ทฤษฎีสัมพันธภาพ ผ่านพวงองุ่น-
ในสถานะการทำงาน การใช้ชีวิตร่วมกับผู้อื่น ทำไมเราจึงยังปฏิบัติดีต่อผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ
แม้ว่าเราจะดูเป็นคนที่ต่ำต้อยด้อยค่าในสายตาของผู้อื่น ไม่เคยได้รับการยอมรับ ไม่เคยมีอำนาจในตนเอง มีชีวิตอยู่อย่างเล็กจ้อยเสมอ แต่ในความเล็กจ้อย เราไม่เคยเลยที่จะทำให้ใครก็ตามที่มีโอกาสได้สัมผัส ร่วมงานกับเรารู้สึกว่าเขาเล็กกว่าเรา ทุกคนมีคุณค่าเสมอ ทุกคนสำคัญเสมอ ไม่ว่าจะเป็น
เด็กเล็กๆ ที่สักวันเขาก็ต้องเติบโต เป็นผู้ใหญ่ เป็นคนที่อาจโตขึ้นมาเป็นกำลังสำคัญของที่ใดที่หนึ่ง องค์กรใดองค์กรหนึ่งของโลกใบนี้
ตอผุในที่ทำงานที่เพื่อนร่วมงานบอกว่า ไม่อยากร่วมงานด้วย ไม่อยากคบหาทำอะไรก็ไม่เคยสำเร็จ คนเช่นนี้เราต้องช่วยพัฒนาเขา ให้โอกาสเขาในการพัฒนาศักยภาพของตนเอง
คนที่อารมณ์รุนแรง ใครๆ ก็ไม่อยากเข้าใกล้ แต่พี่คนนี้รับผิดชอบงานดีน้า...ให้พี่เค้าระบายก่อนแล้วค่อยมอบหมายงาน รับรอง เก็บงานได้ครบทุกเม็ด
หัวหน้าที่ดูเหมือนว่า ใครๆก็ไม่ได้เรื่องไปซะหมด เพราะนั่นเป็นธรรมชาติของคนเก่ง เมื่อเขาเก่งกว่าเขาย่อมเห็นความไม่ได้เรื่องในตัวเรา จงเรียนรู้ที่จะเก่งขึ้นแล้วโรคขัดหูขัดตาจะหายไป
ผู้บริหารที่ไม่เคยมองเห็นว่ามีเราในองค์กร จะเห็นได้ยังไง ก็มีคนตั้งเยอะแยะในองค์กรเนอะ ทำดีต่อไปเมื่อมีผลงานเขาจะเห็นเอง ตัวเองน่ะอย่าท้อ ใครทำดีก็ได้ทำดี ดีกับตัวเองและผู้รับผลงานที่อยู่ตรงหน้าเห็นได้ชัดๆ ไม่ต้องวัดระยะไกลหรอก
นักการในหน่วยงานที่เห็นอะไรก็หงุดหงิดขวางหูขวางตาไปหมด อยู่มานาน ไม่พอใจอะไรก็บ่น เขาก็เหนื่อยเนาะ ทั้งกวาดทั้งถู ทั้งเก็บ ดีแล้วที่มีเขา ไม่งั้นเราต้องถูเองนะเนี่ย
ผู้รับบริการที่ เราทำอะไรให้ก็ไม่เคยพึงพอใจ เรายังแก้ปัญหาและช่วยเหลือเขาไม่มากพอ เขายังไม่หมดปัญหาที่กังวล เราต้องค้นให้พบและช่วยเหลือเค้า
เหตุการณ์เหล่านี้มีให้ได้เรียนรู้อยู่เสมอทุกวันๆๆเหมือนเข็มนาฬิกา
ย้อนถามตนเองว่า ทำไมข้าพเจ้าจึงสามารถปฏิบัติดีกับผู้อื่นได้อย่างไม่คับข้องใจแม้ไม่ 100% แต่ก็มากกว่า ร้อยละ 90 แหละน่า
