เสน่ห์ท่าปอม
ในบันทึกที่แล้วได้เอ่ยถึงคำนี้เอาไว้ "พูพอน" ขอนำมาเฉลยว่าเป็นระบบรากที่เกิดจากโคนต้นแผ่ตัวกว้างออกเพื่อรับน้ำหนักต้น ไม่ให้ล้มโค่น ระบบรากอีก 2 แบบที่พบในป่าแห่งนี้ก็จะคล้ายๆกับในป่าโกงกาง นั่นคือ รากค้ำยันและรากอากาศ ต่างไปก็เพียงแต่รูปร่างหน้าตาของรากที่ปรับให้เข้ากับน้ำไหลขึ้นไหลลงของ น้ำ เช่น เหมือนหลักหมุด ตัวอักษรวายหัวกลับ
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและสัตว์เลื้อยคลานที่อยู่อาศัยในป่าพรุเป็นสัตว์ที่นับวันจะหายากแล้ว ได้แก่ จระเข้น้ำเค็ม เสือดำ แมวป่าหัวแบน ค่าง ชะมด หมีขอ เป็นต้น
พันธุ์ไม้ที่พบในป่าพรุมักจะอยู่ในวงศ์หวาย ปาล์ม หว้า ไม้ประดับที่มักพบในอาคารหรือสวนสวยตามเมืองใหญ่ๆอย่างเช่น หมากแดง เต่าร้าง เตยปาหนัน ก็มีต้นกำเนิดจากป่าพรุ
สำหรับท่าปอม คลองสองน้ำ กระบี่ มีความพิเศษของมันอยู่ตรงที่ ป่าในพื้นที่เป็นป่า 3 ชนิด คือ ป่าพรุ ป่าโกงกาง และป่าดิบชื้นมาบรรจบกัน และมีจุดบรรจบระหว่างน้ำจืดกับน้ำทะเลมาบรรจบกันเป็นรอยต่อไม่ผสมกันเป็นน้ำ กร่อย จะมีก็แต่ในช่วงที่น้ำทะเลเริ่มหนุนสูงขึ้นมาที่มีน้ำกร่อยเกิดขึ้น
ชมความหลากหลายทางชีวภาพได้ในวิดิโอ
อยากเห็นรอยบรรจบของ 2 น้ำดูเอาเองในวิดิโอในบันทึกก่อนหน้า
คลองที่มองเห็นบางช่วงเวลาจะเป็นน้ำจืดสนิท บางช่วงเวลาก็จะเป็นน้ำเค็ม ช่วงที่มักเป็นน้ำเค็มคือช่วง "น้ำใหญ่" คือ ขึ้น 12 ค่ำถึงแรม 5 ค่ำ
ความยาวของคลองอยู่ในราว 5 กิโลเมตร พื้นที่บริเวณนี้กว้างราวๆ 300 ไร่
น้ำที่เห็นใสแจ๋วเป็นสีมรกตมีคาร์บอนไดออกไซด์อยู่จำนวนมากและมีออกซิเจนอยู่ เพียงพอให้สัตว์น้ำมีชีวิตอยู่ได้ มีสารประกอบแคลเซียมคาร์บอเนตและกำมะถันปนอยู่จำนวนมาก การมีสารแคลเซียมคาร์บอเนตอยู่มากทำให้น้ำจืดในคลองแห่งนี้ไม่เหมาะสำหรับ ใช้เป็นน้ำดื่มโดยไม่ต้มก่อนนำมาดื่มกิน
ในลำคลองมีโขดหินสีเหลืองมัสตาร์ดมองเห็นอยู่ทั่วไปเกิดจากหินดินดานทำปฏิกิริยากับอากาศแล้วโผล่ขึ้นมาเป็นโขดหิน
ปลาที่พบในลำคลองมีทั้งปลาน้ำจืดและปลาน้ำกร่อย สถานที่แห่งนี้จึงเป็นแหล่งอาหารของชาวบ้านไปด้วย
พรรณ ไม้เด่นที่พบที่นี่ มีต้นพังหน ชมพู่น้ำ เสม็ด หวาย หมาก ระกำ หลุมพี หวายหลาวโอน การะเกดหรือเตยปาหนัน โกงกาง เหงือกปลาหมอ มะเดื่อ ลูกฉิ่ง เป็นต้น
