หยุดเช้าวันเสาร์ ฉันจะมีมุมพิเศษในบ้านสำหรับกิจกรรมใด ๆ ก็ตามที่อยู่ในความสนใจปัจจุบัน จากจุดเริ่ม ฉันได้ “มุมหนังสือเพื่อสุขภาพ” เกิดจากความวิตกกังวล (จน) เกินเหตุ เป้าหมายคือ “คุมน้ำหนัก เอามันให้อยู่ ให้ได้” (อ่าน...>>อ้วนไปเรื่อยเปื่อย)
ตามฉันมาค่ะว่า หยุดเช้าวันเสาร์ระยะนี้ฉันอ่านอะไร?
4 เล่มนี้ค่ะ จะนำเสนอเป็นชุดเลยนะคะ จากผู้เรียบเรียงสองท่าน แต่จากสำนักพิมพ์เดียวกันค่ะ เป็นหนังสือสี่เล่มที่เก็บไว้นานแล้ว ราวปี พ.ศ. 2545 – 2547 ถ้าแกะรอยย้อนเวลาไปก็จะเป็นช่วงเวลาประสบการณ์ “อ้วน ๆ ผอมๆ” ของครอบครัวเรานั่นเองค่ะ
หนังสือสี่เล่มมาจากสำนักพิมพ์ “ดอกหญ้า2000” ค่ะ ไม่ได้ชวนคุณมาชั่งน้ำหนักหนังสือนะคะ แต่อยากบอกว่าหนังสือสี่เล่มมีความสัมพันธ์กันสำหรับฉันค่ะ สองเล่มแรกจุดประกายและสองเล่มหลังมาช่วยต่อยอด
สองเล่มแรกสวยใสแบบไทยๆ สองเล่มหลังอุดมด้วยกลิ่นเนยนมพอให้รู้สึกว่าได้กลิ่นรสชาติอาหาร แล้วก็จะกินดีมั้ย... สี่เล่มนี้ฉันอ่านคู่เคียงกันไปค่ะ แม้ว่าบางสาระจะขัดแย้งกันบ้าง แต่เป้าหมายอันเดียวกันคือ สุขภาพที่ดีโดยไม่ใช้การอดอาหาร คนหนึ่งจะบอกให้ชั่งตวงวัดปริมาณสารอาหาร แคลอรี่ที่พอเหมาะพอดีมื้อ แต่อีกคนจะบอกว่า “หิว...กิน อิ่ม...หยุด”
โดยรวมแล้วเป็นการบอกให้เราเดินสายกลางอย่างมีหลักการ ปฏิบัติให้สนุก ๆ อย่างใน โครงการฝันไขมันต่ำ เขียนถึงทัศนคติในการควบคุมน้ำหนักแบบมองการณ์ไกลว่ามีอย่างไรบ้าง เช่น เน้นที่สิ่งที่ต้องทำ มุ่งที่การตัดสินใจซึ่งมีประโยชน์มากขึ้น เน้นที่สนุกกับอารมณ์ที่ดีขึ้น
เมื่อไม่นานมานี้ฉันไปเที่ยวบ้านเพื่อนสนิทซึ่งมีลูกสาววัยรุ่น วัยพ่อแม่เป็นกังวลกับอาการ “อ้วน” เจอหนังสือที่เล่าเรื่องแบบเดียวกับ Stick Figure (ยังอ้วนไป ทำไงดี) นั่งอ่านรวดเดียวจบ แล้วก็ถอนใจ “เฮ้อ เราผ่านห่วงโซ่ของความเป็นแม่พ่อมาแล้ว คราวนี้ก็ถึงคิวเพื่อนเราบ้างแล้ว ก็ทำได้แค่บอกเล่าประสบการณ์ที่ผ่านมาให้ฟัง และสรุปกับตัวเองว่า “เออ เป็นพ่อแม่คนก็เหนื่อยเหมือนกันนะ” (เลียนแบบวัยรุ่นเห็นบ่นน่ารักน่าหยิกในหนังสารคดีตามติดชีวิตเด็กเอนทร้านซ์ค่ะ)
กลับมาดูหนังสือ 4 เล่มนี้กันต่อดีกว่านะคะ หลายท่านอาจจะอยากทราบสาระสังเขปหนังสือกันแล้วค่ะ ว่ามีอะไรกันบ้าง ดูจากสารบัญกันนะคะ
“ยุทธการเผาผลาญไขมันด้วยขบวนการกินผัก”
สุมิตรา จันทร์เงา จาก “สวยด้วยผัก” ถึง “สูตรเด็ด เคล็ดผอม” ชวนเราดูแลรักษาสุขภาพโดยไม่รู้ตัวผ่านเรื่องเล่าถึงคนโน้นคนนี้ในสังคมของผู้เขียน มาลงตัวด้วยเรื่องของตัวเองกับผัก โดยเฉพาะเล่มหลัง แนะไอเดียการรู้จักเลือกชนิดอาหารจานผักให้ถูกเหมาะกับการคุมน้ำหนัก ส่วนปริมาณ ให้รู้ตัวเอง ว่าขนาดไหนจึงเหมาะ สาระในเล่มเล่าสบายๆ สมเป็นสาวอักษรทับแก้วค่ะ อยากรู้ว่าคุณสุมิตราเล่าเรื่องลงในหนังสือสองเล่มนี้อย่างไร แล้วจุดประกายให้มีคนตื่นตัวตามหาสุขภาพที่ดีให้ตัวเอง แค่ไหน คงต้องไปหาซื้ออ่านกันเองค่ะ
“เป็น Dream และเป็น Do”
ภาวดี วิเชียรรัตน์ (มะปราง) นำเสนอ “ดรีมส์ โปรเจกต์โครงการฝัน ไขมันต่ำ” ไม่ใช่แผนการลดน้ำหนัก แต่เป็นแผนการออกกำลังกายและแผนในการรับประทานอาหาร แต่แผนนี้ไม่ได้ชวนเรานับจำนวนแคลอรี่ ไม่ต้องชั่งน้ำหนักอาหารที่กิน ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม และไม่ต้องวัดสัดส่วนอะไร เป็นวิธีการใช้ชีวิตและรับประทานแบบใหม่ มีเป้าหมายสำคัญคือ แนะนำวิธีการทำชีวิตเรียบง่าย ถูกต้องและรักตัวเอง ในเล่มมีภาคผนวก บท Tips & Technique เป็นบทปิดท้ายให้ไม่ต้องเป็นแค่ความฝันอีกต่อไปสำหรับคนที่อยากทำอะไรบางอย่างกับน้ำหนักของตัวเอง
“Enjoy Eating” เป็นภาคต่อจากดรีมส์ โปรเจกต์ฯ ค่ะ หนังสือสอดรับกันได้เหมาะเจาะพอดี เล่มนี้คุณภาวดี สะสมความรู้ไว้เยอะมากเป็นภาษาอังกฤษ สำนักพิมพ์ได้นำมาแปลถ่ายทอด ให้ผู้อ่านได้ต่อยอดต่อได้เลย ที่ถูกใจฉันก็คือ ตารางอาหารแสดงไขมันและแคลอรี่ ของอาหารไทยและนานาชาติ อ่านให้ผ่านสายตาว่ามีรายการอาหารอะไรบ้าง ที่เราชอบรับประทานบ่อยๆ ให้ปริมาณไขมันและแคลอรี่จนเราเก็บสะสมไว้เท่าไรกันแล้ว...เขียนถึงตรงนี้แล้วคิดถึง “สุกี้...” ที่จะให้ข้อมูลลูกค้าเพิ่มภายหลังเช็คบิล เพื่อให้ทราบปริมาณสารอาหารที่เราได้รับแบบคร่าวๆ (คือหารตามจำนวนผู้รับประทาน) ถ้าร้านอาหารแต่ละแห่งทำเพิ่มแบบนี้บ้างก็ดีนะคะ
รักเล่มไหน เลือกทางเดินตามชอบค่ะ แล้วเจอกันที่เป้าหมายเดียวกัน แต่เวลาเลือกหนังสือ อย่าลืมดูแหล่งข้อมูลอ้างอิงที่เชื่อถือได้ของหนังสือด้วย นี่คือหนึ่งหลักการที่ใช้เลือกหนังสือมาติดชีวิตของฉันค่ะ (สงสัยอยู่กับนกฮูกมากเกินไปค่ะ..งั้นเป็นนกฮูกกันซะเลย!)
