ถ้ามรรคกล้าก็ฆ่ากิเลส ถ้ากิเลสกล้าก็ฆ่ามรรค สองอย่างเท่านี้มันจะต่อกันไปตลอดปลายทางทีเดียว รบกันไปเรื่อยไม่มีหยุดไม่มีสิ้นสุด
บันทึกนี้เป็นบันทึกที่ต่อเนื่องจากบันทึก หลวงปู่ชา สุภัทโท(1) : กุญแจภาวนา ซึ่งเป็นบันทึกถอดบทเรียนจากหนังสือคำสอนของหลวงปู่เรื่อง "กุญแจภาวนา" ตอนแรกผมคิดว่าจะเขียนเพิ่มเข้าไปต่อในบันทึกแรก แต่พบว่า ยิ่งอ่านยิ่งเห็นว่าหนังสือเล่มเล็ก ๆ เล่มนี้อัดแน่นด้วยแก่นธรรมที่ไม่ธรรมดา จึงขอนำมาบันทึกแยกเพิ่มเติมเป็นบันทึกใหม่ (ตอนนี้ผมยังอ่านไม่จบ เพราะย้อนกลับไปอ่านตอนเดิมให้เข้าใจมากขึ้นทำให้อ่านได้ช้ากว่าที่ควรจะเป็น) จึงขอนำเนื้อหาบางส่วนมาเผยแผ่เป็นธรรมทานต่อดังนี้ครับ
- มรรคฆ่ากิเลส
- มรรค คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
- ทุกข์มันจะเกิดขึ้นมาด้วยวิธีใด ? ทุกข์มันก็เกิดมาจากเหตุ คือ สมุทัยเป็นเหตุ
- เหตุอะไร ? เหตุ คือ ศีล สมาธิ ปัญญา ปัญญานี้อ่อน มรรคก็อ่อน
- เมื่อมรรคอ่อน กิเลสก็เข้าครอบได้ เมื่อครอบได้ก็เป็นตัวสมุทัย ทุกข์ก็เกิดขึ้นมา
- ถ้าทุกข์เกิดขึ้นมาแล้ว ตัวที่จะดับสิ่งเหล่านี้ก็หายไปหมด
- อาการที่มรรคให้เกิดขึ้น คือ ศีล สมาธิ ปัญญา
- ศีลยิ่ง ปัญญายิ่ง ก็คือ มรรคเดินอยู่เสมอ มันจะทำลายตัวสมุทัย คือ เหตุที่จะทำให้เกิดทุกข์
- ศีลก็ดี สมาธิก็ดี ปัญญาก็ดี สิ่งทั้งสามประการนี้ท่านเรียกว่า "มรรค"
- เมื่อทำศีลให้ยิ่ง ทำสมาธิให้ยิ่ง ปัญญาให้ยิ่งแล้ว ผลก็คือ ถึงความสงบ
- ถ้ามรรคกล้าก็ฆ่ากิเลส ถ้ากิเลสกล้าก็ฆ่ามรรค สองอย่างเท่านี้มันจะต่อกันไปตลอดปลายทางทีเดียว รบกันไปเรื่อยไม่มีหยุดไม่มีสิ้นสุด
- เนื้อหาหน้า 25-29 เป็นประสบการณ์ธรรม ที่ผมยกให้เป็นสุดยอดเคล็ดวิชาที่น่าสนใจยิ่ง ต้องประสบกับตัวเองถึงจะเข้าใจ เพราะมีเนื้อหามากจึงไม่สามารถนำมาบันทึกเอาไว้ได้ครับ