ซิมฟรี...ที่วังเวียง
ป้าเจี๊ยบกับพรรคพวกชะแว๊บไป "ประเทดลาว" กันค่ะ
ก็พรรคพวก นบอ.4 ซึ่งฝึกงานที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามนั่นแหละค่ะ เราตกลงกันว่าเสาร์อาทิตย์สุดท้าย (18-19 กค.52) ก่อนจบการฝึกงาน เราควรไปเลี้ยงส่งกันที่วังเวียง..แบบว่าวัยรุ่น(เหลือน้อย)สะพายเป้ โดยขอความอนุเคราะห์เจ้าภาพให้พาไปส่งที่ชายแดนตอนบ่ายวันศุกร์ จากนั้นก็ต่อรถเมล์ข้ามไปกันเอง
ผู้นำกลุ่มคือโจ (ตรีภพ ชินบูรณ์) ผู้มีประสบการณ์เกี่ยวกับลาวมากที่สุด และโฆษณาชวนเชื่อถึงความงามของวังเวียง จนทุกคนคล้อยตาม จึงเดินตามไปพักนอนที่เวียงจันทน์ 1 คืน ก่อนเดินทางต่อไปวังเวียง
ลุงเคนโชเฟอร์หนุ่มใหญ่ใจดีที่โจติดต่อไว้ ขับรถพาพวกเราออกจากเวียงจันทน์ด้วยความเร็วไม่เกิน 50 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ทำให้ระยะทางประมาณ 150 กิโลเมตร ดูเหมือนยาวนานกว่าที่คาดไว้
หลังจากนั่งชมวิวชนบทอย่างอ้อยอิ่งได้เกือบ 3 ชั่วโมง ป้าเจี๊ยบเริ่มเบื่อเล็กน้อยจึงถามลุงเคนว่า “อีกชั่วโมงถึงมั๊ยลุง” คำตอบคือ “บ่ถึง”
ป้าเจี๊ยบดีใจว่าไม่ถึงชั่วโมง รีบร้องว่า “ดีจัง.. ใกล้ถึงซะที” แต่ที่ไหนได้ ลุงเคนหมายความว่า “หนึ่งชั่วโมงยังไปไม่ถึงวังเวียงดอก” แหง่ว....
พอถึงวังเวียงก็ตระเวนหาที่พัก และตกลงใจพักกันที่ "โฮงแฮมพูอ่างคำ" เพราะสมาชิกหนุ่มทั้ง 4 เห็นพ้องต้องกันว่าเจ้าของโรงแรมสวยสุดๆ
ป้าเจี๊ยบได้ "ซิมฟรี" ...ก็ที่นี่แหละค่ะ
โรงแรมนี้มีมาตรฐานสากลในการให้บริการเหมือนกัน จึงมีการเสิร์ฟเครื่องดื่มฮับต้อน (คนลาวจะ ‘รับ’ ก่อน แล้วจึง ‘ต้อน’ ค่ะ) อย่างที่ภาษาฝรั่งเรียก Welcome drink ด้วย
เครื่องดื่มฮับต้อนแบบลาวนี่น่ารักสุดๆ และจริงใจมากค่ะ เพราะไม่มีพนักงานโรงแรมถือถาดมาเสิร์ฟและไม่จำกัดให้ดื่มคนละหนึ่งแก้วแบบโรงแรมอื่นๆในโลก แต่วางไว้ให้บนโต๊ะในล็อบบี้แบบบริการตัวเอง
บนโต๊ะนี้ มีแก้วขนาด 1 ลิตรเรียงเป็นแถว (ภาษาลาวเรียกขวดว่าแก้วนะคะ) พร้อมกับป้ายบอกว่า “ซิมฟรี” ไม่ใช่ซิมโทรศัพท์นะคะ เป็นชิมฟรีหรือดื่มฟรีนั่นแหละ พร้อมกับจอกเล็กๆ วางไว้ด้วย (ภาษาลาวเรียกแก้วว่าจอก ถ้าสั่งน้ำหนึ่งแก้วเมื่อไหร่ เป็นอันว่าได้น้ำหนึ่งขวดแน่นอน)
เครื่องดื่มฮับต้อนในแก้วที่เรียงรายอยู่นั้นคือ “ยาดองเหล้า” !!!
