เวลามันหมดแล้ว

 

      ตอนเช้า  อยู่ช่วยงานอยู่หน้า หน่วยไตเทียม ได้คุยกับพี่พยาบาลห้องผ่าตัดที่เดินมาอุดหนุนสินค้าผู้

ป่วย

     เราแซวพี่ว่า  " อย่าไปเดินเล่นแถวรถไฟนะ  "  พี่หัวเราะ  เพราะพี่เคยเล่าเรื่องที่ไม่ตลก และถึงชีวิต

 

     คุยกันถึงเรื่อง การอบรมเผชิญความตายอย่างสงบที่ผ่านมา มีประเด็นที่น่าสนใจ พี่บอกว่า

ตัวเองเปลี่ยนไป

 

     แต่ก่อนมักจะปีนเกลียวกับรุ่นพี่เสมอ แต่พอกลับมา ก็รู้สึกอยากอ่อนน้อม ไหว้ ทักทายไปกับทุกคน

จนคนที่เคยทะเลาะกันก็แปลกใจ

 

   พี่ว่า     " ไม่มีเวลามาทะเลาะกันแล้วนะ  เวลามันหมดแล้ว เหลือแต่เวลาทำดี "

 

     เรายืนฟังพี่นิ่งๆ และเดินตามมาส่งพี่อีกเล็กน้อย

 

                          

                    

 

 

             

   

[ครูภิมย์]

ผู้อ่านก็ไม่เข้าใจค่ะ