วันที่ลูกมาถึง ( ตอนที่ 2)

บรรยากาศก่อนในห้องรอคลอด

ตอนอยู่ในห้องรอคลอด ตอนนี้เเม่เริ่มปวดท้องหนักๆ คุณตา คุณยาย พ่อดิ เข้ามาดูเเม่ คุณตาสงสารเเม่เลยต้องเดินหนี ป้าพวงรัตน์หัวหน้าห้องคลอด ป้าจิ๋มศิรินารถ ช่วยดูแลจัดท่าให้สุขสบาย ป้านิดหัวหน้าตึกที่เเม่ทำงานอยู่ก็มาเป็นกำลังใจ อีกคนที่ดีกับเเม่-พ่อที่สุดคือป้าอ้อย เเม่เห็นป้าอ้อยน้ำตาซึมด้วยเเหละ คงสงสารเเม่ตอนที่ปวดท้องมากๆ อ่อ ยังมีคุณหมอเเจนลูกสาวคุณยายวัฒนาผู้ตรวจการเเผนกเด็กที่เเม่ทำงานอยู่ คุณหมอมิ๊น มาเยี่ยมให้กำลังใจ พี่พยาบาลห้องคลอดยังเเซวว่า หมอเด็กกับพยาบาลเด็ก relationship ดี จัง ขอบคุณทุกคนที่มาเป็นกำลังใจเเม่

เหตุการณ์ในห้องรอคลอดที่ไม่คาดคิด ลำดับเหตุการณ์ตั้งเเต่เริ่มปวดท้อง

24 ชั่วโมงอันเเสนยาวนานเช้าตรู่วันที่ 11 มิถุนายน 2545 เเม่ตื่นเเต่เช้าเเต่งตัวไปทำงานตามปกติเเต่เมื่อทำงานได้สักพักเเม่รู้สึกปวดท้องคล้ายๆปวดท้องประจำเดือน จึงบอกป้านิดหัวหน้าว่า กุ้งปวดท้องเเปลกๆ ปวดบีบๆ อย่างที่ไม่เคยปวดตั้งเเต่ท้องหนู คิดในใจว่าคงใกล้เเล้วที่เราจะได้เห็นหน้าลูก เเต่ก็ยังไม่ได้รีบจะไปพบหมอ พักเที่ยงเเม่ก็ไปทานข้าวปกติ วันนี้อดกาเเฟมา  38 สัปดาห์ ขอซักเเก้วเถอะ หลังทานกาเเฟ อาการปวดท้องมากขึ้น จึงเดินไปที่ห้องตรวจสูตินรีเวช พยาบาลเเนะนำให้ไปห้องคลอดเลย เเม่อธิษฐานว่าอย่าพึ่งคลอดวันนี้นะ พ่อหนูยังไม่กลับมาจากบ้าน เเต่เเม่ก็ขับรถมอเตอร์ไชต์ไปอาบน้ำที่เเฟลต เพื่อเตรียมตัวไปห้องคลอด พ่อก็มาพอดีเฮ้อ โล่งใจจัง

         พ่อพาเเม่นั่งรถไปห้องคลอด ไปถึงก็เจอเพื่อนพยาบาลรุ่น 21 เเม่อ๋อย ความรู้สึกตอนนี้ยังงงว่าเราใกล้จะได้เห็นหน้าลูกเเล้วเหรอ เเม่อ๋อยตรวจดูปรากฎว่าปากมดลูกเปิด 1 เซนติเมตรเเล้ว (ท้องเเรกต้องเปิด 10 เซนติเมตร จึงจะย้ายเข้าห้องคลอด) เเม่เดินออกมาบอกพ่อว่าเขาจะให้นอนรอคลอดเเล้ว พ่อก็ทำหน้างง เเม่จึงให้พ่อไปทำเรื่องนอนรักษาในโรงพยาบาล ตั้งเเต่ 13 .00 น. 11 มิถุนายน 2545

         เวลาผ่านไปข้ามคืน ตื่นเช้าขึ้นมาอาจารย์หมอมาดูอาการปากมดลูกเปิดเเค่ 2 เซนติเมตรอาจารย์จึงสั่งให้ยาเร่งคลอดเริ่มให้ 8.45 น.เวลาผ่านไป 4ชั่วโมงปากมดลูกเปิดเเค่ 4 เซนติเมตร 12.45 น.อาจารย์เลยเจาะถุงน้ำ โอ้โฮ คราวนี้ได้เวลาปวด เเม่เริ่มปวดท้องหนัก ความเจ็บปวดจากการปวดท้องคลอดลูกคงเปรียบกับอะไรไม่ได้ มันปวดสุดๆที่สุดของความเจ็บปวดทั้งหมดในชีวิต

        พ่อหนูคอยให้กำลังใจอยู่ข้างๆ 4 ชั่วโมงที่ทนปวด ฉีดยาเเก้ปวดก็ไม่หาย 5 โมงเย็นอาจารย์มาอีกครั้งตรวจดูปากมดลูกก็ยังไม่ progress อาจารย์ถามว่าจะรอมั๊ย เเม่เลยบอกว่า "หนูไม่ไหวเเล้วค่ะอาจารย์ ผ่าเลยค่ะ" อาจารย์ก็เลย  set ผ่าตัดด่วนทันที

       

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

จองงงงงงงงงงงง

[♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥]

พี่กุ้ง จ๋า

เดี๋ยวไปอ่านตอน 1 ก่อนค่ะ