ปัจจุบันครูไทยใยต้องใช้ตัวช่วย

การให้ที่ต้องการค่าตอบแทน

จากสภาพปัจจุบันครูไทยมีหนี้สินมากมายทั้งในระบบและนอกระบบ  ปัญหาหนี้สินครูเป็นปัญหาที่สลับซับซ้อนมานานแล้ว

ในแต่ละรัฐบาลก็มีนโยบายเพื่อมาแก้ไขปัญหา จากนโยบายเงินกู้ ชพค.โครงการ 5  มียอดเงินกู้  600,000 บาท ครูหลายหมื่นคนไปกู้มา เพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ ที่สำคัญครูต้องมีภาระเพิ่มมากขึ้น และมีระยะการใช้หนี้10 ปี หรือมากกว่านั้น   ปัจจุบันข้าวของมีราคาแพง  รายได้ส่วนใหญ่ต่ำกว่ารายจ่าย

นโยบายเงินกู้ ชพค. โครงการ 5  จากความคิดของข้าพเจ้า  มาจากการเมือง ต้องการหาเสียงเพื่อแก้ปัญหา หรือมีวัตถุประสงค์ที่แน่นอน เป็นเจตนาที่จะนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติให้บรรลุผล โดยที่ระบบค่านิยมของผู้บริหารคนปัจจุบัน มีสภาพปัญหาทางการเงิน โดยภาพรวม  ปัจจุบันรัฐบาลไปกู้หนี้ยืมสิน จากต่างประเทศ เพื่อมาบริหารงานในประเทศ ตามนโยบายต่างที่คิดว่าจะพัฒนา  ระบบเศรษฐกิจ ทำให้มีความคิดว่า  การที่ครูจะพัฒนานั้นต้องอาศัยเงินเป็นหลัก  แต่ในทางกลับกัน หากครูนำเงินมาบริหารไม่ตรงเป้าหมายทำให้เกิดภาวะความเสียงต่อการส่งเงินคืนเป็นอย่างยิ่ง  หรือข้อมูลย้อนกลับครูมีภาระเพิ่มขึ้นเป็นดินพอกหางหมู ก็คล้ายกับ รัฐบาลในปัจจุบัน  นำเงินที่กู้มาพัฒนาประเทศ  โดยลืมคิดไปว่า  การกู้เงิน ต้องส่งต้นพร้อมกับดอกเบี้ย และมีการกำหนดระยะเวลา ถูกต้องแล้วหรือที่รัฐบาลนำประชาชนทั้งประเทศไปประกันความเสียง หรือ ครูที่กู้เงินนำรายได้ในอนาคตไปเสี่ยง   แนวทางแก้ปัญหามีให้เลือกแค่นี้หรือ หรือว่า ความเป็นครูหมดทางแก้ปัญหา มาถึงทางตันแล้วกู้ กู้ทุกอย่าง  ถ้าเป็นเช่นนี้คิดว่า ประเทศไทยคงไม่แคล้วตามรอยเขมร