เด็กหญิงในตู้เสื้อผ้าของตนเอง

เห็นไหม ?  มีเด็กหญิงคนหนึ่ง
เธอนั่งอยู่ในตู้เสื้อผ้าของตนเอง
ตู้ใบนั้นจัดวางอยู่บนโลก-ในโลก

คุณเห็นดวงตา ดวงใจของเธอหรือไม่ ?

คุณเห็นภาพเธอแล้วใช่ไหม ?

ดูซิ ! เดียงสาด้วยวัยในกระบวนการแห่งโลก
นั่นเป็นเพราะเธอสร้างโลก
หรือโลกสร้างเธอ

นอกตู้เสื้อผ้าของตนเอง- ของเธอ
คือโลก
ในกรอบเหลี่ยมของตู้เสื้อผ้า- ที่เธอเป็นอยู่
คือโลก
ในกระบวนการชีวะ จิตและทัสสนะ- ที่เธอเป็นอยู่
คือโลก

ทั้งหมดก่อรูปการณ์เปล่งอยู่ในสภาวะ ภาวะ และอภาวะ
เดินทางผ่องถ่าย ว่าย-วน จิบไห้ และจิบยล
อยู่ในท่าทีของจังหวะกาละและเทศะ

ตกลงทั้งหมด ทุกแห่งหน
ก็คือพื้นที่

พื้นที่แห่งการจัดตั้ง จัดวาง

พื้นที่คือรูปรอยสำนึก
พื้นที่คือห้วงหวังแห่งตน
พื้นที่คือทั้งหมด คือ ดวงใจ

สภาวะ ภาวะ เปลี่ยนถ่ายอยู่ในอภาวะทั้งผอง
เพราะอภาวะต่างหากหรอกที่สร้างเธอ
และเธอสร้าง- อยู่ในจัดวางของระนาบ
บนระเบียงอารมณ์แห่งอาวรณ์

เพียงนิดเดียวของความจริงทั้งหมด
โลกทั้งผอง คือเธอ

เด็กหญิง เป็นเพียงเด็กหญิง
ภาวะเติบโต เติบกล้าและแกร่ว รวมถึงแกร่งด้วยวุฒิธรรม
มีความจำเริญเติบโตพร้อมๆ กับการเป็นอยู่ของทั้งผอง

มีอะไร ?  ที่จักให้เธอ พึงคำนึง

เห็นเธอหรือยัง ?
เด็กหญิงในตู้เสื้อผ้าของตนเอง

ผมกำลังเฝ้ามอง.

 

                               วลยศุ ปภา
                           ระหว่างวันของวัน
                          11:12 12/9/2552