ผู้ป่วยนอนนาน..นาน


อบอุ่นเหมือนบ้าน

ผู้ป่วยนอนน้าน.. นาน…..

 

          วันแรกที่คุณตามาก อเนกพร มานอนโรงพยาบาล เพราะมีแผลหนังเน่าขนาดใหญ่ที่ขาขวาบริเวณน่อง  ภายหลังจากที่กลับจากผ่าตัดที่โรงพยาบาลยโสธร   คุณตาอายุมากแล้ว แต่ยังมีใจสู้มากเหลือเกิน การมานอนรพ.เพราะการไปกลับเพื่อทำแผลไม่สะดวก เป็นอัมพฤกษ์ด้วย จึงขอนอนเพื่อทำแผลเช้าเย็น   ครั้งแรกที่เปิดแผล มีกลิ่นเหม็น และมีเนื้อตายมาก มีไข้ ปวดแผลมากและเหนื่อยเวลาทำแผลได้ให้ออกซิเจน

ได้มีการทบทวนการดูแล การทำแผล   และที่สำคัญมีการให้กำลังใจผู้ป่วยควบคู่ไปด้วย

ตามากเป็นหนึ่งในหลายคนที่ประสบผลสำเร็จในการทำแผลหนังเน่าที่โรงพยาบาลยโสธรส่งมาเพื่อทำแผลและส่งกลับทำ skin graft   เกิดการเรียนรู้หลายอย่าง เช่นการประสานงานกับผู้เกี่ยวข้อง การมีส่วนร่วมของการจัดset ทำแผล  การป้องกันการติดเชื้อในโรงพยาบาล จากมือของเจ้าหน้าที่  ความสะอาดของ สวล. จากตัวผู้ป่วยเอง  ตอนแรกตามาก ค่อนข้างอารมณ์ร้าย ฉุนฉียวง่าย  พูดยาก   อย่างไรก็ตามก็ต้องได้ผลัดเปลี่ยนกันทำแผลให้แกก็จะบ่นให้ทุกวัน ญาติก็ดูแลดีมาตลอดเปลี่ยนเวรกันมาเฝ้ามิได้ขาดและช่วยพยาบาลเวลาทำแผล  ถึงแม้จะป้องกันอย่างเต็มที่ก็เกิดภาวะแทรกซ้อนจนได้ คือแผลกดทับระดับ 1 ที่สะโพก   ต่อมาได้ทบทวนการดูแลอีกครั้ง  หลังจากนั้นมา ก็ได้กระตุ้น  พาตาออกกำลังกาย และพาออกมาเล่นนอกตึกทุกวัน แนะนำการหายใจ  เคาะปอดตอนเช้า ให้นักกายภาพบำบัดดูแลต่อ  แผลที่สะโพกหายดี  ตาเริ่มอารมณ์ดีขึ้นเรื่อยๆ

สนใจดีมาก   นัดครั้งแรกดูแผลที่ รพ. ยโสธร ยังไม่พร้อมปะแผล  ให้มาทำแผลต่ออีก 1 เดือน  จนครบ ไปตามนัดอีกแพทย์Staff ไม่อยู่ กลับมา นัดอีกสองสัปดาห์ ครั้งนี้แผลดีขึ้นมาก  ตาถามว่าหลังจากปะแล้วแผลจะหายจริงหรือ  ก็เลยบอกว่า หายภายในพริบตาเลยค่ะ   ตาหัวเราะและบอกว่า ถ้าหายจริง จะกลับมาเลี้ยงเบียร์พยาบาล   และวันนั้นยังไม่มาถึง ไม่เห็นกับตาอีก เจ้าหน้าที่ ER บอกว่ามาทำแผลทุกวันเลย .....หรือว่าตาจะลืม ผู้ป่วยในแล้ว .........................................................................

 

 

 

 

 

ก่อน

 

หมายเลขบันทึก: 283434เขียนเมื่อ 5 สิงหาคม 2009 15:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 21:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

คุณตาคงประทับใจทั้งโรงบาลค่ะ ก็น่ารัก อบอุ่นอย่างนี้ น่ายกย่องค่ะ

ขอบคุณค่ะคุณน้อยหน่า มีกำลังใจขึ้นมากทีเดียวค่ะ สู้..สู้ ค่ะ

เสาวลักษณ์ สัมพันธ์

สวัสดีค่ะพี่นิ น้องลักษณ์กายภาพนะคะ ลักษณ์อ่านแล้วคิดถึงโรงบาลป่าติ้วจัง

พี่นิเป็นไงบ้าง ลักษณ์สบายดีค่ะ คิดถึงนะคะ

ดีทีเดียว

ให้กำลังใจคนทำดี

มีเรื่องดีดีเช่นนี้ในโรงพยาบาลป่าติ้วมากมายนำเล่าอีกนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท