พัฒนาศักยภาพพนักงานขับรถมืออาชีพ By เครือข่ายชีวิตสิกขา

อยากเล่าอีกเยอะแยะค่ะ ทั้งบรรยากาศของวัดยังกะหมู่บ้่าน และ ป่าชายเลนในวัด ได้เห็นปลาตีนตัวใหญ่มากๆ เท่ากับแขนเลยค่ะ โชคดีจังที่ยังรอดชีวิตมาได้

เข้าสู่เว็บไซด์ เครือข่ายชีวิตสิกขา ที่นี่ค่ะ

เพิ่งกลับมาจากจัดงานอบรม "พัฒนาศักยภาพพนักงานขับรถมืออาชีพ" ของเครือข่ายชีวิตสิกขา
ในวันที่ 9 - 10 สิงหาคม 2552 ที่ วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

วิทยากรร่วม
พระอาจารย์ครรชิต , ครูดล และ แตง (ไปเสริมเฉพาะนำโยคะอาสนะค่ะ)

แตงนัดเจอกับครูดลในเช้าวันศุกร์ที่ 9 สิงหาคม และพี่แดงก็ขอติดตามไปด้วย เพราะอยากไปปฏิบัติธรรมที่วัดอโศการาม แถมยังพกหนังสือแนะนำวัดไปด้วย แตงก็เพิ่งทราบประวัติวัดแห่งนี้จากพี่แดงนี่แหล่ะค่ะ
(แนะนำวัดอโศการาม เข้าอ่านที่นี่ค่ะ)

พวกเราไปถึงวัดก็เที่ยงแล้วค่ะ

และครูดลก็นำกิจกรรมในช่วงบ่ายเป็นกิจกรรมเปิดใจค่ะ โดยชวนผู้เข้าร่วมการอบรม ชวนดู 3 วันที่เหลือ ให้เขียนจดหมายถึงพ่อแม่ และจับคู่นำมาแลกเปลี่ยนกัน
ลองนึกตามไปด้วยนะคะ
ได้รับคำบอกเล่าจากครูดลว่า ในช่วงเขียนความในใจของแต่ละคนนั้นไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ช่วงที่ให้แต่ละคนจับคู่เพื่อแลกเปลี่ยนสิ่งที่ตนเขียนให้เพื่อนฟังซิคะ ... ใครที่ไม่เคยร้องไห้...ก็งานนี้แหล่ะค่ะ...ไม่อายกันแล้วค่ะ...หมดใจเลยค่ะ...สิ่งที่ค้างคาใจออกมาเกลี้ยงกริบเลยงั้น....
แหมเสียดายค่ะ...แตงเผลองีบไม่ได้เก็บภาพ (ไอ้นี่ก็อาการประจำตัว...สุดเซ็ง)

(คลิ๊กที่นี่ดูภาพทั้งหมด)

ออ...ยังไม่ได้บอกเนอะว่า...ผู้เข้าอบรมแต่ละคนบุคลิกอย่างไร
เคยเห็นคนขับรถบรรทุกเทรนเลอร์คันใหญ่ๆ ประเภทรถพ่วง ขนาด 6 ล้อไหมคะ
บุคคลที่หลายๆ คนไม่อยากเ่ข้าใกล้หน่ะค่ะ...เพราะคิดว่าเขาน่ากลัว...น่าเกรงขาม...and....ทำไมท่าทางเขาดูน่ากลังจัง...หง่ะ...
นั่นแหล่ะค่ะ...พวกเขาเหล่านั้นกำลังมารวมตัวกันที่นี่ 38 ชีวิตค่ะ ชาย 37 คน หญิง 1 คน

