ต้นไม้ - สัตว์เลี้ยง


ต้นไม้ - สัตว์เลี้ยง

         เมื่อเช้าวันที่ 18 สิงหาคม 2552  เดินผ่านด้านหน้าห้องสมุด  แวะหยิบหนังสือพิมพ์มาอ่านที่ม้ายาวบริเวณที่อ่านหนังสือนอกห้องสมุด  อ่านเพลินๆ เห็นหมาตัวหนึ่ง  เข้าไปในสวนหย่อม เดินเหยียบย่ำต้นกาบหอย  ที่บุคลากรและคุณอ่ำ เป็นผู้ดูแลและรดน้ำบำรุงรักษาอยู่  สัณชาตญาณคนรักต้นไม้และสวนผุดขึ้นมาทันที  ' เอ๊ะ ! เจ้านี่  ไม่เกรงใจกันเลย  เค้าอุตส่าห์รดน้ำ  ดันมาเหยียบซะนี่'  ทันทีที่คิด  มือที่ถือหนังสือพิมพ์ที่มีไม้แขวนหนังสือพิมพ์นาบอยู่  ถูกใช้ประโยชน์นอกจากวัตถุประสงค์ทันที   เคาะโป๊ก ! ลงบนหลังเบาๆ พร้อมออกปากไล่ให้มันรู้ว่าเราต้องการให้ออกจากสวน เพื่อให้ต้นกาบหอยรอดพ้นจากรอยเหยียบย่ำ  แล้วมันก็ออกไป  จากนั้นจึงสังเกตเห็นว่าที่ก้อนหินมีอาหารหมาสำเร็จรูปมาวางไว้ในสวนหย่อม  เอ้า ! หมามันเข้ามาเพราะคนให้อาหารมันนี่หว่า   งานนี้ไม่ใช่เป็นเพราะหมาซะแล้ว  คนนี่เองที่เป็นผู้ชักนำให้หมาเข้ามาเหยียบย่ำต้นไม้  ใครกันหนอ รักแต่หมาไม่รักต้นไม้เลย


          
          ครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้  เมื่อก่อนมีผู้ใจบุญเอาอาหารหมามาเทกองไว้ที่ถนนหน้าโรงพิมพ์ของฝ่ายเทคโนโลยีทางการศึกษาเป็นประจำทุกวัน  มีทั้งอาหารสำเร็จรูป  มีทั้งเศษอาหารจากโรงอาหาร  เข้าใจว่ามีผู้ใจบุญหลายคน เพราะแต่ละวันจะมีอาหารที่แตกต่างกัน  ให้ซะจนหมาเมิน   เมื่อหมาไม่กินก็กลายเป็นขยะเน่าเหม็น  กองอยู่หน้าอาคาร สกปรกยิ่งนัก  แถมเคยขับรถเหยียบชามอาหารหมาที่วางเกลื่อนอยู่เพราะไม่เห็น  ผมไม่รู้จะพูดกะใคร  เพราะไม่เคยปะหน้าค่าตาคนใจบุญดังกล่าว  เข้าใจว่าเขาจะเอามาให้ช่วงเช้ามืดและช่วงก่อนค่ำประมาณนั้น  เลยใช้วิธีเขียนใส่กระดาษ เอ4  ปิดไว้ที่ต้นไม้บอกว่า "เรียนผู้ใจบุญ  ผมรู้ว่าท่านรักสัตว์  แต่การเทเศษอาหารให้ในบริเวณนี้ เป็นปัญหาขยะครับ  โปรดให้อาหารหมาที่อื่นที่ไม่รบกวนสถานที่นี้"  ได้ผลครับ  หลังจากนั้นไม่เคยเห็นอาหารหมาเกลื่อนหน้าโรงพิมพ์อีกเลย


