แฉความชั่วในใจศิษย์

เช้านี้ตื่นมา สะดุ้งว่าต้องไปวัด ไปงานกฐิน ไม่ทันแน่ ๆ เลย ฉันนี้ไม่ไหวเลย แย่จริง ๆ เปลี่ยนเสียงนาฬิกาใหม่ นอนไม่มีสติถึงขั้นไม่ได้ยินเสียงปลุกเลยหรอกวะเนี่ย

 

พอชะโงกดูนาฬิกา เอ๋า อีกห้านาทีตีสาม “ขอโทษนะคะ ที่เพ่งโทษตัวเอง” ตัวเองก็ไม่มีเว้น

 

นั่งภาวนาทบทวน เรื่องราวของเมื่อวาน อะไรทำให้โดนดุ

“ก็มันชั่วไม่มี ศีล ก็สมแล้ว ที่ครูท่านดุ สอนยากสอนเย็น งี่เง่า”

 

แล้วจะเอายังไงต่อไป จะตายอยู่แค่นี้เหรอชีวิต เกิดมาทั้งที่ มีครูดีก็แล้ว กราบครูบาอาจารย์ก็แล้ว  มีครอบครัวดีก็แล้ว จะปล่อยปะละเลยให้ตัวเองชั่วอยู่อย่างนี้เหรอ ครูสอนตั้งมากมาย สิ่งดี ๆ ทั้งนั้น จำไม่ได้เลยเหรอ ถึงไม่ทำ มันจะงี่เง่าจะชั่วไปถึงไหน

 

วัน ๆ ดี แต่นั่ง จม อยู่ใน ความคิด ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  คิดจนจิตเน่าเหม็น ไม่มีประโยชน์อะไร

ทุกข์ ๆ ๆ ๆ ๆ ที่ผ่านมามันยังทุกข์ไม่ถึงใจ อีกเหรอ ชีวิต มันจะโง่ดักดานอะไรขนาดนี้

ไม่เบื่อบ้างเหรอ มีแต่ร้องไห้คร่ำครวญ มีแต่โกรธ เพ่งโทษคนนี้ที คนโน่นที แล้วนี่จะเอายังไง ใจตัวเองเป็นยังไงไม่รู้จัก ตนเองมีนิสัยยังไงก็ยังไม่รู้จัก เหลาะ ๆ แหละ ๆ ไป วัน ๆ เรื่อยเปื่อยไร้สาระ งานข้างนอกก็ไม่ได้เรื่องงานข้างในก็ยิ่งแล้วใหญ่ ตายตอนนี้นี่เสียชาติเกิดเลยนะเนี่ย  จะเอายังไงว่ามาซิ ไม่คิดว่าจะตายเลยรึไง กลัวนักไม่ใช่เหรอความตายหน่ะ สติอ่อนขนาดนี้ เดี๋ยวก็ตายแล้วจะเอาไง,,,,,,,,

 

จะถอย อะ ถอยแล้วไปทำอะไร เอาไงต่อไป ไปเรียน ใครจะให้แกไปเรียน โง่ขนาดนี้ ตำรา ก็ไม่ อ่าน ภาษาก็โง่ ๆ จนก็จน จะทำอะไรได้ ไม่อายเขาเหรอ ส่งคนที่น่าจะทำประโยชน์ให้ประเทศชาติคนอื่นไปเรียนไม่ดีกว่าเหรอ ภาษีชาวบ้านนะนั่นหนะ ไม่อายเหรอ ชั่วขนาดนี้ ยังมีหน้าจะไปใช้เงินภาษีเหรอ

 

จะฝึกต่อฝึกยังไง บอกแต่ละอย่าง เคยทำไหม ไม่เคยตั้งใจเลย มีแต่กลัว ๆๆๆ ยิ่งโดนด่า ก็ยิ่งกลัว ไม่กล้าทำ ไม่อยากทำ แถมยังมีความคิดว่า ทำก็โดนด่า ไม่ทำก็โดนด่า เห็นความชั่วของตัวเองไหม นี่แหละ ตัวนี่แหละ ที่มันยอมรับตัวเองไม่ได้

ไปอยู่ใกล้ใครก็เอาความทุกข์ไประเลงใส่เขาไปซะหมดไม่รู้จักเก็บงำ ลำพัง ชีวิตคนก็ทุกข์กันอยู่แล้ว ไม่รู้เหรอ ยังจะไปเอาทุกข์ตนเองเป็นใหญ่ ไม่มีเมตตาเอาซะเล้ย

ทำงานไปเครื่องมันเสีย ก็โทษโน่นโทษนี่ ก็ไฟมันกระชาก ฟิวซ์มันก็ขาด ของมันซับซ้อน ก็ต้องรอช่าง แค่นี้ คิดไม่เป็นของมันมีเหตุผล ของมันมีอายุ มีกาลเวลามีชำรุด ทีร่างกายแกยังมีป่วยเลย แล้วนี่ เครื่องใช้งานมาเป็นสิบ ๆ ปี เห็นความชั่วตัวเองไหม

 

 

