เรื่องเดิม วันอังคารที่ ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ขณะผมกำลังสอนวิชา"การเลี้ยงผึ้ง" ให้กับนิสิตภาควิชาคณิตศาสตร์จำนวน 12 คน อยู่ที่ห้อง 212 อยู่นั้น เมื่อการเรียนการสอนในช่วงทำกิจกรรมได้จบลง นิสิตกลุ่มหนึ่งจำนวน 3 คน ได้เข้ามาหาผม..แว๊บแรกคิดว่าจะมาขออนุญาตขายของในห้องหรือไม่ก็มาขายบัตรคอนเสิร์ตการกุศลอะไรประมาณนั้น...
แต่เด็กนิสิตชั้นปีที่ ๔ วิชาเอกเทคโนโลยีทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ ซึ่งเรียนวิชาการจัดสัมมนาบอกว่าจะมาเชิญผมไปเป็น "วิทยากร" เรื่อง "บล็อก" คุยกันไปคุยกันมาเวลามันน้อยไป มีเพียง 2 ชั่วโมง และไม่ได้ฝึกภาคปฏิบัติ มันคงไม่สนุกเท่าไร...ก็เลยเปลี่ยนหัวเรื่องว่า จะสัมมนากันเรื่อง "Lifelong Learning"
ความหมายหนึ่งของ Lifelong Learning หรือ การเรียนรู้ตลอดชีวิตคือ "การเรียนรู้นั้นไม่มีคำว่าสายเกินไป" แหมความหมายมันช่างกว้างเสียเหลือเกิน คือ ทุกคนไม่แก่เกินไปที่จะเรียนรู้
ตกลงเราจะจัดสัมมนาเรื่อง "การเรียนรู้ตลอดชีวิต" ในวันพฤหัสบดีที่ 20 สิงหาคม 2552 ช่วงหลังสัปดาห์วิทยาศาสตร์ และเรานัดที่จะทำ BAR (Before Action Review) กับนิสิตทั้งก๊วนจำนวน ๑๗ คน ในวันพฤหัสบดีที่ 23 กรกฎาคม 2552 ที่ห้องสัมมนาของคณะศึกษาศาสตร์.........แล้วพบกันครับ
ถึงวันที่นัดหมาย วันพฤหัสบดีที่ 23 กรกฎาคม ตอนเที่ยงครึ่ง นิสิตคนหนึ่งก็โทรมาตามผมขณะที่ผมกำลังขับรถไปจอดที่คณะศึกษาศาสตร์ พอพบกันที่ชั้นล่างของคณะแล้วเราก็ไปคุยกันต่อที่ห้องสัมมนา ช่วงนี้วุ่นวายหน่อยเพราะเป็นเวลาพักของแม่บ้าน ต้องหากุญแจมาเปิดห้อง
เรานั่งเก้าอี้คุยกันเป็นรูปตัว U มีผม 1 คน และนิสิต 15 คน (ขาด ๒ คน) ประกอบดัวย
มนุษย์ผึ้งมหัศจรรย์ |
ไม่มีความเห็น