คนดีกับความท้อแท้...


ขอต่อยอดจากบันทึกของท่าน Ka-Poom จากเรื่อง จากโอกาส...สู่โอกาส เรื่องเล่าของ "ต้นน้ำ"


 

คนดีในปัจจุบันนั้น "ฉลาด" มาก ฉลาดรู้ ฉลาดคิด
คิดไปเรื่อย คิดอย่างโน้น คิดอย่างนี้ คิดมากจน "ท้อ..."

สังคมที่รู้มากก็มีตัวอย่างมาก
ตัวอย่างดี ๆ มีน้อย ตัวอย่างคนท้อแท้มีเยอะ
คนดี ๆ ก็เลยไปรู้เรื่องที่ไม่มี คนดี ๆ ก็เลยเอาเรื่องท้อแท้มาเป็นตัวอย่าง มาเป็น "อารมณ์"

คนเรามันก็อยู่ที่ความคิดนี้แหละ รู้มากก็คิดมาก คิดไปเรื่อย...

คนเรากว่าจะ "โง่" เลิกคิดมากได้นี้ก็ อื่ม ต้องใช้เวลากันนานทีเดียว

มีอะไรดีก็ทำไป ทำไปอย่างนั้นแหละ
ไปเห็นคนโน้นคนนี้ได้ดีแล้วก็ท้อแท้
ไปเห็นคนชั่วได้ดีก็ยิ่ง "ท้อแท้"
ดูคนอื่นไปเรื่อย คนดีต้องหันกลับดูจิตใจดี ๆ ของตนเอง...

ดูจิต ดูใจ ดูคำพูด ดูการกระทำของตนเองอย่างนี้แหละ
ดูมันไปเรื่อย ๆ
เลิกฉลาดไปเปรียบเทียบกับคนอื่น
ถ้าฉลาดมากก็หาจอบ หาเสียมมาขุดดิน ปลูกต้นไม้ หรือไม่ก็ไป "ล้วงคอห่าน" ยังดีกว่าเน๊อะ 555

ไอ้ทีวีเนี่ยแหละตัวดี ตัวทำคนดีท้อแท้
เสนออะไรสารพัด สารเพ โดยเฉพาะเสนอรเรื่อง "คนชั่ว" ได้ดี...
โกง กิน คอรัปชั่น แล้วก็อยู่ดี มีสุข มีหน้า มีตา มีเกียรติ มียศ มีคนเคารพนับถือ

คนดี ๆ ก็ "จ๋อง" อยู่อย่างงั้นแหละ ไม่ได้ออกหน้า ออกตาเหมือนอย่างเขา
คนดีไปดูทีวีก็เลย "ท้อแท้..."


อย่าไปหวังว่าคนทำทีวีเขาจะเสนออะไรดี ๆ มาให้เราดู
จิตใจเขายังไม่ดีเลย เขาจะอะไรดี ๆ มาให้เราดู...

สุดท้ายก็ไม่ต้องไปดงมันดูมัน ดูจิตดูใจของเราเนี่ยแหละ
จิตของเราดี ก็ดูเรานี้แหละ ดูมันไปอย่างดี ดูมันก็ยิ้ม ยิ้มให้กับ "ความดี" ของตนเอง...
(ที่มาจากบันทึก จากโอกาส...สู่โอกาส เรื่องเล่าของ "ต้นน้ำ")

เราไม่สามารถทำให้ใครดีได้ แต่เราสามารถทำให้เรานั้น "ดี" ได้...

คนท้อแท้นั้นคือทำดีแล้วจะหวังว่าให้คนอื่นได้ "ดี" ด้วย

พอคนอื่นไม่ดีอย่างที่เราหวัง เราก็ท้อ

เมื่อมีความหวัง เราก็ต้องพร้อมที่จะพบกับ "ความผิดหวัง..."

ตัวเรา เราต้องทำจิตใจให้ดี ทำจิตใจให้เข้มแข็ง สร้าง "ปัญญา" ที่จะเข้าใจ "สัจธรรม" ของคน

พระพุทธองค์ถึงให้เรียนรู้ร่างกายนี้ เรียนรู้จิตนี้ เรียนรู้ใบไม้ในกำมือนี้ เมื่อรู้และเข้าใจแล้วก็จะเข้าใจสัจธรรมแห่ง "สรรพสิ่ง..."

เมื่อรู้ตัว รู้ดีในตัว รู้ดีในตัวดี ใจดี ก็จะสามารถนำใจที่ดี ๆ ไปทำความดีได้อย่างเอนกอนันต์...

ทำไปดีอย่างนี้แหละ ทำไปเรื่อย เหนื่อยก็ทำ ไม่เหนื่อยก็ทำ ทำไป ทำไป ทำไปเพื่อ "ใจดี..."

หมายเลขบันทึก: 303791เขียนเมื่อ 7 ตุลาคม 2009 08:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

สวัสดี ตอนเช้าก่อนทำงานในวันนี้ ครับ อาจารย์สุญญตา

เห็นสัญญาอนุญาต ของอาจารย์แล้ว.....ยิ้มครับ

เพราะ..ไม่สงวนสิทธิ์ใด ๆ

มีความสุขกับการได้คิด ได้ทำครับ

ขอบพระคุณ ครับ

 

มาให้กำลังใจ คนดีทุกคน

"สังคมเสื่อม(เลว) เพราะคนดีท้อแท้(ท้อถอย)"

ก็ไม่รู้จะหวงไว้ทำไม "ตาย" ไปก็เอาไปไม่ได้เน๊อะ...

เกิดมามีหน้าที่ทำความดีก็ทำไป มีอะไร รู้อะไร ก็ "ให้" เขาไป ใช้ไปเถอะ ใช้ได้ก็ใช้ไปโลด...

