มหาเจดีย์มหาวิหาร

บูชาคุณอาจารย์ทำไมต้องขออนุญาต

                   ศิษย์สร้างวิหารถวายอาจารย์

        คฤหบดีชื่อ ทสมะชาวเมืองอัฏฐกะได้ฟังธรรมจากพระอานนท์เกิดความเลื่อมใสได้ชักชวนชาวเวสาลีร่วมกันสร้างวิหาร ๕๐๐ แห่ง  ถวายพระอานนท์.

เรื่องนี้ปรากฏในอัฎฐกนาครสูตร(สูตรว่าด้วยคฤหบดีชาวเมืองอัฏฐกะ) ภายหลังพุทธ ปรินิพพาน เมื่อกรุงปาตลิบุตรเป็นราชธานีมคธแทนราชคฤห์แล้ว  ความว่า

       สมัยเมื่อ พระอานนท์อยู่  ณ เวฬุวคาม ใกล้กรุงเวสาลี  สมัยนั้น คฤหบดีชื่อทสมะชาวเมือง อัฏฐกะ ไปธุระที่กรุงปาตลิบุตร  และได้ไปยังกุกกุฏาราม  ถามหาพระอานนท์กับภิกษุรูปหนึ่ง ทราบว่าท่านอยู่ใน เวฬุวคามใกล้กรุงเวสาลี  เมื่อเสร็จธุระในกรุงปาตลิบุตรแล้วจึงเดินทางไปหา พระอานนท์  ถามถึงธรรมะ ข้อหนึ่งที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงไว้ซึ่งภิกษุผู้ไม่ประมาทมีความเพียร  ส่งใจไปในธรรมนั้นแล้ว  จิตที่ไม่หลุดพ้นก็จะหลุดพ้น  อาสวะที่ยังไม่สิ้นก็จะถึงความสิ้นไป  ผู้นั้นย่อมบรรลุธรรมอันยอดเยี่ยม  อันปลอดโปร่งจากกิเลสที่ผูกมัด

        พระอานนท์ตอบว่า  มีธรรมะเช่นนั้น  และอธิบายว่า  ภิกษุสงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม  ได้ฌานที่ ๑-๔   ได้เจโตวิมุติอันประกอบด้วยพรหมวิหาร ๔  ได้อรูปฌานถึงอากิญจัญญายตนะ (อรูปฌานที่ ๓)  ตั้งอยู่ใน ธรรมะที่ได้นั้น ๆ แล้ว  ก็อาจสิ้นอาสวะได้  แต่ถ้าไม่สิ้นก็จะละสัญโญชน์ ๕ ได้ เป็นอุปปาติกะ (เกิดขึ้นใหญ่โตขึ้นทันที) ปรินิพพานในชั้นสุทธาวาสนั้น  (ที่อยู่ของพระอนาคามี) ไม่กลับมาจากโลกนั้น

        ทสมคฤหบดีชื่นชมภาษิตของพระเถระ  กล่าวว่า  ตนแสวงหาประตูอมตะประตูเดียว แต่ได้พบถึง ๑๑ ประตู  เปรียบเสมือนคนแสวงหาปากขุมทรัพย์แห่งเดียว  แต่ได้พบปากขุมทรัพย์ถึง ๑๑ แห่ง (รูปฌาน ๔, ฌานประกอบด้วยพรหมวิหาร ๔, และอรูปฌาน ๓ = ๔ + ๔ + ๓ = ๑๑) เปรียบเหมือนอาคาร มี ๑๑ ประตู เมื่อไฟไหม้ บุคคล ก็อาจทำให้ตนปลอดภัยได้โดยอาศัยประตูใดประตูหนึ่ง  ตนก็อาจทำตนให้ปลอดภัย ได้โดยอาศัยประตู อมตะประตูใดประตูหนึ่งฉันนั้น ทสมคฤหบดีได้ปรารภในใจว่า ก็พวกเดียรถีย์เหล่าอื่นยัง แสวงหาทรัพย์บูชาอาจารย์ได้  ไฉนตนจะบูชาพระอานนท์บ้างไม่ได้  ทสมคฤหบดีจึงได้นิมนต์ภิกษุชาวกรุง ปาตลิบุตรและชาวเวสาลีประชุมกันถวายอาหาร  ถวายผ้าคู่แก่ภิกษุทุกรูป  ถวายไตรจีวรแก่พระอานนท์ และให้สร้างวิหาร ๕๐๐ แห่ง  ถวายพระอานนท์

 

                       บุคคลใดเมื่อมีความรักความเคารพในครูบาอาจารย์ย่อมจะสร้างสิ่งที่เป็นเครื่องหมายแห่งความเคารพบูชาอย่างสูงสุดถวายแด่อาจารย์ของตนฉันใด  เนื่องในศุภมงคลสมัยที่พระธรรมวิสุทธิมงคล(พระมหาบัว ญาณสัมปันโน) เจริญชนมายุยาวนานครบ ๘ รอบ ในปีพุทธศักราช ๒๕๕๒  พระอาจารย์   ภูสิต(จันทร์)  ขันติธโร  เจ้าอาวาสวัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน   จึงได้เป็นผู้นำในการจัดสร้างมหาวิหารมหาเจดีย์ ถวายแด่พระอาจารย์ของท่านเพื่อเป็นเครื่องหมายแห่งความกตัญญู ณ.วัดป่าหลวงตาบัว ญาณสัมปันโน เฉกเช่นเดียวกับ ทสมคฤหบดีและชาวเวสาลี ฉันนั้น

                              

                                 มีผู้คนสงสัยว่า พระอาจารย์มหาบัว ท่านเป็นพระสำคัญทำไมจะสร้างเจดีย์จึงไม่บอกท่านก่อน

                                 พระอาจารย์ภูสิตท่านเลยเทศน์กัณฐ์ใหญ่ให้ฟังว่า  เราสร้างที่วัดของเราเพื่อเป็นการเชิดชูอาจารย์ที่ท่านเคารพทำไมต้องขออนุญาตด้วย  อย่างนี้เราจะสร้างกุฏิสักหลังในวัดของเรา ก็ต้องขออนุญาตด้วยซิ

                               เป็นอันว่าศิษย์สร้างถวายอาจารย์โดยเคารพและไม่ได้ทำให้ท่านเดือดร้อน

                                ก็ช่วยกันทำให้สำเร็จเถิด

                                บุญเป็นของเราทุกคนต้องทำด้วยตัวเราเอง

[ศรีกรม]

• สวัสดีครับท่าน
• ขออนุโมทนาบุญด้วย
• ขอให้ท่านนำบทความดี ๆ มาฝากสมาชิกด้วยครับ...ผมจะรอ

[ศรีกรม]

คิดถึงครับ อุตส่าห์แวะมาเยี่ยม นึกว่าจะได้อ่านบทความใหม่ ๆ

สงสัยงานจะมาก ขอลงบทความให้เป็นวิทยาทานด้วยครับ

เคารพและคิดถึง

 ดอยผาตั้ง ครับ