ช่วงแรกที่ทั้งแตงและครูดล ปรากฏตัว กลุ่มผู้เข้าอบรมหลายคนก็จับตามองนะคะ
ครูดลไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ...เพราะเป็นผู้ชาย...มิหนำซ้ำ...ร่างกายกำยำ...แล้วก็...โกนหัวอีกต่างหาก
แต่แตงซิคะ...ผู้หญิงคนนี้มาทำอะไรฟะ...ร่างกายอ้อนแอ้นจัง...จะมาสอนอะไรพวกเราฟะ...
แตงสังเกตจากที่หลายคน...เดี๋ยวก็หันมามอง...และก็...เดี๋ยวก็หันมามอง...แล้วก็...มองอย่างเอาเป็นเอาตาย...จนแตงรำคาญ...แต่ช่วงหลัง...ทั้งแตง...และ...พวกเขาก็เรียนรู้ที่อยู่ด้วยกัน...ตามแตงไปนะคะว่าเกิดอะไรขึ้น

พอหลังจากนั้นครูดลก็มอบเวทีให้กับแตงนำโยคะอาสนะค่ะ โดยที่ครูดลเป็นแบบ และให้แตงบอกท่า
ที่ผ่านมาแตงก็ทำไปด้วย บอกท่าและความรู้สึกภายในไปด้วย ซึ่งทำให้เราพูดออกมาจากการปฏิบัติของเราเอง

แต่นี่...พอมีแบบ และ เป็นผู้รู้กว่าเราเสียด้วย ก็ชักตะกุกตะกัก ความรู้สึกของตัวเองก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่กับงานที่ทำ มันน่าจะออกมาดีกว่านั้น และตัวเองน่าจะใช้คำพูดที่สื่อออกมาได้ดีกว่านั้น
แต่พวกเขาก็น่ารักนะคะ สามารถทำได้ และบางคนก็หลับไปเลย ด้วยท่าผ่อนคลายอย่างลึก "ศพอาสนะ" ค่ะ

หลังจากอบรมวันนั้น ทั้งครูดล พี่แดง และ แตง ก็ออกไปทานข้าวเย็นด้วยกันค่ะ
จึงได้แลกเปลี่ยนกับประสบการณ์การสอนของเราในวันนี้ จึงได้รู้เทคนิคของการเป็นผู้บอกท่าจากครูดล เพื่อนำมาปรับปรุงตัวเองต่อไปค่ะ

โดยขณะที่เราปฏิบัติโยคะอาสนะในทุกๆ วัน เราก็กำกับตัวเราเองด้วยคำพูดนั่นแหล่ะค่ะ บอกตัวเองไปทั้งท่าทางและความรู้สึกภายใน นั่นก็เป็นการฝึกเป็น Leader แล้วค่ะ

(ไม่มีภาพนะคะ เพราะแตงนำท่าก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพเอาไว้ค่ะ)

คืนนั้นแตงนอนค้างกับผู้เข้าอบรมที่ศาลาทรงธรรม โดยแบ่งซีกหญิงชายชัดเจนค่ะ เพราะมีทีมงานผู้หญิงซึ่งเป็นผู้ประสานงานโครงการนี้ พร้อมผู้ติดตามผู้หญิงเช่นกันค่ะรวม 3 คน ถ้ารวมแตงด้วยก็ 4 คน ออ...พี่ที่เป็นพนักงานขับรถบรรทุกที่เป็นผู้หญิงอีก 1 คน รวมผู้หญิงทั้งหมดก็ 5 คนค่ะ
ส่วนครูดลติดภาระกิจทางบ้านคือทำหน้าที่ลูกชายที่ดี ต้องกลับไปดูแลแม่ค่ะ แต่อุตส่าห์ขับรถมาในวันรุ่งขึ้นตั้งแต่เช้านะคะ

บรรยากาศของคืนนั้น คงทำให้ผู้เข้ารับการอบรมหลายคน รวมทั้งแตงด้วยแหล่ะค่ะ ได้ผ่อนคลายตัวเอง สายตาที่หลายคนมองแตงว่าเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งก็เปลี่ยนไป คงเ็ป็นเพราะการวางตัวของแตงด้วยค่ะ
คือ ยิ้ม...ค่ะ...ยิ้มอย่างเปิดใจ ส่งใจ ให้กับทุกคนที่แตงเห็น เพื่อให้เขารับรู้ว่า แตงมาให้ใจกับพวกเขา มาให้ในสิ่งที่แตงรู้ ... ซึ่งหลายคนคงสัมผัสได้ค่ะ

