แพ้มติ "กิจกรรมออกร้านงานสารทเดือนสิบ"


จิตสาธารณะ ธรรมาภิบาล มองผลประโยชน์ของประชาชนเป็นหลัก มันหายไปอยู่ที่ซอกใหนของสมอง

"ผมกับ ครูแต้ว แพ้มติ การประชุม จัดกิจกรรมออกร้านงานสารทเดือนสิบ"

            ในวันอังคารที่ผ่านมาท่าน ผอ. เรียกประชุมครูอาสาสมัคร ร่วมกับหัวหน้าห้องสมุดประชาชนจังหวัด วาระหนึ่งที่คุยกันในที่ประชุมคือเรื่อง การออกร้านงานสารทเดือนสิบซึ่งเป็นประเพณีที่สืบทอดกันมายาวนานของเมืองนคร

             ท่าน ผอ. แจ้งว่า ปีนี้จังหวัดจะไม่ให้มีการออกร้านค้าในบริเวณวัดพระบรมธาตุ แต่จะมาจัดออกร้านที่วัดหน้าพระบรมธาตุแทน ซึ่งเป็นที่ตั้งศูนย์ กศน. อำเภอเมือง เป็นโอกาสดีที่เราได้ประชาสัมพันธ์กิจกรรมการส่งเสริมกลุ่มอาชีพต่างๆ  คือการนำผลิตภัณฑ์ของแต่ละกลุ่มมาออกร้านจำหน่าย เรื่องนี้ไม่สำคัญเพราะเราทำหน้าที่เพียงประสานและอำนวยความสะดวก แต่เรื่องที่เป็นประเด็นโต้แย้งของผมคือ

              มีคนนำเสนอให้มีเจ้าหน้าที่ในแต่ละวันมาคอยบริการกับกลุ่มที่ส่งผลิตภัณฑ์เข้าร่วม เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหามาสะดุดตรงที่ กลุ่มต้องนำสินค้ามาส่งในราคาต้นทุน  ให้เจ้าหน้าที่ลงรับสินค้า และเจ้าหน้าที่จำหน่าย (ผมจึงรู้ว่าที่คุยมาตั้งแต่ต้นผมเข้าใจผิดมาตลอด) ผมคิดว่าเขาให้กลุ่มมาขายเอง ที่ใหนได้ กศน.รับสินค้าชาวบ้านมาขายในราคาต้นทุน และจะหักเงินกำไร 10% ให้กับเจ้าหน้าที่ที่ขายสินค้าในแต่ละวัน

              ผมนำเสนอเห็นแย้งว่า กศน.น่าจะทำหน้าที่ประสานกลุ่มและจัดสถานที่เพื่อให้กลุ่มได้ทำกิจกรรม นำสินค้ามาขาย หรือมีการสาธิต และหากกลุ่มมีชุดความรู้หรือนิทรรศการก็ให้นำมาด้วย  ผมกับครูแต้วเห็นพ้องต้องกันและพยายามนำเสนอแนวทางดังกล่าว เพราะเป็นกระบวนการส่งเสริมให้ชาวบ้านถ่ายทอดความรู้และรู้วิธีการจัดการด้านการตลาด

              ครูวรรณี  ครูหทัยกาญจน์  และพี่กาญจนาหัวหน้าห้องสมุดก็ยังยืนยันรูปแบบเดิมคือให้ชาวบ้านนำของให้ กศน. ในราคาส่ง และให้เจ้าหน้าที่รับผิดชอบในแต่ละวันขาย ผลกำไร หัก 10% ให้กับผู้ขาย

              งานนี้ผมแพ้มติที่ประชุม  ท่าน ผอ. ตกลงเอาตามที่ ครูวรรณี  ครูหทัยกาญจน์  และพี่กาญจนาหัวหน้าห้องสมุด นำเสนอ ผมพยายามที่จะเอาเหตุผลโต้แย้งต่อแต่ไม่เป็นผล   แต่ผมก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจครับ... มันชินกับสภาพอย่างนี้มานานแล้ว  อะไรก็ได้เมื่อเขาสั่งก็ต้องทำ      (ฝืนทำทั้งที่ใจไม่อยากทำ)  "เสียงข้างน้อยพูดไปก็ลำบาก  สู้เสียงข้างมากเอาใจนายไม่ได้"

              ชาวบ้านลงทุนทำตามประสาชาวบ้าน  กศน. เพียงแต่งส่งเสริมกระบวนการให้กลุ่มเข้มแข็ง  แต่สุดท้ายชาวบ้านได้อะไรจากเรา  "รีดเลือดปู"  หรือหากเป็นภาษาบ้านๆ ที่ชาวบ้านพูดกันคือ "กินเลือดคางคก"  รับจากกลุ่มอาชีพมาในราคาต้นทุน แล้วขาย ผลกำไรที่ได้ หัก 10%  ให้กับคนขาย ซึ่งเป็นคน กศน.  มติที่ผมกับครูแต้วแพ้ในวันนี้ จะจดจำไปจนตาย  จิตสาธารณะ  ธรรมาภิบาล  มองผลประโยชน์ของประชาชนเป็นหลัก   มันหายไปอยู่ที่ซอกใหนของสมอง

หมายเลขบันทึก: 279377เขียนเมื่อ 23 กรกฎาคม 2009 14:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 15:12 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