มันผิดมหันต์อย่างที่ครูพูดไว้ไหม

ที่ท่านเอ่ยไว้ผิดสักคำไหม ความชั่วความมืดดำในใจ ยังจะมาแสดงตัวเป็นผู้ประเสริฐอีก จิตใจนี่ทำด้วยอะไร สั่งสมกิเลสหนา ๆ ความชั่วช้ามาไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ ยังไม่รู้จักสำนึก ใครทำอะไรให้ก็เนรคุณ ไม่สำนึก บาปหนา จะชดใช้ยังไงหมดหล่ะทีนี้ ไปเรียน ไปทำงาน ชดใช้ได้ไหม ทำยังไงหล่ะ

 

 ก็ภาวนา เออ แค่นี้ไม่พอ แกต้องมีศีล ศีลหน่ะมีให้แนบใจเลย จะทำอะไร เช็คก่อนผิดศีลไหม เป็นคุณหรือเป็นโทษ ทำแล้วมีประโยชน์ไหม กิเลสพาทำ รึธรรมพาทำ พิจารณาก่อน 4 อย่างในชีวิตนี้ต้องสั่งสมทำให้มาก ทำให้มีให้เกิดขึ้นรู้ยัง

1. ตั้งใจ
2. ศรัทธา
3. อดทน
4. มีสติ

 

ทำให้ถึงพร้อม ยึดให้มั่น สิ่งเหล่านี้ ยึดไว้แนบไว้กับจิตกับใจ คนเราหน่ะได้เกิดมาแล้ว ได้ฟังธรรมแล้ว แล้วเมื่อไหร่จะลงมือปฏิบัติ อย่าทำตัวเป็นพวกท้องอืด รับธรรมะเข้ามาแล้ว อย่าปล่อยไป อย่าให้ ธรรมะไหลออกทางหู ไหลออกทางปาก ให้ย่อยก่อน ให้เกิดสติ ให้มีปัญญา ทำธรรม จึงจะเข้าถึงธรรม นี่อะไร ไม่ทำแล้วยังจะมาคร่ำครวญเอาอะไร

 

เอานะขออนุญาตใช้เวทีนี้แหละแฉ ความชั่วในใจ ตีแผ่ ความชั่ว ขอบพระคุณนะคะคนที่เปิดเวที G2K

ขอบพระคุณครูบาอาจารย์ที่เมตตาค่ะ

 

[ณัฐรดา]

สวัสดีค่ะ

ได้ระบายแล้ว คงสบายใจขึ้นบ้างนะคะ

คนที่รู้ว่ามีสิ่งที่ตัวเองต้องแก้ไข ไม่ใช่คนโง่ค่ะ ตรงกันข้ามเลยละ เพราะบางคน จนอายุเลยไปครึ่งร้อยแล้ว ยังไม่รู้เลยค่ะว่าตัวเองมีอะไรที่ควรแก้ไขบ้าง

แต่แม้จะรู้ว่ามีอะไรควรแก้ ก็ไม่ใช่จะแก้กันได้ง่ายๆค่ะ เพราะเราเคยชินกับการกระทำอย่างนั้นมานาน แม้บางครั้งจะเผลอทำสิ่งนั้นซ้ำตามความเคยชิน ก็ไม่ควรตำหนิตัวเองมากนัก

แต่อย่างไรก็ดี การทำซ้ำ ไม่ใช่ข้ออ้างให้บอกตนเองว่า "ขอทำอีกสักครั้งน่า"

แม้จะใช้เวลาในการแก้ไขนานเป็น เดือน ปี หรือหลายๆปี ก็อย่าท้อนะคะ แหม ก็มันอาจจะชินข้ามชาติภพ จะให้หายภายในข้ามคืนได้ยังไงกัน

เมื่อทำสำเร็จ สิ่งดีๆก็จะอยู่กับเราตลอดไป แต่ในระหว่างที่เรากำลังเดินทางด้วยการพยายามแก้ไขอยู่ เราจะทำสิ่งเหล่านั้นน้อยลงเรื่อยๆ แค่ทำน้อยลงเรื่อยๆ ก็ภูมิใจได้แล้วค่ะ ว่าเดินเข้าใกล้ความสำเร็จเข้าไปทุกทีแล้ว

เอาใจช่วยค่ะ

[ใบไม้ร้องเพลง]

ขอบพระคุณนะคะคุณณัฐรดา

ที่เมตตาให้กำลังใจ และมาแลกเปลี่ยนค่ะ

[benzduzija]

ขอบคุณมากครับ ที่ตีแผ่ เรื่อง ที่หลายๆ คน ไม่เผชิญกับมันตรงๆ ทำให้ ผมได้สำนึกถึงหลายๆสิ่ง หลายๆอย่าง การหนีปัญหาไม่ใช่ทางออก เรื่องที่ผิดไปแล้ว เราก็ นำมาเป็นแนวในการแก้ไข และปรับปรุงให้ดีขึ้น ทำอะไรต้องมีความรับผิดชอบ ให้อยู่ในกรอบความดี ขอบคุณมากครับ พี่ใบไม้ร้องเพลง