คือประชา-ธิปไตย ไยสับสน
ความเห็นต่าง จากตน ควรทนได้
ใช่"ตัวกู" ประเสริฐ เลิศกว่าใคร
เลิกนิสัย หลงผิด ติด"อัตตา"
"นิตินัย" ถูกต้อง มักมองเมิน
หากดำเนิน ถูกใจ ไร้ปัญหา
เห็นแก่ตน โง่เขลา เบาปัญญา
ควรพัฒนา ความคิด ในจิตตน
พึงเร่งปรับ พื้นฐาน การศึกษา
"จิตประชา-ธิปไตย" ใช้เหตุผล
คารวะ สุจริตใจ ไร้เล่ห์กล
ยึด"อดทน สุขุม แลลุ่มลึก"
คือประชา-ธิปไตย ในครรลอง
ติงเพื่อนไทย หยุดมอง พร้อมตรองตรึก
คิดแง่ดี แต่งเติม ใช่เหิมฮึก
สร้างสำนึก "ประชาธิปไตย..ต้องใจเย็น"๚
.....................................................
ประชาที่ไม่มีอธิปไตย ก็น่ารักไปอย่างนะ เพราะยังดีกว่า "อันประชาธิปไตยก็ดีอยู่
แต่พวกตนตัวตูต้องกำหนด" หรือ "กฎหมายไทยเหมือนใยแมงมุม" คือแบบว่า
พระยาเหยี่ยวชนกระจายไม่เป็นไร แมงวันแมงหวี่โดนกินเรียบ โกงเหมือกันแต่ตามล่าเพียงบางตัว ตัวอื่น ๆ ไปไหนไปเถอะ ความเสมอภาคเป็นอย่างนี้นี่เอง อาเมน!!
สวัสดีครับ
คุณ 
ท้าวสีโห
ประชาธิปไตย ใช่รุ่มร้อน
อย่าตัดรอนแนวทาง ต่างความเห็น
ประชาธิปไตย ควรใจเย็น
ทุกประเด็นมุมมอง ต้องลุ่มลึก
ประชาธิปไตย ในครรลอง
หลากหลายมุมมอง ควรตรองตรึก
พึงละลดอัตตา อย่าเหิมฮึก
หวนรำลึกถึงธรรมา-ธิปไตย
☺ ขอบคุณทั้ง 2 ท่านที่แวะมาอ่าน/มาแจม ครับผม
.......................................................................................
