วรรณกรรมพื้นบ้าน หมายถึง ผลงานที่เกิดขึ้นจากการใช้ภาษาโดยการพูดและการเขียนของกลุ่มชนในแต่ละท้องถิ่น เช่น วรรณกรรมพื้นบ้านภาคเหนือ วรรณกรรมพื้นบ้านภาคอีสาน วรรณกรรมพื้นบ้านภาคใต้ เป็นต้น ซื่งในแต่ละท้องถิ่นก็จะใช้ภาษาพื้นบ้านในการถ่ายทอดเป็นเอกลักษณ์
วรรณกรรมที่สื่อเรื่องราวด้านต่างๆ ของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จารีตประเพณี ชีวิตความเป็นอยู่ สภาพเศรษฐกิจและสังคม ทัศนคติ ค่านิยม ตลอดจนความเชื่อต่างๆ ของบรรพบุรุษ อันเป็นพื้นฐานของความคิดและพฤติกรรมของคนในปัจจุบัน
วรรณกรรมพื้นบ้าน ส่วนใหญ่มักจะเป็นนิทานพื้นบ้าน เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตของคนในชนบทเมื่อมีความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าทั้งกายและใจชาวบ้านมักจะหาวิธีการต่างๆ มาใช้เพื่อเป็นการผ่อนคลายความรู้สึกเหล่านั้น และวิธีการที่นิยมใช้กันมาในอดีตคือ การเล่านิทาน และการทายปัญหา เป็นต้น
มาเยี่ยมและอ่านผลงานแวะบทบันทึกที่กระชับได้ใจความดีนะคะ
วรรณกรรมพื้นบ้านบ่งบอกถึงวิถีความคิดของคนในท้องถิ่นนั้นด้วยนะคะ
เป็นการสื่อวิถีชาวบ้าน
เหมือนการอนุรักษ์ประเพณีไทยท้องถิ่นให้คงอยู่สืบไป
สวัสดีค่ะ รอชมผลงานวรรณกรรมพี้นบ้านอีกนะคะ
สรรพสิ่งล้วนสวยงาม
คุณ มัณฑนาคะ..
ใช่คะ เป็นวรรณกรรมที่สื่อเรื่องราวด้านต่างๆ ของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งโดยเฉพาะ
เช่น ประเพณี วัฒนธรรม สภาพชีวิตความเป็นอยู่ สภาพเศรษฐกิจและสังคม
ความนึกคิด ค่านิยม ตลอดจนความเชื่อต่างๆที่สืบต่อกันมาแต่บรรพบุรุษ
อันเป็นพื้นฐานของความคิดและพฤติกรรมของคนในสังคมปัจจุบันคะ
คุณ Moonlight [IP: 113.53.132.79] คะ
วรรณกรรมพื้นบ้านเป็นสิ่งที่มีคุณค่าคะ
แต่ละท้องถิ่นก็ไม่เหมือนกัน
วรรณกรรมพื้นบ้านเป็นการบอกเรื่องราวย้อนหลังของสังคมนั้นด้วยนะคะ
เราสามารถสืบเสาะ และเข้าใจวัฒธรรมดั้งเดิมได้จากวรรณกรรมพื้นบ้านด้วยคะ
คุณ gardenia คะ
คุณเป็นคนมีเสน่ห์และเป็นคนที่หอมหวานนะคะ
เหมือนกลิ่นดอกพุดซ้อนที่ติดผิวกายคุณนิจนิรันดร์คะ
ดอกไม้รายรอบบ้านล้วนสีขาวเย็นนวลตาเหมือนใจและกายที่บริสุทธิ์ของคุณคะ
นี่คงเป็นอีกเรื่องราวหนึ่งของวรรณกรรมพื้นบ้านยุคสมัยต่อไปนะคะ
เวลาเดินทางรอนแรมไปต่างจังหวัดผมชอบไปช่วงมีงานประจำปีของท้องถิ่นนั้น
จะมีการฟื้นฟูวรรณกรรมประจำถิ่น โดยการนำมาแสดงเพื่อการอนุรักษ์
วรรณกรรมแต่ละถิ่นมีเรื่องราวที่น่าสนใจมากครับ
ขอบคุณที่มาเม้นท์ให้ค่ะ
เข้าใจว่าคุณแสงรวีคงเชียวชาญด้านวรรณกรรม
เคยได้ฟังบางเรื่องมา สงสัยว่ามาจากวรรณคดีเรื่องอะไร
คุณแสงรวีพอจะทราบไหมค่ะ
ที่เล่าถึง "ศอพระศิวะดื่มยาพิษเพื่อช่วยชีวิตคนทั้งโลก"
รบกวนถามหน่อยนะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณแสงรวี เมื่อเช้าไปงานบุญทอดกฐินที่วัดใกล้บ้าน
จะนำเรื่องขึ้น blog เหล่านี้ถือเป็นวรรณกรรมพื้นบ้านด้วยมั้ยคะ
กำลังเรียบเรียงเนื้อเรื่องอยู่ค่ะ
คุณ namsha คะ
ใช่คะคุณ หนานหล้า [IP: 125.27.213.79]
ในกลุ่มพวกที่สนใจวรรณกรรมพื้นบ้านจะสนใจจดจ้องวัฒนธรรมท้องถิ่นกันเป็นพิเศษ
เพราะพิธีกรรมหรือการเล่าเรื่องการขับร้องจะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตนที่บอกเรื่องราวต่างๆนานาให้ได้ซึมซับคะ
อนุโมทนาบุญด้วยกันนะคะ ไปงานบุญทอดกฐินมาแล้วค่ะ http://gotoknow.org/blog/life-styl/308331
คุณพิมสุภาคะ ขอบคุณคะที่คุณสนใจเรื่องวรรณคดี
ที่เล่าถึง "ศอพระศิวะดื่มยาพิษเพื่อช่วยชีวิตคนทั้งโลก"
เป็นเรื่องของความเชื่อนะคะ อย่างหนึ่งของลัทธิหรือศาสนา มิใช่วรรณคดีหรือวรรณกรรมพื้นบ้านตามหัวเรื่องนะคะ
พระศิวะมีพระศอเป็นสีน้ำเงิน ฉะนั้น พระองค์จึงได้นามว่า “นิลกัณฐ์” (มีพระศอเป็นสีน้ำเงิน) ... ถ้า (เขา) จำเป็นเขาก็จะต้องดื่มยาพิษ เพื่อประโยชน์ของคนอื่น ๆ ...
สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านวรรณกรรมพื้นบ้านค่ะ
ขอบคุณเรื่องราวดีๆและจะคอยอ่านตอนต่อไปค่ะ
สวัสดีคะ คุณ namsha ขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
ขอบคุณมากคะ
อยากอ่านเรื่อง ท้าวก่ำกาดำ จัง
จะแวะมาใหม่นะคะ
ชวยบอกวิธีการอนุรักษวรรณกรรมพื้นบ้าน(วรรณกรรมท้องถิ่น)
หน่อยได้มั๊ยค้ะ