next station "ผู้พิการ" Version Milly (ตอนที่ 1)
"หมอคะ หนูจะย้ายเข้า รพ. หมอยินดี ....รับ.....มั้ยคะ?"
เงียบ ไม่มีเสียงตอบจากสวรรค์ สักพักฉันได้ยินเสียงหัวเราะที่ปลายสาย ฉันทำใจดีสู้เสือ (ตัวใหญ่) แล้วก็พูดเสียงเบาๆ อย่างคนขาดความมั่นใจ
ผอ.ประสิทธิ์ชัย มั่งจิตร
"ถ้าหมอไม่รับ จะได้ไม่ต้องเขียนใบขอย้ายไปนค่ะ ขอย้ายแล้วเขาไม่รับน่ะ อายเขาค่ะ"
ว่าที่เจ้านาย ณ ขณะนั้นตอบรับกลับมากลั้วเสียงหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"แล้วถ้าอยู่ รพ.หมอจะให้ทำงานอะไรคะ?"
ฉันรีบถามต่อใหนๆ ก็ใหนๆ ขอเตรียมตัวก่อนละกัน
"ผู้พิการ" เสียงตอบกลับมา 
คราวนี้คนที่เงียบกลายเป็นฉันเอง ผู้พิการ ฉันทวนคำตอบในใจ จะให้ทำแบบใหนกันนะ ฉันทำงานอยู่ สสอ.มา ย่างเข้าปีที่เก้าแล้ว งานผู้พิการ เป็นงานหนึ่ง ที่ต้องยอมรับว่า เจ้าหน้าที่สถานีอนามัยไม่ได้นำมาคิดรูปแบบการดำเนินงานใหม่ๆ หรือทำให้ครอบคลุมได้ พวกเราได้แต่สำรวจ สำรวจ และสำรวจข้อมูล แล้วส่งข้อมูลให้จังหวัด เพื่อประสานงานขอความช่วยเหลือในส่วนที่เกี่ยวข้องต่อไป
เอาเหอะ ถ้าเจ้านายคิดว่าน่าจะให้คนอย่างเรารับผิดชอบงานนี้ เราก็คงจะทำได้กระมัง ทำไปแล้วติดขัดอะไรค่อยถามละกัน
ถ้าไม่ไหว เจ้านายก็คงจะรับผิดชอบปลดเองนั่นแหละ อิอิ....
นั่นเป็นเรื่องราวเมื่อเกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา
บัดนี้ ฉันได้ศึกษา เรียนรู้ วางแผน ลงมือทำ ร่วมกับทีมงาน โดยมี ผู้อำนวยการโรงพยาบาลแก่งคอย คอยกำกับและอำนวยความสะดวก อยู่หลังฉาก
ไม่ว่าจะพาไปเรียนรู้จากเวทีการประชุมต่างๆ หรือส่งลงไปในพื้นที่
ตัวช่วยหลักที่สำคัญก็คือน้องๆ นักกายภาพบำบัดสาวสวย4คน ซึ่งจะเป็นคนลงมือลงแรงกับผู้ป่วย(เอางั้นเลย?)
