"เจ้านกน้อยน่ารักร้องทักว่า
ไปไหนมาหนูเล็กเด็กชายหญิง
ทั้งรูปร่างหน้าตาน่ารักจริง
ข้าดูก็ยิ่งจำเริญตา"
มาจากไหนกันเล่า?
หนุ่มสาวน้อย
ดูแช่มช้อยน่ารักเป็นหนักหนา
แววตาเจ้าซื่อ ใส ไร้มารยา
เพิ่งแรกรุ่นชันษาไม่กี่ปี
หวังใดกันเล่า?
หนุ่มสาวน้อย
จึงมุ่งหมายรอคอยมาที่นี่
ใส่เครื่องแบบโก้หรูดูสวยดี
ก้าวเดินแต่ละที่มีคนมอง
หาอะไรกันเล่า ?
หนุ่มสาวน้อย
ดูแววตาเลื่อนลอยทีจับจ้อง
ฉันเจ๋ง ฉันเก่ง ฉันอยากลอง
สิ่งใดคือหมายปองในตัวเธอ
เห็นอะไรกันบ้างเล่า
? หนุ่มสาวน้อย
ตึกรามราวหอคอยประเจิดประเจ้อ
หนุ่มเหน้าสาวสวยดูเลิศเลอ
นวยนาดกันออกเกร่อตามสายทาง
ยินเสียงใดกันบ้างเล่า? หนุ่มสาวน้อย
บทเพลงอ้อยสร้อยเปล่งประสาน
เสียงกระซิบอันห่วงใยพ้นประมาณ
หรือปลุกใจปลอบให้กล้าหาญ กำลังใจ
เมื่อเธอมาและได้เห็นที่เป็นอยู่
อีกไม่นานเธอจะรู้และตอบได้
ที่นี่ ! อาจไม่มีแม้สิ่งใด
หากมืดบอด บ้าใบ้ ไปวันวัน
ฉันเจ๋ง ฉันเก่ง
ฉันเท่
ฉันเก๋ ฉันเก๋า ฉันฝัน
ที่นี่ ! มหา'ลัยใต้แสงจันทร์
โชคดีก็แล้วกัน... สวัสดี
*นามแฝง ผศ.ธัญญา
สังขพันธานนท์
ประพันธ์ในขณะดำรงตำแหน่งรองอธิการบดีฝ่ายพัฒนานิสิต
(เนื่องในเทศกาลรับน้องใหม่ มิถุนายน 2544 :
จากหนังสือรับน้ององค์การนิสิต ระบบปกติ)
ขอบคุณค่ะ ถ้าสนใจสามารถเข้าไปอ่านเพิ่มเติมได้ที่เว็บไซต์ของกองกิจการนิสิตได้นะคะ http://www.sa.msu.ac.th/tamnan/article-1.php
ตอบพี่พนัสค่ะ