รวมทั้งคืนนั้น ท่านอาจารย์ครรชิตได้บรรยายธรรมในหัวข้อ "ศีล ๕ กับ กฏแห่งกรรม"
ท่านอาจารย์เชื่อมโยงให้เห็นถึงทั้งคุณและโทษของการปฏิบัติศีลแต่ละข้อ ในยุคปัจจุบันนี่แหล่ะค่ะ
โดยท่านได้เตรียมทั้ง Power Point ทั้ง VTR มาให้ผู้เข้ารับอบรมรับรู้ครบครัน คือดูเฉพาะความรู้ที่ท่านเตรียมมาให้ก็คุ้มแล้วค่ะ รวมทั้งท่าทางที่ท่านบรรยายนั้นเป็นกันเอง ทำให้หลายคนผ่อนคลาย เพราะไม่ใช่เ็ป็นการฟังเทศน์ทั่วไปค่ะ แต่เป็นการที่ท่านนำข้อมูลมาแลกเปลี่ยนให้ผู้เข้ารับอบรมได้รับทราบข้อมูลในโลกความเ็ป็นจริง ถ้าพวกท่านปฏิบัติตัวในศีล ๕ แล้วจะได้รับผลดีอย่างไร

ปิดท้ายด้วยปฏิบัติสมาธิโดยเดินจงกรม และ เดินมือสมาธิแนวทางหลวงพ่อเทียน

 

(เข้าดูภาพทั้งหมดที่นี่)

รุ่งขึ้นทำวัตรเช้าและแตงก็นำโยคะอาสนะเช่นเคยค่ะ
พอบอกท่าไปสักระยะ ชักจะไม่ค่อยเคลียร์แฮะ...
ก็ดึงผู้เข้าอบรมแถวหน้านั่นแหล่ะค่ะให้มาช่วยเป็นแบบให้...คือก็ยอมรับกับผู้เข้ารับอบรมแหล่ะค่ะว่า...เราผิดพลาด...แต่ก็พยายามบอกท่าปฏิบัติให้ชัดเจนที่สุด ทั้งผลที่ได้จากการทำแต่ละท่า และ การตามรู้ขณะเคลื่อนกายแต่ละท่า

หลายคนสนใจค่ะ เพราะหลังจากนั้นก็ขอให้ทั้งแตงและครูดล ช่วยแนะนำท่าที่ประยุกต์ให้เข้ากับสภาพของคนขับรถ ซึ่งแตงก็ต้องมอบหมายให้ครูดลแหล่ะค่ะ คนขับรถด้วยกันก็ย่อมจะรู้แจ้งกว่าคนนั่งแหล่ะค่ะ ... ต้องขอบคุณครูดลค่ะ ที่ช่วยขยายต่อให้ในส่วนนี้

จากนั้นทั้งช่วงสาย และ ช่วงบ่าย ครูดลก็มารับช่วงต่อค่ะ
ช่วงเช้าให้รับรู้ถึงโทษของสารเสพติด ชี้ชวนให้เขาเห็นด้วยข้อมูลความเป็นจริงของโลกปัจจุบัน ทั้งทางการแพทย์ และ ทางธรรม

ช่วงบ่ายให้รับรู้ถึง การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ชี้ชวนให้เห็นถึงความเป็นจริงของแต่ละช่วงของสภาวะ และให้เตรียมตัวอย่างไร

ทั้ง 2 ช่วง ครูดลได้นำ้ความรู้เสนอในรูปแบบ Power Point และ VTR ประกอบกับการชี้ชวนด้วยคำถามให้เห็นถึงแต่ละสภาวะของแต่ละคน ถ้าเผชิญกับช่วงเวลานั้นเป็นอย่างไร ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับคำตอบของแต่ละคน

