ตามติดชีวิต (ลูกส้ม) ภาค 1!!!!

สวนส้มในหมู่บ้านซึ่งตอนนี้หันมาปลูกส้มกันถ้วนหน้า

         ทุกคนคงคิดว่า อาชีพเกี่ยวกับการทำสวนส้มนั้นได้เงินเยอะในการเก็บเกี่ยวผลแต่ละครั้ง  ที่ท่านคิดอยู่นั้นเป็นความคิดที่ผิดมากๆ     เพราะการปลูกส้มเหมือนเป็นการดูแลเอาใจใส่เด็กคนหนึ่งที่เอาแต่ใจก็ว่าได้    เพราะพืชตระกูลส้มจะเป็นพวกที่  ถ้าอยากกินก็ต้องได้กินไม่อย่างนั้นจะต้องไม่สบาย       เป็นพืชที่ร่างกายใหญ่พอใช้ได้แต่ข้างในเหมือนคนที่บอบบาง  ดังนั้นชาวสวนที่ปลูกส้มจึงต้องดูแลเช้าเย็น  จนบางครั้งเราดูว่ามันเช้ามากและอาจจะเย็นมากเลยทีเดียว  เพราะในบางครั้งเราต้องออกไปสวนตั้งแต่ตีสาม แล้วกลับมาบ้านประมาณหกโมงเย็น เล่นเอาคนดูแลเหนื่อยตามๆกันไปเลย   แต่ทุกอย่างถ้าเราดูแลมันดี ให้เวลากับสิ่งที่ทำแล้วผลที่ได้รับมันก็คุ้มกับสิ่งที่เราได้แลกกับมัน 

ส้มผลโตๆ ผลส้มที่ไม่สวยแต่เป็นราชินีแห่งความอร่อย

         ฉันเคยถามพ่อว่า “พ่อไม่เหนื่อยเหรอค่ะที่ต้องตื่นเช้าเพื่อไปสวน” แต่สิ่งที่ออกจากปากพ่อคือพ่อบอกว่า   เวลาอยู่สวนส้มรู้สึกสบายใจและภูมิใจที่ได้ทำให้ครอบครัวของเรามีฐานะความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และถ้าพ่อไม่ทำสวนส้มพ่อก็ไม่รู้จะทำอะไรแล้ว พ่อทิ้งสวนไม่ได้จนในบางครั้งเวลาเราฟังแล้วเราก็รู้สึกดีมาก         จนคำว่า “ส้ม” มาอยู่ในจิตใจและเป็นเหมือนสิ่งที่มีความหมายมากที่สุดสำหรับครอบครัวเราเลยก็ว่าได้

[ดุจดาว]

ลูกชาวนาเหมือนกันค่ะ ภูมิใจในอาชีพของพ่อและแม่ค่ะ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ชอบใจคำสอนของพ่อ

"ต้องประหยัดนะ เห็นไหมทำงานมันเหนื่อยต้องตื่นกี่โมงแล้วเลิกกี่โมง ต้องตั้งใจและต้องตั้งใจเรียนนะ ลูกคือความหวังของพ่อแม่ พ่อเหนื่อยกายไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าเห็นลูกได้ดีในวันข้างหน้า พ่อก็ภูมิใจมากๆแล้ว"

วันนี้ลูกส้มคงหล่นใต้ต้นส้มแน่นอน...