ตอนเกิดมาเราก็ไม่ได้เอาความรู้ เอาอะไรมา

เราเกิดมาเราก็เรียนและรู้อยู่บนโลกนี้

รู้อะไรก็ให้กลับคืนโลกเขาไป

คนอื่น ๆ ที่เขาเกิดมาเป็นสมาชิกในสังคม ในโลกนี้ก็เป็น "เพื่อน" เป็น "มิตร" ของเเร

ในโลกใบน้อย ๆ ของเรานี้ไม่มีเขา ไม่มีใคร...

ถ้าท่าน "แสงแห่งความดี" มีอะไรให้เรารับใช้ก็บอกเลยไม่ต้องเกรงใจ ก็เพราะว่าเรานั้นเกิดมาอยู่บน "โลก" ใบเดียวกัน...

คนดีกับความท้อแท้?.............

 

พยายามทำความดีบางทีรู้สึกท้อไหม

อืม  ท้อเจ้าค่ะ ท้อเพราะรู้สึกว่าไม่ได้ดั่งใจ ไม่เป็นดั่งที่หวัง

ไม่รู้ตัวว่าใจเผลอไปแอบหวัง

แต่ตอนลงมือทำ มันสนุกมาก ๆ ทำไปยิ้มไป

ตอนที่ทำ มันไม่ได้คิดค่ะ เลยสนุกทำดี

แถมมีความเบิกบานค้างอยู่พักหนึ่ง

หรือไม่บางทีแค่นึกถึง มันก็ยิ้มได้เจ้าค่ะ

 

แต่พอหลาย ๆ อย่างผ่านไป

มีเสียง พูดกล่าวถึงว่า ทำดีเอาหน้า

ก็พาลรู้สึก โกรธขึ้นมา แบบไม่รู้ตัว

 

ความจริงมันเป็นอย่างนี้ค่ะ

บางทีเลยรู้สึกท้อในการทำดี

 

แต่พอมาทบทวน อืม แสดงว่าหนูทำผิด

ทำดีแล้วจะเอาดี อยากได้หน้า อยากได้คำชื่นชม

พอเขาด่า เลยพาลโกรธเคือง

อืม ไม่น่าเชื่อเลย มาแอบฉลาดตรงนี้นี่เอง

 

ตอนลงมือทำก็โง่ ๆ อยู่ ทำดี แบบโง่ ๆ อยู่

แต่พอมีคนมาด่า ดันมาเนียน ฉลาดเลยพลาด อืม

แสดงว่าไม่ได้ทำ แบบ ตั้งใจทำ

พอมีความหวัง แล้วไม่สมหวัง หนูก็เลยทุกข์ตามความจริง

 

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ

ตอนนี้ไม่มีหน้าเหรอถึงอยากได้หน้า...!!!

สงสัยอยากจะมีหลายหน้า หรือว่าทศกัณฑ์เดี๋ยวนี้เขาเป็นผู้หญิง...

หน้าเดียวก็ตาย หลายหน้าก็ตาย หน้าใหญ่ก็ตาย หน้าเล็กก็ตาย หน้าไหน ๆ ก็ "ตาย..."

ช่างหวังเน๊อะ...!

แสดงว่าเป็นพวก "เจ็บไม่จำ" หรือไม่ก็ยัง "เจ็บไม่พอ..."

หวังไปเรื่อย ๆ ก่อนก็ได้ รอให้ทุกข์มาก ๆ ผิดหวังเยอะ ๆ แล้วค่อยว่ากันว่าคราวหน้าจะ "จำ" ไหม...?

ถ้ายังไม่จำอีก ก็หาเรื่องเจ็บอีก หาเรื่องบ่อย ๆ ทุกข์เรื่อย ๆ ทุกข์ให้มันเข็ด

แต่อย่าเพิ่งชิง "ตาย" ไปก่อนนะ เดี๋ยวจะเข็ดไม่พอ

ชีวิตมันต้องทุกข์หน่อย คนมันยังไม่ทุกข์ มันก็เลยไม่รู้จักทุกข์

แสดงว่าการผิดหวังครั้งก่อนยังน้อยไป ต้องตั้งความหวังใหม่ ๆ ใหญ่ ๆ ขึ้นมาอีก จะได้ผิดหวังมาก ๆ...

เอาเลย เต็มที่ เต็มที่ ลองดูนะ

ไม่ลองไม่รู้นะ...

แฮะ ๆ ตอนนี้ไม่กล้าหวังแล้วเจ้าค่ะ

เเต่ก็ลองทำอะไรให้มีสติบ้าง

ล้มก็เอาใหม่ ผิดพลาดก็โดนด่า

ก็แคนี้ จะยังไงก็จะเพียรทำต่อไปเจ้าค่ะ

ตอนนี้ มีแค่หน้าเดียวก็แทบแย่แล้วเจ้าค่ะ

ไม่เอา เยอะกว่านี้ เจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณความเมตตาเจ้าค่ะ

อื่ม โดนด่าด้วย มีด่ากันด้วยเหรอ

เฮ้อ เครียดน่าดูเน๊อะ อยู่กับคนที่ใส่อารมณ์มาให้เรา

แต่ก็ดี ได้ "ภาวนา" อย่างเข้มข้น

เขาด่าก็ "ยิ้ม" เลยนะ 555

จะยิ้มไหวไหมเนี่ย

โอ้โห คิดไป คิดมา ได้ทำ "มหาทาน" อีกวันเลยนะ

"อภัยทาน" เป็นทานที่มีผลยิ่งใหญ่มากนะ

ดีจัง ได้ทำ "อภัยทาน" ทุกวันเลย...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท