เรียนรู้จาก Blog : ศักยภาพของ 2 นักศึกษาปริญญาเอก บุ๋ม chutharat และน้องนิว Panarat VS คำอวยพรแปลกๆ


ข้อคิดดีๆ

จาก 2 blog 2 สาว 2 สไตล์ 2 นศ.ปริญญาเอก น้องบุ๋ม เป็นน้องสาวของนายบอน ส่วนน้องนิว Panarat เป็นเจ้าของ blog ใน gotoknow

อันที่จริงไม่แน่ใจว่า นายบอนควรจะเรียกว่า น้องนิว หรือ เพื่อนนิว หรือพี่นิว ไม่แน่ใจว่า ใครอายุมากกว่ากัน
เรียกว่าคุณนิวละกัน

น้องบุ๋ม คนจังหวัดร้อยเอ็ด จบปริญญาโทชีววิทยา มข. ขณะนี้ไปเรียนปริญญาเอกที่ญี่ปุ่น ด้านโรคปลา ทำการทดลองในห้อง lab ได้ประสบการณ์ในต่างแดนเพียบ ได้ทั้งภาษา มีโอกาสได้ไปนำเสนอผลงานวิชาการในระดับนานาชาติกับ Advisor ของเธอ อย่างเข้มข้นทีเดียว

ต้องไปเรียนปริญญาเอกที่ญี่ปุ่น 5 ปี กลับมาคงจะเก่งกว่านายบอนอีกหลายเท่าตัว

คุณนิว เรียนในเมืองไทย เมื่อเรียนรู้จาก blog ของเธอ แม้จะเริ่มเขียนมาไม่นาน แต่เรื่อง computer technology นี่เห็นจากใน blog แล้ว นายบอนต้องยกนิ้วให้ โฟกัสรายละเอียดที่ถ่ายทอดผ่านตัวอักษร พินิจ มุมมอง ประเด็นการนำเสนอ ความคิดที่ถูกถ่ายทอด การตกแต่ง blog มุมกล้องจากรูปถ่าย ฯลฯ .. คุณนิวมีหลายสิ่งที่น่าสนใจมากมาย

( โอกาสดีๆ จะโฟกัสบล็อก คุณขจิต ฝอยทอง khajit's blog เป็นรายต่อไป!!!!)

เห็น 2 สาว 2 สไตล์แล้ว นำมา ลปรร. ได้เรื่อยๆ อยากจะไปเชิญน้องบุ๋ม มาร่วมในชุมชนนักศึกษาปริญญาเอก แต่ไม่รู้เค้าจะมีเวลาว่างรึเปล่า หรืออย่างน้อยก็มาเปิดอ่าน มาร่วมแสดงข้อคิดเห็นบ้างก็ยังดี

ช่วงนี้คงทำ lab จนไม่ค่อยมีเวลาว่างรึเปล่า

น้องบุ๋ม จะเขียนบล็อกที่มีความเป็นส่วนตัวสูง เขียนในกลุ่มเพื่อนที่สนิทสนทคุ้นเคยกันมานาน ปีที่แล้ว บุ๋มเขียนบล็อกที่เวบแห่งหนึ่ง เล่าเรื่องการใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่น ได้เห็นมุมมอง ความคิด ความรู้ ประสบการณ์ และการแก้ปัญหาที่น่าอ่านมากๆ ถ้าได้ถ่ายทอดออกมาเรื่อยๆ จะทำให้ผู้อ่านได้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (ลปรร.) อย่างมาก

หลายคนไม่เคยรู้ตัวเองว่า มีสิ่งที่ดีๆอยู่กับตัว หากได้มีการนำออกมาใช้ มีคนมองเห็นคุณค่า จะทำให้ทักษะนั้นได้รับการฝึกฝน ได้พัฒนาองค์ความรู้ในตัวเองไปเรื่อยๆ

ก่อนที่น้องบุ๋มจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น เคยปรึกษานายบอนด้วยความที่ยังไม่แน่ใจว่า เรียนจบมาแล้วไม่รู้จะหางานทำได้หรือเปล่า ไม่มีข้อมูลเลย ยังไงพี่บอนก็ช่วยดูงานให้หน่อยนะคะ