เพราะเราต้องมีทักษะในการเลือกอย่างไรเล่า ในดีมีเสีย ในเสียมีดี เลือกเหมือนเลือกกินองุ่น
เราต้องเรียนรู้และรู้จักที่จะเลือกมองหาข้อดีที่ซ่อนอยู่ในลักษณะไม่พึงประสงค์อันโดดเด่น และเลือกที่จะไม่เป็นถังขยะด้วยนะ
ขั้นตอนอันดับแรกต้องท้าทายตนเองก่อน ทำให้ตัวเองเชื่อให้ได้ก่อนว่า
ในองุ่น 1 พวง ที่ประกอบด้วยหลายลูกนั้น แน่นอน ต้องมีลูกที่เริ่มเน่าเสีย ลูกที่สุกหวานฉ่ำ ลูกที่ยังไม่แก่เพียงพอและมีรสเปรี้ยว ลูกที่เหี่ยวลีบเพราะพัฒนาไม่สมบูรณ์ วิธีการกินนั้น เวลาเราทุกคนกินองุ่นก็ไม่น่าจะแตกต่างกัน
ลูกที่เน่า เก็บทิ้งไปเสีย อย่าได้ใส่ใจ และอย่าไปยึดถือเป็นอารมณ์ ยังมีลูกอื่นๆอยู่ในพวงนี้ให้ได้เลือกเก็บกินอีกตั้งหลายลูก
ลูกที่เปรี้ยว รีบกลืนลงไปหรือคายซะ อย่าเปรี้ยวนาน ยังมีลูกอื่นๆอยู่ในพวงนี้ให้ได้เลือกเก็บกินอีกตั้งหลายลูก
ลูกที่ลีบ เก็บทิ้งไปซะอย่าได้หงุดหงิดใจไปยังมีลูกอื่นๆอยู่ในพวงนี้ให้ได้เลือกเก็บกินอีกตั้งหลายลูก
และแล้วก็ยังมีลูกองุ่นฉ่ำหวานให้เรากินอีกมากมายในพวงนั้น เปรียบเหมือนสัมพันธภาพระหว่างเรากับผู้คน เลือกเอาส่วนที่ดีมีประโยชน์มาคุยกัน มาพัฒนา สร้างสรรค์ประโยชน์ส่วนรวมร่วมกัน มองแต่ดีมีแต่ได้ไม่มีเสีย แน่นอนทีเดียวเชียว
การเอาชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการเอาชนะใจตนเอง
เอาชนะความไม่พึงพอใจ อันที่จะนำสู่ความโกรธ เมื่อมันก่อตัวขึ้น ต้องรีบสงบนิ่ง ยิ้ม และหายใจไว้ หายใจไว้ อย่าลืมหายใจ เราต้องไวในการดักจับความรู้สึก แล้วจึงกลายเป็นคนที่ ยิ้มตลอด 24 ชั่วโมง อาจดูเหมือนสมองจะออกนิ่มๆนิดหน่อย
แต่ยอมรับได้ในสิ่งที่ตัวเองเป็น.......เพราะรู้ตัวอยู่
ว่ายังโง่อยู่มาก ต้องรีบเรียนรู้ที่จะลดระดับความโง่
ผ่านวิธีการทำให้สมองนิ่มๆ....แฮ่...แฮ่
ความเห็น (20)
จองงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
การเอาชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการเอาชนะใจตนเอง
คำนี้มีความหมาย