สวัสดีค่ะ ป้าดาว
หิว กิน อิ่ม หยุด งดของจุกจิก ขบเคี้ยว
กินผัก 6 เดือน ผอมลง 22 กก. ชวนอ่าน มากๆ ค่ะ ป้าดาว
สบายดีนะคะ
ใกล้ถึงวันแม่ คิดถึงน้องน้ำฝน นะคะป้าดาว
เรียนท่านอาจารย์ประจักษ์ค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูใหม่
วันนี้มาภาคค่ำนะคะ อีกสองวันสาวน้อยก็กลับบ้านค่ะ (มาให้แม่กอดและนอนกกตอนผ่าฟันคุด...^^)
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่
ยังไม่ได้อ่านสักเล่มค่ะ เพราะเลยวัยที่จะต้องควบคุมน้ำหนัก
ตอนนี้กำลังถูกดุว่าเรียนแล้ว ผอมเกินไป ดูโทรม ... จนต้องทานสารพัดวิตะมิน (แอบกินบ้างทิ้งบ้าง) และอาหารว่างวันละหลายมื้อ ซึ่งคนไม่มีรากคิดว่าหากทานอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ นิสัยจะกลายเป็นคนทานจุบทานจิบ...ซึ่งคงไม่ดีแน่ค่ะ
ความจริงการควบคุมน้ำหนักไม่มีอะไรยาก เพียงเลือกทานผักสด ผลไม้ให้มาก เลี่ยงอาหารมัน ๆ หวาน ๆ ออกกำลังกายสม่ำเสมอก็พอค่ะ
พี่สบายดีนะคะ
คิดถึงค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ดาว..
ยังไม่เคยอ่านสักเล่มเลยค่ะ อาการคล้ายๆพี่คนไม่มีรากค่ะ ถูกดุบ่อยๆว่าผอมเกินไป ตอนนี้เลยพยายาม กินๆๆๆๆๆ โดนดุอีก กินเก่งจัง อ้าว...
พี่ดาวสบายดีนะคะ ..^__^..
สวัสดีค่ะน้อง คนไม่มีราก
หนังสือแนวนี้ น้อยคนนักจะเลือกอ่านนะคะ พี่อ่านเพราะมันมีอยู่ในบ้านมาตั้งแต่สมัยปี 2545- ที่มีปัญหาเล็กๆ นะค่ะ พอตัวเองเริ่มเห็นสารรูปตัวเองแล้ว ก็รื้อๆ ค้นๆ ชั้นหนังสือนะค่ะ เลยอ่านใหม่...
ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวรอวัยที่จะคิดถึงน้ำหนัก(ที่เกินมา) อีกรอบนะคะ...^^ แต่ว่าเรียนพยาบาลมาไม่มีทางมี น.น. เกินหรอก หรือเปล่าคะ?
มาอีกรอบค่ะ...
