วันนี้เป็นวันสิ้นปีงบประมาณ 2552 งานต่างๆ ที่ดำเนินมาตลอดปีบางงานก็ดำเนินการเสร็จก่อนหน้านี้แล้ว แต่ก็มีบางงานที่ยังจะต้องติดตามและดำเนินกันต่อไปแม้ว่าจะเสร็จสิ้นปีงบประมาณกันไปแล้ว เหตุก็เพราะธรรมชาติของงานนั้นย่อมไม่มีวันจบสิ้น ต้องคิดต่อและปรับกระบวนการ-ลงมือทำงานกันต่อจนกว่าเป้าหมายของงานที่แท้จริงจะบรรลุ หากเป็นงานส่งเสริมการเกษตรที่พวกเราทำงานกันอยู่ ก็คงหนีไม่พ้นที่จะช่วยให้เกษตรกรอยู่ดีมีสุข พึ่งพาตนเองได้
จากการทำงานที่ผ่านมาพบว่างานส่วนใหญ่ ยึดถือกันเพียงกิจกรรมที่ถูกกำหนดให้ทำตามโครงการที่เขียน และใช้เงินงบประมาณให้หมดตามการดำเนินกิจกรรมกันเท่านั้น ซึ่งหน่วยการทำงานภาครัฐ คงจะไม่แตกต่างกันมากนัก จะว่าเป็นวัฒนธรรมหรือธรรมเนียมปฏิบัติก็คงไม่ผิดนัก
ซึ่งก็พอจะสรุปได้ว่า โดยทั่วๆ ไปแล้ว เราทำงานกันเพื่อให้งานนั้นเสร็จตามขั้นตอนหรือใช้งบประมาณกันให้หมดแค่นั้นเองหรือ....ข้อนี้เป็นคำถามที่อยู่ในใจเสมอมา บางครั้งถึงกับเคยได้ยินคนโตๆ เกริ่นกันเสมอว่า
"ใช้ๆ กันไปเถอะให้เงินหมดปีหน้าเขาจะได้ให้อีก หากใช้ไม่หมดปีหน้าจะถูกตัดงบประมาณ"
ข้อนี้ก็เป็นข้อสงสัยอยู่ในใจของผมอีกเช่นกัน ที่อยากรู้ว่ามันเป็นเช่นนั้นจริงๆ หรือ หากเป็นจริง ชื่อของบันทึกนี้ก็คงจะไม่ต้องถามใครต่อใครให้ยุ่งยาก
ผมคงจะไม่มีปัญญาที่จะไปแก้ไข หรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เพราะทุกวันนี้ก็อยู่อย่างเจียมตัว ทำหน้าที่ของตนเองไปให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะในครอบครัว หน้าที่การงาน รวมไปถึงสังคมส่วนรวม ให้บกพร่องน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้
ประเด็นที่ผมคิดเล่นๆ (แต่ลงบางอย่างลงมือทำจริงๆ) .....
เราน่าจะมาคิดกันต่อไหมว่าหากเราทำงานได้ตามเป้าหมายทุกอย่าง...เงินยังเหลือ ผมว่าน่าจะเป็นผลดี ส่วนที่เหลือก็คืนหลวงไปจะได้มีงบประมาณในปีต่อๆ ไป ยิ่งประเทศเรายังจนๆ อย่างนี้ด้วยแล้ว (แต่งานต้องสำเร็จแล้วนะครับ) คิดง่ายๆ หากเป็นเงินในกระเป๋าของเราเอง
" เราจ่ายน้อยลง...ยังยกย่องกันเลยว่าเป็นความประหยัด หรือว่าทำเท่าที่กำลังพอมี...ก็บอกว่าดีเพราะทำแบบพอเพียง"
หรือว่าสิ่งที่พูดกับสิ่งที่ทำมันคนละเรื่องกัน หรือว่าพูดไปเรื่อยเปื่อยตามกระแส..แต่ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้... หรือพูดเพื่อให้คนอื่นทำ...แต่คนพูดไม่ต้องทำ ผมว่าทุกคน ทุกส่วนต้องทำตามที่พูดนะครับ
อีกประเด็นหนึ่งที่อยากนำมาบอกเล่าแลกเปลี่ยนก็คือ การทำงานให้เสร็จ เพราะมีงานหลายอย่างที่ผมได้รับผิดชอบดูแล ผมคิดว่าผมจะลงมือทำต่อไปจนกว่างานจะเสร็จ แม้ปีงบประมาณใหม่จะไม่ถูกำหนดให้ต้องทำ/ไม่มีเงินสนับสนุน เพราะงานพัฒนาฯ บางงานต้อง
คงจะมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นวิธีคิดและแนวทางการทำงานที่ต่างออกไปจากเดิม ก็เพื่อให้งานสำเร็จมิได้เป็นอย่างอื่น และเมื่อพอจะคิดได้เอง..ก็ขอทำเองก่อนครับ เพราะเราคงไปเปลี่ยนความคิดใครไม่ได้....ง่ายๆ
บันทึกมาเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้นะครับ
สิงห์ป่าสัก
30 กันยายน 2552
นึกว่ามีแต่ป้าที่คิดอย่างเนี่ย ..คืนตังค์ล่ะเป้นเรื่องต้องไปใช้ให้หมด ถ้าใช้ไม่หมดมันหมายถึงไม่ได้ทำ หรือยังไม่ได้ทำตามแผน หากทำมันต้องหมดเพราะเราเป็นคนประมาณงบมาเอง แล้วหลวงอนุมัติ...จะบอกว่าทำไม่ได้ ไม่ได้ ต้องทำให้ได้ และเมื่อทำแล้วเงินก็ต้องหมด ...ตอนหลังป้าก็ปฎิบัติตามทุกประการเงินไม่มีเหลือ..ใช้จนหมดไม่ต้องคืน ถ้ายังเหลือก็เพิ่มงานเข้าไป..นี่คือประสิทธิภาพ
สวัสดีคุณครู
"ชุมชนนักส่งเสริมการเกษตร" ไม่ทราบว่าตรวจสอบรายชื่อสมาชิกได้ที่ไหน และสามารถเข้าไปอยู่ใน Planet นี้ได้อย่างไร หรือมีข้อจำกัด/เงื่อนไขอย่างไรบ้าง
ผมคุยกับทีมงานที่ผมกำกับดูแลเสมอมาว่า...
การประกันคุณภาพนั้น จัดแต่งเอกสารได้ค่อนข้างดี แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า เนื้อในแห่งเอกสารนั้นจะหมายถึงคุณภาพ หรือผลสัมฤทธิ์ของกิจกรรมนั้นๆ เสมอไป
ขอบคุณครับ
พี่ครับ
ตอนผมทำงานอยู่ที่หนึ่ง
ไปทำงาน ไม่เบิกเบี้ยเลี้ยงก็ไม่ได้ ถ้าผมไม่เบิกคนอื่นก็ไม่ได้
ไปต่างจังหวัดต้องพักโรงแรม ราคาแพง ไม่พักหรือพักโรงแรมราคาถูกก็ไม่ได้เสียธรรมเนียม
สวัสดีค่ะ
ฝนกำลังตก ระวังสุขภาพด้วยนะคะ
จะได้มีแรงทำงานต่อค่ะ