          ผมพูดเรื่องนี้ ใช่ว่าผมไม่รักสัตว์เลี้ยง  ผมก็เป็นคนรักสัตว์เลี้ยง  ทุกวันนี้ผมเลี้ยงหมา 5 ตัว ผูกอาหารจากโรงอาหารให้กินทุกวัน ค่าใช้จ่ายพอที่จะกินเองได้หนึ่งมื้อในแต่ละวัน   แมวอีก 4 ตัว เพศผู้ 1 เพศเมีย 3 ในอนาคตจะมีลูกออกมาอีกกี่ตัวไม่ทราบ  แต่ออกมาเท่าไรเลี้ยงหมด  ไม่เคยเอาไปทรมานหรือปล่อยวัด  หมาพวกนี้ให้อาหารไม่เคยแย่งกัน ไม่เคยกัดกัน นอกจากหมาแมวแล้ว  ผมเลี้ยงปลาคาล์ฟอีกฝูงครับ  มีประมาณ 50 ตัว  ซื้ออาหารให้กินเดือนละประมาณ 500 บาทเหมือนกัน  แต่ทั้งปลา หมา แมว  ต้องมีพฤติกรรมที่ดี  คนเลี้ยงต้องไม่ทำให้สัตว์เสียนิสัย  เช่น การแย่งอาหารระหว่างหมาต่อหมา แม้แต่หมากับแมวจะต้องไม่ทะเลาะกัน  อยู่ด้วยกันต้องรักกัน แมวและหมาต้องไม่ทะเลาะกัน  แมวและหมาที่บ้านผมจึงนอนกกกันยามหนาว หาเห็บหมัดให้กันเหมือนแม่ลูก  หมาจะต้องไม่ทำลายสวนและต้นไม้  ต้องไม่ขุดสนามหญ้า  ผมกับหมา ปลา แมว จึงอยู่ด้วยกันอย่างสันติ  ไม่ต้องแว้กใส่กัน  หมาแมวรู้ว่าเรารักต้นไม้ มันก็ไม่ขัดใจเรา  เวลาเราปลูกต้นไม้มันก็มานอนเฝ้าดู  ไม่รบกวนเรา  แต่เวลาเราจะเล่นกะมัน มันก็ร่าเริง เล่นกัน  "เลี้ยงให้เป็นก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข"

หมายเลขบันทึก: 288642เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2009 10:40 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 21:19 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีค่ะ พี่ชนันท์

สัตว์เลี้ยงมักเป็นคู่กัดกับต้นไม้เสมอ โดยเฉพาะเจ้าตัวเล็กๆ

ที่ยังต้องฝึกฝนเรื่องวินัยกันมากหน่อย พอเค้าโตขึ้นจะไม่ค่อย

ก่อกวนเท่าไหร่นัก จนในที่สุดก็หยุดพฤติกรรมนั้นไปเลย

สำคัญอยู่ที่การฝึกเค้าตั้งแต่ยังเล็ก จึงเห็นสอดคล้องกับที่

พี่ชนันท์ให้ข้อคิดไว้ การให้อาหารในที่ทางที่เหมาะสมจะช่วย

แก้ปัญหาดังกล่าวได้ดีทีเดียว แล้ว เรา เค้า ต้นไม้ก็จะมีความสุขค่ะ

C^-^

สัตว์เลี้ยงมักเป็นคู่กัดกับต้นไม้เสมอ อันนี้เฉพาะบางสัตว์นะครับคุณc ไอ้ตัวเล็ก(หมา)ของผม อายุ4เดือน มันคาบทุกอย่าง ที่มันคาบได้ แล้วแทะไปเรื่อย เช้ามาก็เห็นสรรพสิ่งทั้งหลายเกลื่อนพื้นบริเวณบ้าน เด็กๆ จับอะไรได้ก็ใส่เข้าปาก เหมือนๆกับลูกหมา คนเค้าว่าเด็กและหมาคันเหงือก โตขึ้นก็ค่อยเลิกไปเอง แต่กว่าจะโต อือ ? เสียหายหลายแสน ก็น่าเห็นใจนะ ผมแก้โดย ยกขึ้นที่สูง หาอะไรมากั้น ล้อมไว้ ก็พอแก้ได้ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท