เมื่อวานนี้ได้ไปเยี่ยมเยือนโรงเรียนบ้านคลองไม้แดง อำเภอสามเงา พอจอดรถก็ได้ยินเสียงเด็กวิ่งไปบอกครูว่า "ครูแมวมา ๆ" เราก็ยังงง ๆ ว่าทำไมนักเรียนรู้จักชื่อเล่นของเรา มารู้ภายหลังว่า จำได้ตั้งแต่เข้าค่ายนักเรียน พอเดินเข้าไปในอาคารเรียนก็พบว่านักเรียนกำลังนั่งทำการบูรหอมเป็นรูปฟักทอง สวยงามดี ถามไถ่ได้ความว่า นักเรียนได้ไปเรียนรู้จากเต็นท์ที่จัดแสดงนิทรรศการในงานมหกรรมรักการอ่าน ซึ่งสพท.ตาก เขต 1 จัดไปเมื่อวันที่ 14-16 สิงหาคม 2552 แล้วนำมาขยายผลให้เพื่อนนักเรียนด้วยกัน คุณครูศรีสุดา ไสยวงศ์ ก็เลยออกเงินซื้อวัสดุให้ทำ เห็นว่ากำลังเตรียมทำไว้ให้ผู้ที่จะมาเยี่ยมชมโรงเรียน เร็ว ๆ นี้ สิ่งเหล่านี้แหละที่อยากเห็น เพราะมีหลาย ๆ ครั้งที่พาเพื่อนครูไปดูงานนิทรรศการต่าง ๆ แล้ว กลับมาก็เหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จนมีความรู้สึกว่าการไปศึกษาดูงานของเพื่อนครู ไม่คุ้มค่ากับเงินที่เสียไป คราวนี้เด็กนักเรียนแค่ 3-4 คน ที่ครูพาไปร่วมงานสามารถเก็บเกี่ยวความรู้มาสอนต่อให้เพื่อน ๆ ได้ นับว่าคุ้มค่าทีเดียว ถ้าได้รับการกระตุ้น ชี้แนะให้พัฒนารูปทรง และแพ็กเก็จให้สวยงามขึ้น ก็สามารถที่จะทำจำหน่ายได้ น่าชื่นชมจริง ๆ
ไม่มีความเห็น