เอาไว้ให้เรียนจบมาก่อนเถอะ ไม่ต้องห่วงเรื่องหางานครับ

วันนี้ 22 พ.ค. คือวันคล้ายวันเกิดของ น้องบุ๋ม น้องสาวที่น่ารักของนายบอน ปีก่อน เขียนคำอวยพรอย่างที่ใจอยากจะเขียน .. หยิบออกมาจากใจกันเลย

แต่สำหรับในปีนี้ น้องบุ๋มในฐานะนักศึกษาปริญญาเอก นายบอนก็อยากจะอวยพรให้สมกับระดับความรู้ในปัจจุบัน เพราะเพื่อนๆ พ่อแม่ พี่น้อง ญาติของบุ๋ม ก็คงจะมอบของขวัญ การ์ด-คำอวยพร กันไปแล้ว

* * * มอบคำอวยพรที่แตกต่างกับคนอื่นๆบ้าง * * *

" หนังสือเล่มเดียวกัน ที่วางอยู่ในห้องสมุด กับที่วางอยู่ในร้านขายหนังสือ ถึงจะเป็นเล่มเดียวกัน แต่คุณประโยชน์ แตกต่างกันมาก ในห้องสมุด ถ้าไม่มีใครไปค้นหา ก็จะไม่มีใครเจอหนังสือเล่มนั้น แต่ในร้านหนังสือ มีโอกาสที่ผู้คนมากมายจะพบหนังสือนั้นได้ง่ายกว่า"

เพราะหนังสือเล่มนั้น จะถูกจัดวางในตำแหน่งที่สามารถขายได้ง่าย สังเกตได้ง่าย อยู่ในหมวดหมู่ร่วมกับหนังสืออื่นๆที่น่าสนใจ แค่เพียงหนังสือเล่มนั้น วางอยู่ใกล้กับหนังสือที่มีคนรู้จัก ก็มีโอกาสที่หลายคน จะหยิบหนังสือเล่มนั้นขึ้นมาพลิกดู เปิดอ่าน และอยากจะซื้อหนังสือเล่มนั้นกลับไป

เปรียบหนังสือกับคนเรา หากมีคนที่รู้จักศักยภาพ ความรู้ ความสามารถของเรา ตัวเราย่อมเป็นที่ต้องการของหลายๆคน แต่เราก็ต้องอยู่ในจุดที่หลายคนสามารถมองเห็นเราได้ด้วย

แต่ในความเป็นจริง ตัวเราไม่ใช่หนังสือ ที่จะให้ใครมาหยิบไปวางไว้ที่ร้านหนังสือ หรือในห้องสมุด แล้วรอให้คนอ่าน มาค้นเจอเรา...

ตัวเราต่างหาก ต้องวางตัวเองในจุดที่จะทำให้คนอื่นๆ มองเห็นคุณค่าของตัวเราเอง

เช่นเดียวกับอาจารย์ที่ปรึกษาของบุ๋ม รศ.ดร.ชุติมา หาญจวนิช แห่งภาควิชาชีววิทยา มข. ซึ่งสะสมข้อมูล องค์ความรู้ต่างๆ อยู่ในจุดที่คนในแวดวงวิชาการเดียวกันมองเห็นชัดเจน และท่านก็อยู่ในจุดที่มองเห็นคนอื่นได้ชัดเจน เพื่อนำมาใช้ในเวลาที่ต้องการได้เช่นกัน

เหมือนกับการเรียนในแต่ละช่วงเวลา ที่สะสมความรู้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แล้วจะต้องนำความรู้และประสบการณ์มาตอบโจทย์ของชีวิตแต่ละข้อให้ได้...

เนื่องในวันคล้ายวันเกิดปีนี้ วันที่มีอายุเพิ่มขึ้นอีก 1 ปี

ไม่มีของขวัญที่มีราคาค่างวด
ไม่มีคำอวยพรที่หวานซึ้ง ประทับใจเหมือนกับใครอีกหลายคนที่มอบให้

..ไม่มีอะไรจะมอบให้ทั้งนั้น!!!!!!!!!