ความรู้ที่ครูดลนำมาให้แต่ละคนรับรู้นั้น รวมทั้งบรรยากาศที่ครูดลพยายามดึงให้ทุกคนมาเป็นส่วนร่วม ทำให้ศาลาทรงธรรมกลายเป็นแหล่งเรียนรู้ที่เปิดกว้างให้ทุกคนก้าวเข้ามาเรียนรู้มากขึ้น

และที่่ทำให้ผู้เข้ารับการอบรมถึงสติของตัวเองที่ชัดเจนคือ "เกมส์แห่งสติ - ปลาดุก ปลาช่อน" อีกเช่นเคยครับท่าน ... ปลาไล่งับกันซะปากเบี้ยวเลยค่ะ

อีกเกมส์ก็คือ "ความเป็นไปได้ของสิ่งที่คิดว่าเป็นไปไม่ได้"
เป็นการประลองเชาน์การวางตะปู 10 ตัวบนตะปูตัวเดียว ทำให้ทุกคนได้พบความจริงว่า สิ่งที่คิดว่าทำไม่ได้นั่นเป็นเพียงความคิด ถ้าเราไม่ลองค้นหาและกระทำดูค่ะ

Shot เด็ด ที่ครูดลทิ้งท้ายที่สร้างแรงบันดาลใจในการดำเนินชีวิตคือ "Nick Vujicic หนุ่มพิการไม่มีแขน-ขา" (เข้าที่นี่ค่ะ)

ขอบพระคุณ "พนักงานขับรถ" ทุกคนที่เปิดโอกาสให้แตง และ ครูดล ได้เติมกระปุกบุญค่ะ
กราบขอบพระคุณ "ท่านอาจารย์ครรชิต" ที่เป็นแหล่งรวมใจของพวกเรา
ขอบพระคุณ "ครูดล" และ "เครือข่ายชีวิตสิกขา" ที่ให้แตงร่วมสร้างบุญค่ะ

ปิดท้ายด้วย "ความในใจของผู้เข้าร่วมอบรมทุกคน"
ครูดล ได้ให้ทุกคนเขียนจดหมาย "บรรยายความรู้สึกถึงสิ่งที่ได้รับจากการอบรมครั้งนี้"

(เข้าอ่านความในใจของทุกคนได้ที่นี่ค่ะ)

 

(เข้าดูภาพทั้งหมดที่นี่)

 

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[แตงไทย]

กราบขอบพระคุณ อ.ประจักษ์ มากค่ะ
ที่แวะเข้ามาเยี่ยมเยียนไม่ห่างหาย
อาจารย์รักษาสุขภาพกายใจ ให้เข้มแข็งและแข็งแรงอยู่เสมอนะคะ

[ขจิต ฝอยทอง]

• น้องแตง
• เล่าได้ละเอียดมากๆๆ
• ลืมถามไปว่า
• ตอนนอนหลับ
• ลืมให้ดูว่า
• น้องแตงน้ำลายไหลไหม
• ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ

[แตงไทย]

HO... อาจารย์

ตอนไหนหล่ะค่ะ...
ไอ้อาการน้ำลายไหล...ออกบ่อยค่ะ
พอรู้สึกตัวปั๊บ...ก็ตื่นเลยค่ะ...เสียดายมาก...ไม่อย่างงั้นหลับได้อีกยาว

มีเรื่องเล่าจากงานนี้ค่ะ
ตอนที่นั่งแลกเปลี่ยนกับผู้เข้าอบรม แตงก็อยู่หน้ากลุ่มกับครูดล
และเกิดอาการง่วง...
ก็หน่ะ....ขอหลับตานี๊ดนึง...เพราะครูดลกำลังพูดอยู่
แต่ว่า....เผลอค่ะ...หลับตานานไปหน่อย...
จนผู้เข้าอบรม...เปรยว่า...อาจารย์นั่งหลับ....

เสียเลยค่ะ....5555555555