นี่คือภาพที่เห็นในยามน้ำขึ้น มีน้ำทะเลหนุน ที่แม้ในยามน้ำลง ธรรมชาติก็ยังคงดูแลปกปักรักษาลักษณะบางประการของความเป็นป่าพรุเอาไว้ แต่ก็มีลางที่บอกอาถรรพ์ของทุนนิยมที่เข้ามาแทนที่อาถรรพ์เดิมในเรื่องของ ความเป็นไปได้ที่อาจจะสูญเสียป่าพรุแห่งนี้ไปในระยะยาว หากการจัดการผืนที่แห่งนี้ยังขาดองค์ความรู้ที่แท้
ภาพน้ำขึ้นช่วง "น้ำใหญ่" 
น้ำทะเลกำลังลง 
นี่คือต้นเหตุหนึ่งของการเกิดภาพข้างบนแท้จริงแค่ไหน ระหว่างที่เขียนบันทึกนี้ก็มีคำถามแวบมา ใครจะช่วยหาคำตอบให้หน่อยได้ไหม เพื่อจะได้จัดการเชิงป้องกันก่อนที่จะเสียหายไปมากมาย
หากจะใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียงเข้ามาร่วมใช้จัดการความรู้ในผืนดินแห่งนี้ ควรเปิดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างไร จึงให้ผลในเรื่องความยั่งยืนของการปกปักรักษาผืนป่าแห่งนี้ไว้ให้คงอยู่ชั่ว ลูกหลานเหลน เหมือนผู้คนในรุ่นก่อนๆที่ใช้อาถรรพ์ป่าปกปักรักษามันมาให้แล้วจนมีวันนี้
27 มิถุนายน 2552
ความเห็น (6)
สวัสดีครับคุณหมอเจ๊ แซ่เฮคนงาม ทุกครั้งที่มีกิจกรรมที่กระบี่พังงามักมาที่ท่าปอม พักหลังนี้ต้นไม้หลายต้นรากที่เกาะเกี่ยวกันเสียหายมากขึ้น เห็นทีต้องช่วยกันทุกๆฝ่ายให้ช่วยกันเก็บไว้ชื่นชมความสมดุลที่พิเศษนี้เอาไว้นานๆครับ
- บัง วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--ค่ะ
- ช่ายยยยย....เลยยยยยยยยย
- ควรช่วยกันคนละไม้คนละมือ
- ในการช่วยกันรักษาความสมดุลพิเศษนี้ไว้ค่ะ
- ทั้งคนในพื้นที่
- และคนนอกพื้นที่
- หากร่วมด้วยช่วยกันทุกคน
- .........
- สถานที่พิเศษแห่งนี้
- ก็จะคงอยู่กับเมืองไทย
- ได้อีกนานแสนนาน
- ไปชั่วลูกหลานเหลนค่ะ
- ธุ คุณหมอเจ๊ค่ะ..
ต้อมว่าแต่ละพื้นที่ก็มีเสน่ห์เป็นแบบเฉพาะตัวน่ะค่ะ ^^ และก็อยากให้สถานที่พิเศษอย่างนี้อยู่คู่เมืองไทยไปตราบนานเลยนะคะ
แอบไปปายมาค่ะ เอาโปสการ์ดมาฝาก ^^
เสน่ห์น่าชมมากมากนะคะ..ขอบคุณสิ่งดีดีสวยงามเสมอค่ะ
-
เนปาลี น้องต้อมค่ะ
-
การ์ดน่ารักจัง
-
add ครูแอ๊ดค่ะ
-
ดีใจที่แวะมา
-
ไม่รู้จะไปเที่ยวที่ไหน
-
แวะไปกระบี่นะคะ