ต้องอย่างนี้ซิ จะรักซะให้เข็ด

เรียนรู้จากการทำ

วันนี้ 31 กค.52 การซ้อมแผนรับอัคคีภัยก็แล้วเสร็จพร้อมกับคำชมและรับทราบปัญหาที่นำไปสู่การแก้ไขเพื่อให้พร้อมสำหรับบริการที่ดีขององค์กร หลายคนเหน็ดเหนื่อยครับ ซ้อมทั้งหมด 5 รอบ ทำจริง 4 รอบ ทุกคนกลับบ้านพร้อมกับความมั่นใจในการดูแลผู้ป่วยในยามวิกฤติและคงหลับฝันดีอย่างมีความสุข สดชื่นกับเช้าวันเสาร์ที่เบาสบายนะครับ ..

บรรยากาศในการซ้อมแผนฯ ก็มีหลากรส หลายสไตล์ แต่สิ่งที่เห็นชัดก็คือความตั้งใจ

มุ่งมั่น พยายามทำหน้าที่ตามบทบาทสมมุติที่ได้รับอย่างดีที่สุด ทั้งๆ ที่โดยรวมอายุเฉลี่ยก็ประมาณ 30 ปีกันได้แล้ว การเขียนบทของแผนอัคคีก็เขียนมาชัดเจนดี การนำสู่ปฏิบัติทีมที่ได้รับมอบหมายก็พยายามทำแต่ขาดการเชื่อมประสานทำความเข้าใจในทีมที่

รับผิดชอบทั้งหมด... จริงๆ หลายคนก็คงคิดว่ามาจากการที่อาจารย์มอบหมายให้ทำนั่นแหละที่ทำให้มั่วไม่เป็นท่าเลยในการซ้อมครั้งที่ 1 และก็ได้เห็นอุปสรรค์ที่ชัดเจน

จึงเกิดการแนะนำแบบถึงลูกถึงคนตามสไตล์ทีมสู้ไฟด็อกเตอร์ทอม นำไปสู่การปรับกระบวนการทำงานใหม่ให้เข้าใจตรงกันโดย ผบ.แผนฯใช้เวลา 15 นาที  

จากนั้นจึงเริ่มครั้งที่ 2 ในครั้งนี้ทีมที่รับผิดชอบทำงานกันก็มีการประสานและมีความราบรื่นขึ้นจนได้รับการประเมินจากระดับมั่วที่สุดมาอยู่ในระดับมั่ว เค้าบอกว่าเห็นถึงการพัฒนา

การแก้ปัญหา ช่วงนี้ก็จะมีการชมกันให้เห็นบ้าง ประปราย ทำให้บรรยากาศเรียกว่ากระชับ ทำงานดีขึ้นไปอีก และยังมองไปถึงความจืดชืดและมีบางส่วนงานไม่มีแอ็คชั่นก็เพิ่มบทเข้าไปครับ จากนั้นก็รอเวลาสัญญาณประกาศแผนอัคคีครั้งที่ 3 เมื่อสัญญาณเริ่มทุกคนก็ได้ทำตามบทบาทต่างๆ กันอย่างคล่องแคล่ว ทะมัดทะแมง และมีอาจารย์ทอมคอยกระตุ้นให้บรรยากาศมีความสมจริงตลอดเวลา การซ้อมครั้ง 2 และ 3 มีการเรียกแพทย์ที่ปฏิบัติงานจริงมายังสถานที่เกิดอัคคีภัยด้วย แพทย์ที่มาก็งงซิครับ

ก็ต้องปฏิบัติหน้าที่ช่วยชีวิตผู้ป่วยอย่างเต็มที่ ผู้ป่วย 2 ราย

รายที่ 1 เป็นผู้เข้าไปดับไฟแล้วประสบกับสารเคมีหมดสติไป ,

รายที่ 2 เป็นคนไข้ที่เข้าห้องน้ำและติดค้างอยู่อาการหนักจำเป็นต้องทำการช่วยฟื้นคืนชีพ หมอที่มาก็ช่วยเต็มที่ ในขณะที่ผู้ช่วย 2 ที่ทำการดับไฟก็ปฏิบัติการอย่างเข้มข้นประสานกับผบ.แผน และ ผู้ช่วยอื่นๆ  

งานต่างๆ ก็ดูชัดขึ้นเป็นขั้นเป็นตอนขึ้น เพลิงสงบ ผบ.แผนประกาศยุติแผนอัคคีครั้งที่ 3  เมื่อจบการซ้อมแต่ละครั้งก็จะมีการเสนอแนะต่างๆ ในช่วงหลังก็จะเห็นการชมกันมากเลย สร้างรอยยิ้มให้เห็นกันไปทั่วบริเวณ

ก็เข้าสู่การซ้อมในครั้งที่ 4 ในครั้งนี้ได้สร้างความประหลาดใจให้กับทีมต่างๆ พอควรเพราะมีการเปลี่ยนจุดปลอดภัยซึ่งครั้ง 2 และ 3ใช้ที่ชั้น 2 ของอาคาร แต่ในครั้งนี้ย้ายลงมาใช้ในชั้นที่ 1 และก็เปลี่ยนลำดับใหม่โดยให้ครั้งนี้เป็นครั้งที่ 5 เลย ทำให้ต้องมีการซ้อมทุกอย่างครบถ้วน อาทิ การใส่อุปกรณ์ต่างๆ แก่ผู้ป่วย , การให้สารน้ำแก่ผู้ประสบภัยก็ต้องมีการเปิดเส้นและให้น้ำเกลือจริงๆ ,คนโดนสารเคมีก็ต้องมีการฉีกเสื้อล้างตัว ฯลฯ ทุกอย่างสมจริง ในขณะที่หลายคนไม่ได้ตั้งตัวว่าการซ้อมครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายก็ประหลาดใจ จริงๆ เป็นสิ่งที่อาจารย์เค้าเจตนาให้เกิดขึ้นเนื่องจากในการสู้กับไฟเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมได้เกิดขึ้นได้เสมอ และอาจารย์ก็ประเมินจากตรงนี้ว่าเป็นอย่างไร

จะผ่านหรือไม่ผ่านก็ดูจากตรงนี้เป็นสำคัญเหมือนกัน...

ก็จบกันไปกับคะแนนประเมินการซ้อมแผนระดับ 3 ที่ 98 เปอร์เซ็นต์ ...

[สุ-มหาวิทยาลัยชีวิต ที่ไม่มีวันปิดทำการ]

ถ้ามีภาพประกอบ จะเยี่ยมเลยนะคะ หัดใส่ภาพบ้าง เพื่อชวนคิดตามคะ แต่เขียนได้ พอมองออก และไม่สับสนคะ

มีการซ้อมไว้  แต่เวลาเป็นจริง จะเหมือนดังซ้อมหรือเปล่าก็ไม่รู้