พยาบาลน่ะ เมื่อถึงวัยหนึ่ง จะตัวโต น้ำหนักเกินอย่างมโหฬารเลยค่ะ
เพราะทำงานหนัก เดินมาก อดนอน จึงทานเก่งมาก ๆ พออายุมากขึ้น ไม่ต้องขึ้นเวร (น้อง ๆ ช่วยขึ้นเวรให้) ยังคงมีนิสัยการทานเหมือนเดิม...ก็เลยนน.มากค่ะ
(^___^)
สวัสดีค่ะพี่ดาว
อย่างนี้ต้องทุเรียนกวน รับรอง เพิ่มอีกหลายกิโลแน่นอน... ฉนั้นพี่ดาวห้ามกินผลไม้ฤดูกาลนี้
สวัสดีค่ะน้องครูตุ๊กแก…ตัวดำๆ…
น้องสาวพี่ผอมจริงๆ เห็นรูปในวิดีทัศน์ที่ ดร.ประพนธ์ นำมาฉาย ก็ดูว่าผอม แปลว่าตัวจริงคงน้องๆโอลีฟแน่ๆ เลย หนังสืออาจจะไม่อยู่ในรัศมีเส้นสายตาก็เป็นได้ค่ะ อิอิอิ
แต่พี่ว่าสองเล่มของคุณภาวดีนั้นดีกับสุขภาพของสาวๆ ทุกคน ไม่ว่าจะเอวเล็กเอวบางหรือ...แบบพี่ค่ะ(โทษเค้กๆ) เล่มที่พี่มีในครอบครองเป็นฉบับพิมพ์ครั้งที่สิบเจ็ด พ.ศ. 2545 แน่ะค่ะ
น้อง คนไม่มีราก ค่ะ
พยาบาลสองคนในครอบครัวพี่ไม่เห็นสะสม น.น. เลยค่ะ แถมคนหนึ่งทานเก่ง ทานจุ๊บจิ๊บด้วยนะคะ (แอบนินทาผู้ใหญ่แล้วเรา)
สวัสดี ครับ คุณดาวลูกไก่
ผมอ่านบันทึก ที่ เห็นภาพคุณดาวลูกไก่ อยู่ด้วย
ยอมรับครับว่า ..คุณดาวลูกไก่ เปลี่ยนไปตามวัย
แต่ผมว่า... เป็นการมองความสวยตามวัย ที่คุณดาวลูกไก่มีอยู่นะครับ
อยากเห้นแม่สวยเช่น ไร ให้ดุลูก
ดูแล้ว ...เห็นจริงด้วย ครับ
ชอบรูปสุดท้ายมาก ครับ
สวัสดีคะ
น่าอ่านไปเสียทุกเล่มคะ
ต้องไปหาอ่านแล้ว
คิดถึงคะ
สวัสดีค่ะพี่ดาว...
มาส่งข่าวค่ะ ตุ๊กตา 2 กล่องใหญ่ เดินทางมาถึงโรงเรียนวัดท่าไชยแล้วค่ะ
ขอบพระคุณพี่ดาวและ มากค่ะ ..^__^..
มีความสุขกับการทำงานทุกๆวันนะคะ ..
สวัสดีค่ะคุณศิลา
อิจฉา...."ศิลาลดไป 4 กิโลค่ะ" ทำได้อย่างไรคะ อยากจะยอมแพ้ตัวเองแล้วค่ะ แค่เดินผ่านร้านเค้ก...ใจก็แทบละลาย ฮิฮิ
วันก่อนไปร้านหนังสือ โฉบเข้าไปมุมหนังสือหมวดสุขภาพ โภชนาการ เห็นหนังสือออกใหม่มากมายเหลือเกิน เล่มนั้นเล่มนี้ก็อยากได้ (อยากเอาไว้ก่อนค่ะ) ความจริงสาระในเล่มก็ใกล้เคียงกันนะคะ แหม อยากมีเวลาเยอะๆ จังค่ะ รับรองผอมแน่ปัญญาปฏิบัติสู่พุงเหมือนกันค่ะ เอาเวลาไปอยู่กับหนังสือ ปากจะได้นิ่งๆ นะค่ะ
สวัสดีค่ะหนูรี
อันว่าทุเรียนหนึ่งเม็ดนั้นไซร้ เท่ากับข้าวหนึ่งมื้อเลยนะคะ ไม่ซื้อทานแล้วค่ะ (ยกเว้นมีใครให้มา ฮิฮิ)
วันแม่..สาวน้อยมาให้กกให้กอดหรือเปล่านะ??? ^^ หนังสือของพี่จ๊ะก็น่าสนใจดีอยู่ แต่น้องจ๊ะยังชอบทานของอร่อยๆ อยู่ดี อุ๊บ!