  • มาให้กำลังใจครับครูราญ ฝากถึงครูแต้วด้วย
  • แม้จะสู้ไม่ได้ในมติ แต่ก็ยังมีอารยขัดขืนครับ
  • ของครูราญกับครูแต้ว รับแล้วให้เจ้าของสินค้า พร้อมแจ้งต่อสาธารณะว่าที่คืนให้เจ้าของสินค้านั้น ได้มาแบบไหนอย่างไร ที่มาที่ไปของเงินนั้น
  • ผมมองว่า จิตสาธารณะ  ธรรมาภิบาล  และการมองผลประโยชน์ของประชาชนเป็นหลัก มันจะยังอยู่กับครูราญและครูแต้วนะครับ

ถึง..ครูราญ..เมืองคอน..อย่าจดจำสิ่งที่ไม่ดีเลยไร้สาระ..พวกปลวกเกาะกินกศน.จนไม่เหลืออะไรแล้ว..ขอเป็นกำลังใจให้น้องและพี่น้องกลุ่มชาวบ้านอาชีพ..และผู้ทำงานเพื่อปวงประชา..ต่อไปหน่วยงานอื่นๆเค้าก็จะยื่นแซงหน้าเรา..หากพวกเราขาดความสามัคคี..แต่ในความสามัคคีนั้นต้องมีคุณธรรมจริยธรรมด้วยนะขอรับ

  • ยอยแล่น ๆ อย่าบ้ายอนะครับพี่บาว ข้องใจล่าว 
  • ตะกี้พิมพ์ไม่ทันเสร็จมันมือ เผลอส่งไปเสียก่อน

การได้ลงมือทำเอง คือ บทเรียนที่ดีได้ ทำเอง เรียนรู้เอง

ได้ขายเอง ได้คุยกับคนซื้อเอง น่าจะเป็นบทเรียนที่ให้ชาวบ้านได้เรียนรู้โดยตนเอง

สวัสดีครับ...พี่ชายที่แสนดี

  • รู้สึกเหนื่อยมากกว่าทุกครั้งเลยครับ...
  • ขอบพระคุณอาวุโสที่ช่วยชี้ทางออก
  • ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ
  • ผมคิดว่าชาวบ้านน่าจะท้อกว่าผมนะครับ...
  • ยืนยันยังทำงานเหมือนเดิมครับ...แม้จะหนัก เหนื่อย ตอนนี้พี่คนโตไปเมืองนอกได้แต่โทรหากัน เหลือแต่พี่สาวกับน้องชายคนเล็ก ต้องช่วยเหลือตัวเองกันตามประสาครับ...
  • พ่อของเรากำลังหลับไม่รู้เมื่อไหร่จะตื่น... หรือจะเป็นเจ้าชายนิทราไม่รับรู้เรื่องราว...ปล่อยให้ลูกๆถูกเขากลั่นแกล้ง

สวัสดีครับ...คุณบางบ่อ

  • ผมไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร
  • ขอบพระคุณสำหรับความห่วงใยและความหวังดี
  • ถึงตอนนี้หน่วยงานอื่นจะแซงก็ห้ามไม่ได้แล้วครับ...
  • ของเรามันยากที่จะฉุดแล้วจริงๆ
  • ขอบพระคุณอีกครังที่เข้ามา ลปรร. และกำลังใจ
  • โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ...

พี่ชายที่แสนดี...

  • พี่ชายไม่ต้องเป็นห่วงครับ...
  • งานวัดใจแบบนี้ครูราญชอบ...
  • ผมว่า อดทน อดกลั้น ไม่มีใครเกิน 3  พี่น้อง ครูนง ครูแต้ว       ครูราญ  จะสำเร็จอรหันต์อยู่แล้ว

สวัสดีครับ...พี่ธวัช

  • อยากให้คนที่นี่คิดเหมือนพี่จัง...
  • ขอบอกเหนื่อยที่จะอธิบาย
  • ดีใจครับที่พี่เข้ามาเยี่ยม เป็นกำลังใจ
  • ไม่ได้หว้งอะไรมากครับแค่ไม่อยากเห็นกลุ่มที่เราสร้างขึ้นมา โดนเอาเปรียบจากคนของเราเอง...
  • ขอบพระคุณมากครับ...แล้วเจอกันใหม่ครับ...

ขอให้กำลังใจ ด้วยคน ในสังคมนี้ คนที่ คิด ทำ เหมือนท่าน ยังมีอีกมาก เพียงแต่ เรายังไม่ได้พบกัน สักวันหนึ่ง สิ่งดีๆ จะมารวมกัน เช่น น้ำอยู่ที่ใหน ก็ไหล ลงเล

สวัสดีครับ...พี่วีระ

  • ยินดีที่ได้รู้จักครับ...
  • ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงสำหรับกำลังใจ
  • ยากให้มีวันนั้นเร็วๆจังครับ...ประเทศไทยคงก้าวหน้าไปอีกเยอะ
  • g2k นี่แหละครับ...เป็นแหล่งรวมคนคิดดีทำดี สามารถมาพบกันได้ผมขออนุญาตนำบล็อกของพี่เข้าแพลนเน็ตนะครับ...

คนกศน.เห็นพูดกันประจำว่า ส่งเสริมการศึกษาพัฒนาอาชีพ เมือมีอาชีพอยู่แล้วก็ให้มีรายได้เสริม เมืออ่านบทความท่านสำราญไม่ทราบว่าตอนนี้เขาเพิ่มอาชีพเสริมให้ใครกันแน่

สวัสดีครับ...อาจารย์เกษม

  • คิดในทางที่ดีฝึกให้ชาวบ้านขายส่งครับ...
  • ผ่านพ่อค้าคนกลางคือ คนของ กศน.
  • พูดไม่ออกเลยครับ...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท