แสงแดดสาดมาตอนบ่ายสาม หน้าหนาวมาเยือนแล้วสิ
วันนี้ ว้างๆ เคว้งๆ ยังไงไม่รู้
นั่งทำงาน สลับกับ นั่งเฝ้ามองความคิดตัวเองที่วิ่งวน สับสนไปมา เฮ้อเรา ปล่อยเวลาให้ล่วงเลยผ่านไปแสนจะสิ้นเปลืองเวลา (รำพึง รำพันอีกแล้ว) และตอนบ่ายแก่ๆ วันนี้ มีแสงแดดอุ่นๆ สาดมากระทบจอคอมพิวเตอร์เราเอง มันเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า ฤดูหนาวกำลังก้าวเข้ามาเยื่ยมเยือน นครพนม
ปีนี้ก็คงหนาวพอๆ กับปีที่ผ่านมา แต่นครพนมหนาวมาก มากกว่าตอนอยู่ขอนแก่น คาดว่าปีนี้คงหนาวมาก เหงามาก เฮ้อ...
.... มีคนบอกเราว่า เหงา แล้วเป็นไง คิดมากไปได้ อย่างน้อยความเหงาก็เป็นเพื่อนเรา อยู่ข้างเราได้ ... คำพูดแปลกๆ พูดเพื่อปลอบประโลมกันและกัน แต่ก็รู้สึกดีนะ ...
ครั้งนี้เป็นครั้งที่ร้อยแปดแล้วมั้ง ที่พูดกับตัวเอง ว่าจะตั้งต้น ตั้งใจ ทำงานเสร็จ สำเร็จ เอ้่า ปลอบใจตัวเองอีกครั้ง ตั้งใจทำให้สำเร็จนะจ๊ะ สู้ สู้
............... เขียนบันทึกให้กำลังใจตัวเอง ในวันที่อ่อนล้า................................
ความเห็น (5)
- โหป้า เอ้ยน้องกาเหว่า
- หายไปนานมากๆๆ
- ไม่เหงาคิดเท่าไร
- ฮ่าๆๆๆๆ
น่าจะหนาวจริงๆ ก็ให้กำลังใจทุกๆ ท่าน ในวันที่รู้สึกเหงา และอ่อนล้าครับ
หมอสุข
- หนาวนะ..ไม่เท่าไหร่
- เหงาสิ..กินใจ...
- เข้มแข็งเข้าใว้ครับ..^^
- ยิ้ม ๆ
ไปบอกเกศว่าน้องเหว่าชวนเที่ยวให้แล้วนะ
แล้วตกลงไม่เหงา เอาเท่าไร
- แสดงว่าบ้านเฮาหนาวคักหล่ะติเนาะครับ
- บ่มีหยังนอกจากซ่อยกันรักษาสุขภาพเนาะครับ
- อยู่เย็นเป็นสุขครับผม