ข้อคิดจากการปฏิบัติธรรม

หลาย ๆ ครั้งในช่วงชีวิต ที่อยากอยู่เงียบ ๆ กับตัวเอง หลังจากที่วุ่นวายแบบสบายดีกับชีวิตประจำวัน ก็เลยหาโอกาสไปปฏิบัติธรรมในวัด หรือสถานที่ที่จัดไว้เฉพาะสำหรับผู้แสวงหาความสงบ แรก ๆ ก็ทำไปเพื่อทดลองดูว่าจะเป็นอย่างไร แต่ทำ ๆ ไปก็ชักติดใจแล้วสิ

มีอยู่ครั้งหนึ่ง พระอาจารย์ที่สอนปฏิบัติธรรมให้ท่องประโยคไว้ประโยคหนึ่ง เพื่อเป็นหลักในการดำเนินชีวิตประจำวัน ข้อความมีอยู่ว่า "ให้ทานก่อนกิน รับศีลก่อนไป สำรวจใจก่อนนอน"

ท่านบอกไว้ว่าเพียงแค่เราทำตามประโยคนี้ตลอดวัน เราก็สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข  ไม่เบียดเบียนใคร ไม่ทำร้ายใคร และไม่ทำให้ใจเป็นทุกข์

ให้ทานก่อนกิน : ทานคือการให้ กินคือการรับ ประโยคง่าย ๆ ที่กินความหมายกว้าง ๆ หรือเปรียบไปก็คือการที่เราต้องการสิ่งใดจากผู้อื่น อันดับแรก เราต้องให้สิ่งนั้นไปก่อน เช่น ยิ้มให้คนที่เราต้องการทำความรู้จักด้วย เขาก็จะยิ้มตอบกลับมาเช่นกัน จากนั้นค่อยชวนคุยสานสัมพันธ์กันต่อไป

รับศีลก่อนไป : ศีล คือ ศีลห้า ที่เราชาวพุทธ ยึดถือเป็นหลักในการดำรงชีวิต เปรียบได้กับการคิดก่อนทำ ก่อนทำสิ่งใดให้มีสติระลึกรู้สิ่งใดถูก สิ่งใดผิด ก่อนกระทำสิ่งนั้นลงไป

สำรวจใจก่อนนอน : นั่นคือการใคร่ครวญ ในสิ่งที่ทำลงไป ว่าถูก ว่าควร เหมาะสม หรือไม่ เพียงใด ถ้าถูกต้องแล้วก็ทำต่อไป และพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น ถ้ามีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นให้แก้ไขให้ดีขึ้น ไม่มีใครทำถูกทุกอย่าง แต่สิ่งที่เราทำได้คือทำให้ผิดต่อตนเองและผู้อื่นให้น้อยที่สุด และถ้าผิดแล้วก็พร้อมจะแก้ไขให้ดีขึ้น "คนดีชอบแก้ไข คน...ชอบแก้ตัว"

เพียงสามคำง่าย ๆ นี้ เราก็จะเป็นผู้ที่มีความสุขได้ทุกวัน  ตอนที่ได้ฟังครั้งแรก ก็คิดไว้ว่าต่อไปจะต้องทำให้ได้ แรก ๆ อาจจะทำแบบกระพร่องกระแพร่งไปบ้าง แต่ถ้าพยายามก็ต้องทำได้ดีขึ้นทุก ๆ วัน

อยากให้ทุกท่านลองนำไปใช้ดู และช่วยเป็นกำลังใจให้ทำได้ดีขึ้น ๆ ด้วยนะคะ