มหา ชอบอ่านแล้วแนวคิดที่คุณ นกเขียน นั้นเป็นแนวอยู่ในช่วงหนึ่งของการทำงานของ มหา แต่เมื่อมองอนาคตแล้วไม่ก้าวหน้าตามที่ตั้งใจไว้ แนวคิดเปลี่ยนทิศทางมุ้งทางเศรษฐกิจในครอบครัว ทำธุรกิจขายตรงเสริม ฯ จนรู้จักความพอเพียง ก็เปลียนแนวคิดใหม่ คือนำเอาเศรษฐกิจพอเพียงจากประสบการณ์ขายตรงที่ไม่มีสินสิ้นสุด มาประยุกต์กับวิถีชีวิตแบบพอเพียงสังคมไม่โดดเดี่ยวมีความอาทรต่อกัน รู้รักสามัคคี
จองอะไรเอ่ย...น้องพอลล่า คนเขียนบันทึก หรือบันทึกเอ่ย
ยินดีให้น้องพอลล่าจอง จ้า
คิดถึงน้า......พี่นก
สวัสดีค่ะ ท่านมหา
ท่านมหาออกเดินทางนำหน้านกอยู่ มองเห็นหลังอยู่ ลิบ ลิ่ว
ความพอเพียงนั้น ต้องหยุดทบทวนตัวเองอยู่พักหนึ่ง จนรู้ว่า ด้วยกำลังตัวเราเองนั้น
ไม่ได้ต้องการอะไรมากเลย อย่ามัววิ่งแสวงหาเป็นหมาล่าเนื้อ เพื่อผู้อื่นต่อไปอีกเลย
จึงได้หัดที่จะรักตัวเอง และมีมุมมองย้อนกลับและทบทวนสู่การเรียนรู้ภายใน
ในกายตน ในจิตตน ทำประโยชน์เล็กๆ ต่อโลก เท่าที่ตนเองทำได้
ขอแค่ อิ่มใจไปวันๆ ก็พอ ค่ะ
" วิถีชีวิตแบบพอเพียงสังคมไม่โดดเดี่ยวมีความอาทรต่อกัน รู้รักสามัคคี"
เป็นแนวคิดที่นกศรัทธายิ่ง ขอส่งพลังใจให้ท่านมหามีกำลังทำงานที่นกศรัทธาโดยไม่รู้เหนื่อยนะคะ
คนอื่น คือ กระจกส่องตัวเราครับ
เพียรทำดี ไม่ย่อท้อ
มองแต่สิ่งดีในคนอื่น องุ่นเน่าทิ้งไป
ขอบพระคุณครับ สำรับบันทึกดีดี
สวัสดีค่ะคุณPhornphon
ยินดีที่แวะมานะคะ
เคยทำให้ลูกท้อเล็กลงมาแล้วค่ะ (ย่อท้อ) ตอนนี้เดินข้ามได้แล้ว และจะพยายามไม่เผลอสติ
รีบจับตัวการย่อท้อให้ได้อย่างละมุนละม่อมค่ะ
คนอื่นจะอย่างไร ในเมื่อเราทำเต็มที่ สุดความสามารถ เต็มศักยภาพแล้ว
มีอะไรให้กังวลอีกเล่าค่ะ
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและรับข้อคิดดีๆจากบันทึกเรื่องนี้ ชอบมากค่ะกับประโยคที่ว่ายังมีลูกองุ่นฉ่ำหวานให้เรากินอีกมากมายในพวงนั้น เปรียบเหมือนสัมพันธภาพระหว่างเรากับผู้คน เลือกเอาส่วนที่ดีมีประโยชน์มาคุยกัน มาพัฒนา สร้างสรรค์ประโยชน์ส่วนรวมร่วมกัน มองแต่ดีมีแต่ได้ไม่มีเสีย แน่นอนทีเดียวเชียว
การเอาชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการเอาชนะใจตนเอง
สวัสดีค่ะคุณตุ๊กตา
เก็บเรื่องนี้ไว้ใช้งานในใจมานานมากแล้ว
ใช้เรื่องนี้ ให้คำปรึกษาเพื่อนๆที่มีปัญหาครอบครัวมาหลายครั้ง
เป็นวิธีคิด ที่ช่วยให้เราเข้าใจคนอื่นและยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นได้งายขึ้น
ช่วยให้เราทำงานกับใครๆ ก็ได้
ทำให้เรารู้จักที่จะรักในด้านดีของคน
ถ้ามีโอกาสก็จะส่งเสริมศักยภาพด้านดีของเขา
เลือกรดน้ำเมล็ดพันธ์ความดีงามในใจผู้คน หวังให้เติบโตแตกก้านแห่งความดีงามต่อๆไปค่ะ
สวัสดีค่ะพี่นก.... สงสัยว่าในองค์กรคนสมองถั่วอย่างดาวคงจะเป็นองุ่นที่เปรี้ยวที่คนเค้ากินแล้วคายทิ้งแน่ๆ เลย 555
พี่นกมองโลกในแง่ดี ก็เลยทำมองคนอื่นๆ ในแง่ดีๆ ได้ เหมือนที่ท่านพุทธทาสเคยบอกว่า....ให้มองสิ่งดีๆ ของคนอื่น สิ่งที่ชั่วอย่าไปรู้ของเขาเลย แต่ความเห็นดาวว่า รู้ไว้ก็ดีนะคะ อย่างน้อย เราก็จะได้ระวังตัวเอาไว้ เพียงแต่ว่าไม่เก็บไว้ ไม่มองเขาแต่ในด้านร้ายๆ ก็เท่านั้นเอง (สมเป็นองุ่นเปรี้ยวมั้ยคะ?)
ปล. ถ้าพี่นกสมองนิ่ม ดาวคงจะมีสมองเป็นถั่วหมักแน่ๆ เลย
สวัสดีค่ะน้องดาว
ผู้มีสมองส่วน Hypothalamus เท่าเมล็ดถั่วแดง (Hypothalamus ของพี่เท่าเมล็ดถั่วเขียว)
ว่าตัวเองซะเป็นองุ่นเปรี้ยว ถูกส่วนหนึ่งค่ะ เพราะเราทุกคนเป็นเหมือนองุ่น 1 พวง
มีทั้งลูกเปรี้ยว ลูกหวาน และลูกเน่าก็มีนะจ๊ะ
และเรื่องที่น้องดาวเป็นห่วง ส่วนที่ไม่ดีของคนอื่น สำคัญค่ะว่าเราต้องรู้
แต่อย่าไปยึดเป็นอารมณ์ อย่าขุ่นมัวเพราะขี้โคลนของคนอื่น
พี่นกมองคนในแง่ดีได้โดยไม่พยายามปล่อยให้โคลนของคนอื่นเปื้อนมือเรานาน
ต้องระวังไม่ให้เปรอะมือเราแต่ถ้าบังเอิญหลบไม่ทันเปรอะไปแล้ว ก็ต้องรีบล้างออกค่ะ โคลนของใครก็ของคนนั้นค่ะน้องดาว เราเป็นเพื่อนร่วมงานเค้า
ทำเรื่องดีๆที่เป็นประโยชน์ร่วมกับเค้า แต่ไม่จำเป็นต้องเหมือนเขาหรือคิดเห็นตรงกับเขาทุกเรื่อง ขอบคุณที่เตือนนะคะ
ปล.เราสองคนอาจเรียนวิชาลดสมองนิ่ม ลดสมองยุ่ยด้วยกันก็ได้น้า สนใจมั๊ย.......
แล้วใครจะเป็นครูล่ะเนี่ย เปิดรับสมัครครูนะคะ
แวะมาเยี่ยมและทักทายครับ
ตอนแรกคิดว่านึกว่าเป็นบันทึกที่เกี่ยวกับไอสไตน์
แต่ก็ไม่ผิดหวัง อ่านลงมาเรื่อย ได้แง่คิดแยะเลยครับ
ผมสอบตกเป็นอย่างมากครับ วิชา "สัมพันธภาพ"
มักไม่อดทนกับคนที่คิดว่าไม่ใช่
ไม่ดีเลยใช่ไหมครับ
ขอชมก่อนละกันนะพี่นก..ว่า..ที่มองพวงองุ่นให้เป็นชีวิตได้..
