เจอสิ่งที่ชอบมาก มาก คือ ต้นนี้ค่ะ ... เห็นไม่ได้ จะต้องรี่เข้าไป เหยียบ เอ๊ยก สัมผัส ด้วยเท้า เพื่อให้ใบหุบค่ะ นั่นก็คือ ต้นไมยราบ ... ไม่ได้เล่นมาตั้งนานแล้ว มาเจอก็ต้องรี่เข้าไปเขี่ยเข้าหน่อยให้หุบ หุบ แล้ว ก็สนุกดี
เห็นมั๊ยคะ ฝั่งซ้ายหุบไปแล้ว เหลือฝั่งขวา ที่ยังปล่อยให้ใบกางอยู่ อิอิ ถ่ายภาพเสร็จก็หุบไปแล้วละค่ะ
เขามีประโยชน์นะคะ ข้อมูลจาก http://www.skn.ac.th/ บอกว่า
ชื่อวิทยาศาสตร์ Mimosa pudica L.
วงศ์ Mimosaceae
ลักษณะ เป็นไม้เลื้อยแผ่คลุมดิน อาจแตกกิ่งก้านสาขาสูงได้ถึง 1 เมตร ลำต้น และก้านใบสีแดง มีหนามปลายงอโค้งลง ใบเป็นใบประกอบ เมื่อได้รับความสั้นสะเทือนใบจะหุบห้อยลง ปลายใบแหลมสั้นไม่มีก้านใบย่อย เรียงตัวคล้ายขนนก ดอกออกเป็นช่อลักษณะเป็นกลุ่มกลม มีก้านช่อดอกยาว ดอกย่อยสีม่วงแดงอ่อนมีจำนวนมาก กลีบเลี้ยงติดกันส่วนปลายมีรอยหยักตื้น ๆ กลีบดอกติดกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 4 กลีบ ผลเป็นฝักแบนโค้งเล็กน้อย ฝักออกติดกันเป็นกระจุก เมล็ดลักษณะกลมแบน มักพบขึ้นเองตามทุ่งหญ้า หุบเขา ริมถนนหนทาง
สรรพคุณ
ทั้งต้น รสชุ่ม เย็นจัด แก้ไข้ นอนไม่หลับ สงบประสาท เด็กเป็นตาลขโมย ตาบวมเจ็บ แผลฝี ผื่นคันและออกหัด
ราก รสขมเล็กน้อย ฝาด สุขุม แก้ไอ ขับเสมหะ แก้หลอดลมอักเสบเรื้อรัง ปวดข้อ กระเพาะอาหารอักเสบเรื้อรัง บำรุงกระเพาะอาหาร ระงับประสาท
ชอบเหยียบเหมือนกันค่ะ แต่ถ้ามีเยอะๆ สูงๆ ก็หาอาวุธขอฟาดฟันให้มันหลับด้วย เอ...แล้วมันจะรู้สึกไหมนะ แล้วเราจะบาปหรือเปล่าคะ...แหมอยากกลับไปเป็นเด็กอีก ^^