ป้าเจี๊ยบนับได้สิบเอ็ดแก้วค่ะ (นึกถึงเสือสิบเอ็ดตัวขึ้นมาเลยนิ..) สิ่งที่บรรจุอยู่ข้างในมีรูปลักษณ์แตกต่างกันไป มีทั้งพืชและสัตว์ ที่น่าสนใจมากที่สุดคือ "แก้วบองขี้เข็บ" หรือขวดดองตะขาบ
คำว่าบองคือดอง ขี้เข็บคือตะขาบค่ะ และอีกแก้วก็เป็นแมงป่อง สำหรับสองแก้วนี้ สาวสวยเจ้าของโฮงแฮมบอกว่าถ้าไม่เคยดื่ม ก็อย่าดื่ม เพราะแรงมาก ส่วนแก้วอื่นๆ จะเป็นพืชสมุนไพรรูปร่างหน้าตาต่างๆกันไป แต่ละแก้วก็มีสรรพคุณแตกต่างกัน อย่างเช่น แก้วที่ชื่อสาวน้อยตกเตียง จะดื่มเพื่อบำรุงสมรรถภาพทางเพศ
นอกจากนั้น ยังมีอีกโต๊ะวางกระติกน้ำร้อน ชาเขียวใบหม่อน ชาและกาแฟประเภทซองสำเร็จรูป นี่ก็บริการฟรีเช่นกัน
เครื่องดื่มที่วางไว้นี้ จะดื่มกี่จอกก็ได้ และไม่ใช่ดื่มได้เฉพาะเวลามาถึงเท่านั้นนะคะ อยากดื่มเมื่อไหร่ก็บริการตัวเองค่ะ แล้วจะไม่เรียกว่าฮับต้อนแบบจริงใจได้อย่างไร
ป้าเจี๊ยบ ปุ้ม (วิลาวัลย์ วัชระเกียรติศักดิ์) และโค (ชงโค แซ่ตั้ง) ชิมชาใบหม่อนที่ดื่มแล้วสดชื่นมากๆ ป้าเจี๊ยบคนเดียวซิมไปซะสามจอก ส่วนหนุ่มๆ พากันรุมล้อมซิมบองเหล้าทั้งหลาย คนละจอกสองจอก หรืออาจมากกว่านั้น??
รุ่งเช้าก็ต้องติดตามผลค่ะ
ท่านมหา (อำนวย บุญศรี) และทัศน์ (สุทัศน์ นาคจั่น) ไม่มีรายงานมาส่ง
อ๋อง (สมชาติ บุญโท) รายงานว่า “ผมหลับสนิทเลย พอหัวถึงหมอนปุ๊บ มารู้ตัวอีกทีก็เช้าเลย”
โจ รายงานว่า “ไอ้ที่ผมคาดว่าจะแข็งไม่ยักแข็ง ดันไปแข็งที่อื่น”
เสียงเพื่อนๆ ถามขึ้นพร้อมกันว่าตกลงอะไรแข็ง สรุปว่า “ตาแข็ง” ค่ะ กินแล้วนอนไม่หลับเลย...เฮ
ถ้าใครมีโอกาสไปลาวและเจอ “ยาดองเหล้า” เป็น Welcome drink ละก็ ขอให้ทดลอง “ซิม” นะคะ งานวิจัยภูมิปัญญาท้องถิ่นของไทยยืนยันว่ายาดองเหล้าสมุนไพรบางชนิดมีสรรพคุณต่างๆ จริง
แต่ก็เตือนว่า...วิธีดื่มที่เหมาะคือ ในหนึ่งวันไม่ควรจะเกิน 2 ครั้ง ก่อนอาหารเช้า-เย็น และแต่ละครั้งไม่ควรเกิน 1 ถ้วยตะไล หรือ 30 ซีซี ซึ่งทางโฮงแฮมที่ลาวก็เตรียมถ้วยขนาดนี้วางไว้ให้
ที่สำคัญคือ ใครเป็นโรคความดันโลหิตสูง โรคหัวใจ โรคตับ หญิงมีครรภ์ และคนที่แพ้เหล้า ถ้าไม่อยากตายอย่าได้แตะเด็ดขาด!!
นี่คือภาพ “ซิมฟรี..ที่พูอ่างคำ” ค่ะ
ความเห็น (5)
นำขนมมาฝากครับ
ขอบคุณค่ะ ขนมอะไรเอ่ย ไม่เคยเห็น หน้าตาละม้ายกล้วยหอมทอด แจ้งชื่อมาให้หน่อยนะเจ้าคะ จะได้หามารับประทาน
เห็นแล้วคงไม่กล้าดื่มค่ะ เพราะเจ้าของสรรพคุณโชวืตัวออกอย่างนั้น ป้าเจี๊ยบสบายดีนะคะ
ป้าเจี๊ยบ รสชาดผักกาดหี่น เมืองมหาสารคามเป็นไงบ้างครับ
- ธุ ป้าเจี๊ยบค่ะ..
แบบนี้ชอบค่ะ โดยเฉพาะชิมฟรี (คนอื่นจ่ายตังค์)
หรือ 
แต่เป็นโหลๆ แบบที่ป้าเจี๊ยบเอามาให้ดูนั่น ขอสละสิทธิ์ค่ะ ไม่ถูกจริตต้อมแน่ๆ ตัวอะไรก็ไม่รู้นี่คะ อิอิ ^^ คิดถึงป้าเจี๊ยบมากเวลาอ่านนิตยสาร Cuisine