มีเพียงบันทึกจาก blog ชิ้นนี้ จากบรรทัดแรกๆ ที่หวังไว้ว่า อาจจะให้แนวคิดบางอย่างในวันครบรอบวันเกิดนี้ได้บ้าง

อาจจะเข้าร่วมชุมชนนักศึกษาปริญญาเอก
อาจจะโอกาสได้รู้จักกับชาวบล็อกใน gotoknow บางท่าน
หรือ บางท่านใน gotoknow อาจจะติดต่อ ลปรร. เป็นเพื่อนใหม่ ช่วยเหลือกันต่อไปในอนาคต
ฯลฯ

พี่บอนไม่รู้
รู้แต่ว่า ถ้าหนังสือที่มีคุณค่า 1 เล่ม อยากให้เป็นหนังสือที่มีหลายคนมองเห็น หยิบไปเปิดอ่าน นำไปใช้ประโยชน์ มีคนมองเห็นคุณค่า พูดถึงหนังสือเล่มนั้น ...

มากกว่าจะให้เป็นหนังสือที่ถูกวางอยู่ในชั้นอย่างสงบนิ่ง รอวันเวลา...ที่กระดาษในหนังสือจะเปลี่ยนสีไปตามกาลเวลา




* * *
บล็อกของนิว Panarat http://gotoknow.org/panarat
บล็อกของบุ๋ม Chutharat http://spaces.msn.com/munchan/



Chutharat Munchan (Ph.D. Candidate)
Division of Fish Diseases
Nippon Veterinary and Life Science University
1-7-1 Kyonan-cho, Musashino, Tokyo 180-8602, JAPAN.
Email: [email protected] , [email protected]



หมายเลขบันทึก: 30123เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2006 12:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 14:59 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ยิ่งอ่านแล้วก็ยิ่งเห็นประโยชน์จากเวปไซด์นี้จริง ๆ ครับ ได้เปิดโอกาสให้ความรู้ ความคิด และความรู้สึกจากหลาย ๆ แง่มุม จากทุก ๆ ส่วนของประเทศที่ซ่อนเร้นอยู่ในหัวสมองและในกระดาษ ได้เผยแพร่ออกมาเป็นชุมชน ถึงแม้ว่าตอนนี้อาจจะยังจำกัดอยู่ในวงผู้ที่ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ แต่ก็มีผู้เชี่ยวชาญจากหลาย ๆ สาขาวิชาเข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนความรู้กันครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณบุ๋มและคุณนิวครับ

ปภังกร วงศ์ชิดวรรณ

  • ขอบคุณคุณบอนมากครับ
  • เชิญทุกท่านแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ชุมชนนักศึกษาปริญญาเอกนะครับ
  • ขอบพระคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกท่านที่ให้โอกาสเด็กบ้านนอกครับผม

นิวตามค่ะ  อิอิ..แต่ขอตัวประชุมก่อนคะ  (แอบเขียน) เดี๋ยวคณบดีดุเอา อิอิ...แล้วจะเข้ามาอ่านบ่อย ๆ นะคะ  บ๊าย-บาย คะ..//และที่ถามว่าไม่รู้จะเรียกนิว ว่าพี่ดีหรือเปล่าก็เรียกว่า "พี่" ก็ได้คะ เพราะตอนนี้นิวอายุ 29 ปีเต็มเมื่อเมษายน ที่ผ่านมาคะ  ไปแย้วววว  บ๊าย-บาย คะ

  • ต้องบอกว่า Gotoknow เป็นสื่อกลางให้หลายๆ เรื่องทีเดียว
  • วันนี้ที่มอนอ อ.จันทวรรณ และ อ.ธวัชชัย 2 สร้างและพัฒนา Gotoknow ที่เราใช้อยู่นี่ มาเล่าให้พวกเราชาวมอนอฟังว่า กำลังขมักเขม้น พัฒนา เวอร์ชั่น 2.0 อยู่ ประมาณปลายเดือนนี้ เราจะเห็น Gotoknow รูปแบบใหม่ที่ User Friendly กับผู้ใช้มากขึ้นครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท