม่มีใครช่วยทางบ้านเลยพอแม่แก่ลอ2อาทิตย์ก็ไม่มา3ก็ไม่มาพอได้เวลาประมาณสัก6เดือนแก่ก็โทรมาอีกว่า "แม่ฉันจะกลับบ้านแม่ขายควายที่บ้านให้ฉันเป็นค่าเครื่องบินได้ไม่แม่"แล้วแก่ก็กลับมากับความผิดหวังเพระว่าฟรั่งหลอกแก่ไปทำงานที่ประเทศนอก  เป็นงัยสุดท้ายก็ต้องให้ควายช่วยตามเคยต่อไปขอให้ทุกคนรักควายให้มาขึ้นนะครับ         ทางสายเก่า