ดีใจด้วยนะที่ไม่ได้เป็นหัวหน้า

เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา  ครูอ้อยไปสอบประเมินความรู้ครูผู้สอนภาษาอังกฤษ 

ครูอ้อยทักทายคนผิด  ด้วยมีผู้คนมากมาย  ในวัยเดียวกัน  หน้าตาเหมือนกัน  ทำผมทรงเดียวกันด้วย  ดีที่ครูอ้อยทักทายเธอด้วยการ....สวัสดีค่ะทุกท่าน 

แต่พอเธอหันหน้ามา  ครูอ้อยเลย.....เอ๋อ และกล่าวขออภัย ทักทายคนผิด 

แต่พอนั่งลง  ทางซ้ายมือของครูอ้อยก็คือเพื่อนครูอ้อยนั่นเอง.....เธอรีบรายงานว่า  เราจะไม่ค่อยได้เจอเธอนะ  เพราะเรา.....ไม่ได้เป็นหัวหน้าแล้ว 

ครูอ้อยรีบตอบเธอว่า.....ดีจังเลย  ดีใจ  ยินดีด้วยนะคะ......

จากนั้น  เธอก็อธิบายว่า  ครูมัธยมให้เป็นหัวหน้ากันทีละ 2 ปี 

งั้น  ครูอ้อยก็ได้ออกจากหัวหน้ามาหลายปีแล้ว  เพราะเป็นหัวหน้ามาปีนี้ปีที่ 9 แล้ว......

เพื่อนยังเล่าต่อไปว่า.....มีความสุขมากเลย  เพราะเพื่อนในกลุ่ม  ชอบว่าเราว่า  เป็นหัวหน้าที่ออกเสียงภาษาอังกฤษ เป็นลาว....คนที่ว่าเราก็คือ คนที่นั่งข้างขวามืออ้อยนั่นล่ะ.....อ้าว  เจอตอใหญ่เสียแล้วเพื่อน.....

พอกลับมาบ้าน......ครูอ้อยมานั่งทบทวนงานที่ทำไปแล้ว  และจะทำในสัปดาห์หน้าก็คือ.....ครูอ้อยจะขอตรวจหน่วยการเรียนรู้จากเพื่อนครู  หน่วยที่ 1 และ 2 

ซึ่งวันจันทร์  ครูอ้อยจะขอตรวจทีละคนไปเลย....

พอนั่งทบทวนไปก็ให้คิดถึงเพื่อนว่า.....นี่เธอคงสบายไปแล้ว  ไม่ต้องมานั่งทำแบบครูอ้อยอีกต่อไป 

สัปดาห์ต่อไป  ก็ต้องนิเทศภายในกลุ่มสาระการเรียนรู้  ซึ่งครูอ้อยจะต้องใช้เวลาว่างมานั่งนิเทศการสอนของครูในกลุ่มอีก.....นี่เธอก็ไม่ต้องมาทำแบบอ้อยแล้ว....

ช่างโชคดีเสียจริงนะเธอ....ที่ไม่ได้เป็นหัวหน้า

[ธรรมฐิต]

แต่..อย่าลืมเป็นหัวหน้าตัวเองละขอรับคุณครู..

ธรรมะยามเช้าขอรับ..

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ ธรรมฐิต

ครูอ้อย ไม่ลิมตัวเองแน่นอนเจ้าค่ะ