หัวหน้าของฉัน+น้องกุลนักกายภาพฯ และนศ.ฝึกงาน
ไปเยี่ยมคนไข้ที่ตำบลทับกวาง
ส่วนอดีตทันตาภิบาลซึ่งผันตัวเองมาเป็นนักวิชาการสาธารณสุขอย่างฉัน ก็มีหน้าที่ประสานงา....น ประสานความร่วมมือ โดยใช้ความสวยอันเพอร์เฟค(unperfect)เป็นอาวุธประจำกาย
ลงทุนถ่ายแบบหน้าสถานีอนามัยชะอมค่ะ
พวกเราเริ่มรุก รุก และรุกเข้าไปในชุมชน เยี่ยมบ้าน
ให้การฟื้นฟู รับขึ้นทะเบียนคนพิการ ทั้งเหนื่อยทั้งสนุก
สลับกันไป
เจ้านายพาชม"สวนมั่งจิตร"ที่ปากช่อง
ผอ.พยายามขายไอเดีย และเราก็มีหน้าที่ขายต่อ
ให้ผู้เกี่ยวข้องทราบ ทั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เอกชน
อาสาสมัคร และอื่นๆ
"วันนี้เขาอาจยังไม่ได้ให้ความสำคัญหรือร่วมมือกับเรา แต่เราต้องให้ก่อน ทำให้เขาเห็น ต่อไปเราจะทำงานง่ายขึ้น
ผมอยากให้มีศูนย์ Day care สำหรับผู้สูงอายุ ที่โรงพยาบาลแก่งคอย"
ผอ.พูดในวันที่ฉันมารายงานตัววันแรก ฉันต้องท่องไว้ และค่อยๆ ก้าวเดินตาม เพื่อจะได้มองเห็นฝั่งฝันของเจ้านายด้วย
วันดี คืนร้าย เจ้านายที่มีความสามารถหลากหลาย จนไม่สามารถแยกร่างได้ ก็ส่งข่าวมา
"เออ ! จ๊ะ , กุล สปสช.เขตฯ ขอให้ไปบรรยายเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้ งานผู้พิการที่อยุธยานะ ผมชนสองสามงาน ไปแทนหน่อยนะ" โอ๊ะ!แม่เจ้า สงสัยความงามของพวกเราจะเข้าตา จะปฏิเสธได้กระไร อย่างน้อย ก็ต้องไปโชว์ตัวหน่อย การนำเสนองานเป็นหน้าที่เรา แต่ความเข้าใจเป็นหน้าที่ของผู้ฟัง ที่เรามิอาจรับผิดชอบได้ แหะ แหะ ....
อย่างไรก็ตาม แม้จะไปทีละ 2 หรือ 3 คนก็มิอาจแทนเจ้านายคนเดียวได้ (ไม่ใช่แฟนทำแทนบ่ได้ค่ะ)
วันหน้า วันหลัง เจ้านายก็อย่าหลับตาเดินสิคะ จะได้ไม่ชนหลายๆ งาน (แอบพูดในใจนะ)
แต่สิ่งทั้งหลายทั้งปวงบรรดามี ทำให้ฉันได้สะสมการเรียนรู้ และประสบการณ์มากขึ้นเช่นกัน........
ไว้ต่อวันหลังนะคะสาวน้อยเสื้อส้มบอกว่าถึงเวลาของหนูแล้วค่ะ....
ความเห็น
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาชมความก้าวหน้า การดูแลผู้พิการอย่างเป็นระบบครบวงจร
- ขอชื่นชมในกิจกรรมดี ๆ เพื่อน้องพี่ชาวแก่งคอยและเพื่อนใกล้เรือนเคียง
- ขอบคุณสำหรับผู้บันทึกเรื่องราวดี ๆ ดีๆ
- ตามมาอ่าน
- แหมๆๆไปสวนด้วย
- บ้าน ผอ หรือครับ
- ทีมงานเยี่ยมบ้านเข้มแข็งมากๆๆ
- มาให้กำลังใจก่อนนะ
- จองเด็กน้อยเสื้อส้ม
- วันเจอเด็กน้อยอายๆๆ
- เพราะแม่จะไปเต้นอย่างเดียว ฮ่าๆๆๆๆ
วันไหน จะขาย ชวนด้วยนะ จะไปขายด้วย Idea 555
อยากไป "สวนมั่งจิตร" อ่ะ เห็นว่าผลไม้มั่งมี ที่มั่งจิตร
อ.ขจิตคะ รักเด็กสร้างบ้านนะคะ หรืออาจารย์มีคอนโดแล้ว นานหน่อยนะคะกว่าเด็กเสื้อส้มจะโต คริคริ
*ขอบคุณคุณบุษรา มาให้กำลังใจแต่เช้า ไก่ที่แก่งคอยยังไม่โห่เลยค่ะ
*อ.ขจิตคะ เจ้าของไร่ ฝากมา "ยินดีต้อนรับครับ"
(โปรแกรมหน้ามีกางเต๊นท์ และทำข้าวหลามฝีมือ เจ้าของไร่ด้วย)
เจ้าหน้าที่ รพ.แก่งคอย ชอบไปไร่นี้มาก ทั้งอิ่มทั้งสนุก เลยค่ะ
ขอบคุณที่เป็นกำลังใจค่ะ
* Sha รพ.แก่งคอย ตามมาเสริมแรงตลอด ขอบคุณคร๊าบบบบบบบบบบบ
จากที่ต้องดูแลเฉพาะอนามัยช่องปาก
กลายมาเป็นดูแลอนามัยทั่วทั้งตัว ทั้งร่างกาย และจิตใจ
Fighting Fighting