นี้ถ้าเกิดยุคไอน์สไตน์คงเบียดได้เลย..
.หากเอาใจเขามาใส่ใจเราได้..สันติสุขก็เพิ่มขึ้นแน่นอนขอรับ..
..และการให้อีกอย่างหนึ่งที่สำคัญในสังคม..สาธุ..
http://gotoknow.org/blog/032012/301302
สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ
ขอบคุณท่านนักคิดที่แวะมาทักทายนะคะ
อันนี้เป็นทฤษฎิสัมพันธภาพเวอร์ชั่นอิสานค่ะ
หวังว่าคงไม่ผิดหวังนะคะที่ไม่เกี่ยวกับไอสไตน์ซักกะติ๊ด
ยินดี ที่แวะมานะคะ
นมัสการค่ะท่าน
สงสัยพี่นกเกิดก่อนไอสไตน์นิดหน่อย
ก่อนสิ้นใจเลยได้ยินแต่ชื่อทฤษฎีแต่ไม่ทันได้ศึกษาว่าทฤษฎีนี้กล่าวถึงอะไรบ้าง
ต้องเก็บไปถามท่านพี่"ชิว" ขวัญใจชาว G2Kซะหน่อยล่ะค่ะท่าน เอ หรือว่าท่านธรรมฐิตจะกรุณาคะ??????
สวัสดีครับ
แหะ แหะ ผมมิใช่นักคิดหรอกครับ
ถ้านักเพ้อเจ้อพอได้ พอดีว่าสองสามว่าง ๆ อยู่กับบ้านเลยน่ังทำการบ้านหนะครับ
ตัวจริง ๆ เป็น ๆ คิดไม่ค่อยเยอะครับ สาบานได้
สวัสดีค่ะคุณหนานเกียรติ
เป็นการเพ้อเจ้อที่มีสาระค่ะ ก็ติดตามความคิดเห็นของคุณหนานเกียรติมาระยะหนึ่งแล้วหละ
รู้สึกชื่นชม ชอบใจในมุมมอง วิธีคิด พอแล้วค่ะ ไม่ต้องใช้เหตุผลมากมายในการที่เราจะชื่นชมใครสักคน
เอาเป็นว่าเรามา เพ้อเจ้อ ร่วมกัน ในพื้นที่แห่งมิตรภาพอันงดงามของG2K เนี่ยดีแล้วแหละ ยินดีที่แวะมาค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นการมองโลกทั้งสองด้านของเหรียญ น่าชื่นชมจังค่ะ
ชอบที่เปรียบเทียบกับพวงองุ่นด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณณัฐรดา
ดีใจจังที่คุณณัฐรดาแวะมาบันทึกนี้
เพราะเป็นบันทึกจากใจ ในการต่อสู้กับความเหนื่อยยากลำบากในโลกธรรม
ขอบพระคุณในกำลังใจจาก ครูใหญ่ ค่ะ
- อื้อฮือ.ล้ำลึก ...ได้ข้อคิด ได้สาระ เติมต่อสติปัญญา ได้มากล้นเหลือคณานับยิ่ง..ครับ
- ขอขอบคุณ สำหรับข้อคิด คำคม ตลอดจนสาระดีๆ ที่ได้รับก่อนจะนอนครับ
สวัสดีค่ะท่านสามสัก
ป๊าด!""""ท่านสามสักก็ชมเกินไป
ขอบพระคุณสำหรับคำชมนะคะ
หวังว่าเมื่อคืนคงหลับฝันดีนะคะ....ถ้าฝันเห็นผีหลังอ่านบันทึก พี่นกไม่เกี่ยวเน้อ ....