วันนั้นหลังจากที่วางสายน้องจ๊ะก็ไปชิมเค้กที่ร้านมงบลังค์จ๊ะ ^^ หน้าตาสวยถูกใจ แต่รสชาติยังไม่ค่อยถูกปาก อิอิ
เจ้ฝากถามพี่จ๊ะว่า "อยากได้บรรณารักษ์ใหม่" พอจะแนะนำได้ไหมจ๊ะ???????
พี่ดาวจ๋า..
น้องตุ๊กตาสีชมพูแสนน่ารักทั้งสองตัวของพี่ดาวออกมายืดเส้นยืดสายแล้วค่ะ โดยฝีมือของสาวสวยคนนี้
ขอบพระคุณพี่ดาวอีกครั้งหนึ่งค่ะ ..^_^..
สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่ แวะมาบอกว่าคิดถึงและติดตามอ่านบันทึกตลอด แต่ยุ่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆจนไม่มีเวลาเขียบันทึก ยังละรึกถึงเสมอนะคะ
หนังสือ SET นี้เหมาะกับตุ่นจริงๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะพี่เจ๊
รอพี่เจ๊...แว๊บไปค่ะ ไปเอาเสื้อไปซักด้วยค่ะ
สวัสดีครับ พี่ต๋อย
หนังสือแนวนี้ไม่กล้าอ่านครับ เพราะว่า...กลัวจะ "สวย" (อิอิ)
ขอบคุณสำหรับภาพที่นำไปฝากครับ ส่งต่อให้พี่อึ่งอ๊อบแล้ว
นำบันทึกนี้มาฝากครับ อาจจะเคยเห็นใน forwarded mail มาแล้ว แต่ก็ยังอยากนำมาฝากอีกอยู่ดี :-D
สวัสดีครับพี่ดาว
เดี๋ยวเดย์จะตั้งบันทึกบ้างครับ...DVD ดูเรามานานแล้ว 555 ซื้อมาแล้วไม่ค่อยมีเวลาอยู่บ้านว่างๆเกิน 2 ชั่วโมงเลย อิอิ
หนังสือนี้อ่านได้ วางไว้แล้วอ่านต่อสบาย แต่หนังนี่นะ ห้ามใครกวนเชียว ^^ เงื่อนไขเยอะเลยไม่ได้ดูซะที แหะๆ
คิดถึงพี่ดาวนะครับผ๊ม
สวัสดีค่ะชิว
"หนังสือแนวนี้ไม่กล้าอ่านครับ เพราะว่า...กลัวจะ "สวย" (อิอิ)"
ฮิฮิ...ฮ่า
แต่อันนี้ชอบจังค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์เอื้องแซะ
อิ่ม อร่อย มากค่ะ ดูครั้งแรกก็กลัวๆ fat แต่อร่อยจัง ไว้ได้ไปปายเมื่อไร จะไปตามหาขนมอะหล่าหว่า เปม้ง นี้นะคะ
สวัสดีค่ะadayday
DVD ดูเรามานานแล้ว พี่ว่ามันน่ากลัวกว่าหนังสือดูเรามานานแล้วนะคะ ลองนึกถึงภาพยนตร์สยองขวัญทำนอง....สิคะ ฮิฮิ บรื๋อ...