แด่ครูในดวงใจ..แล้วมอบให้แด่คุณครูทุกคน..
เมื่อคืนคุณครูที่สอนธรรมฐิตตอนอยู่ประถมหนึ่งโทร.มาหาซึ่งธรรมฐิตไม่เคยได้ข่าวมาประมาณยี่สิบห้าปีแล้ว คุณครูพูดประโยคแรกว่า
.นมัสการเจ้าค่ะจำได้ไหม..ธรรมฐิตประมวลความจำประมาณห้าวินาที
เลยตอบว่า..คุณครู...ใช่ไหม คุณครูบอกว่าดีใจมากที่ท่านจำได้
(มีรึครูในดวงใจที่เคยสอนให้ขีดเส้นจนมาเป็นกอไก่ธรรมฐิตจะลืมได้)
หลังจากนั้นก็คุยกันประมาณสามสิบนาที...
ธรรมฐิตก็ไม่นึกว่าคุณครูยังคอยถามถึงอยู่เวลาพบคนรู้จัก
นี้แหละคุณครูที่แท้จริงแม้วันนั้นถึงวันนี้ก็ยังจำได้มิลืมเลือน
ธรรมฐิตเลยขอฝากเนื้อหาของบทเพลงนี้
แด่คุณครูทุกๆท่านด้วยใจจริงขอรับ
คุณครู
จะเหนื่อยแค่ไหน ไม่เคยพร่ำบ่น จะอดจะทนให้เราเป็นคนดี
เฝ้าคอยหล่อหลอมให้เรามีวันนี้ มีครูคอยชี้ทางให้เดิน
ดังเรือลำน้อย ที่พาเราส่ง ด้วยความมั่นคง ให้เราไปได้ถึงฝั่ง
เมื่อจากกันไป ก็เป็นเพียงความหลัง แต่ครูเองก็ยังเหมือนเดิม
จิตใจที่ดีงามของครุคอยใส่ใจ ห่วงใยและคอยให้ทุกอย่าง
ครูให้อภัยเสมอในยามที่หลงทาง นำเราสู่ทางที่งดงาม
คุณครูคำนี้มีความหมายยิ่งใหญ่ จดจำไว้ในใจจะไม่ลืม
ไม่ว่านานเพียงไหน คุณครูจะหยัดยืนในใจเราทุกคน
เราจะรักและคิดถึง คุณครูตลอดไป
ด้วยความซึ้งใจที่มอบให้แด่คุณครูทุกคนขอรับ
ธรรมะสวัสดีขอรับ...
ความเห็น (6)
นมัสการค่ะท่านธรรมฐิต
อยากขอเป็นส่วนหนึ่งในการชื่นชมคุณครูทุกท่านค่ะ
สาธุขอรับ
คุณครูทุกท่าน เป็นผู้มีบุญคุณที่ยิ่งใหญ่เลยนะครับ
ถูกต้องแล้วขอรับท่านรอง
ธรรมฐิตรู้ซึ้งถึงน้ำใจคนที่มีจิตวิญญาณของความเป็นครูขอรับ..
ชื่นชมกับอาชีพนี้ และเคารพนับถือคุณครูเจ้าค่ะ...เช่นเดียวกันเด็กนักเรียนก็ทำให้คุณครูมีความสุข...เพราะบางครั้งพบว่า หากเราอารมณ์เสียจากอีกห้องหนึ่ง...พอมาเจอเด็กอีกห้องเขาสามารถทำให้เราหัวเราะและยิ้มได้เจ้าค่ะ...การเรียนการสอนครูกับนักเรียนต้องจูนเข้าหากันค่ะ...เด็ก ๆ มีอะไรที่น่ารักมาก ๆ โดยเฉพาะเด็กช่าง ถึงเขาจะดูเกเรหรือมองดูไม่ดีในสายตาคนนอก แต่เชื่อไหมค่ะว่าเนื้อแท้แล้วเขาเป็นเด็กน่ารักมาก และพวกหัวโจ๊กในห้องส่วนใหญ่ที่เจอจะเป็นเด็กมีน้ำใจกับครูและเพื่อนร่วมห้อง เขาจะรักพวกพ้องค่ะ...จากประสบการณ์ที่ได้สอนมานะคะ
นมัสการลา แล้วก้มลงกราบ 3 ครั้งเจ้าค่ะ
ธรรมฐิตเมื่อได้เป็นครูสอนหนังสือทั้งพระเณรและเด็กตามโรงเรียนจึงเข้าใจในความเป็นครูขอรับอาจารย์
อ้าวกราบลาตอนไหนแล้วนี่..