เรื่องเศร้าจากภาพเขียน..รถไฟสายมรณะ

เมื่อวานนี้ก่อนกลับจากเมืองกาญจน์ได้แวะชมพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับการก่อสร้างทางรภไฟสายมรณะ

สภาพโดยทั่วไปของสถานที่ร่มรื่นไปด้วยป่าเขียว มีส่วนเก็บของโบราณ ในเรื่องของภาพวาดซึ่งเป็นเหตุการณ์ความโหดร้ายที่เกิดขึ้นในการก่อสร้างรถไฟสายมรณะ

ภาพวาดนี้เป็นของชายชาวออสเตรียที่เห็นความโหดร้ายที่เกิดขึ้น เริ่มเรื่องราวของภาพ จากภาพทหารที่ยืนเฝ้าหน้าค่าย ถัดไปเป็นภาพสภาพชีวิตความเป็นอยู่ของเชลยศึกที่อยู่ในเพิงจาก ภาพก็จะเรียงลำดับเรื่องราวของการอาศัยอยู่ในค่าย ต่อมาจะเป็นเรื่องของภาพโรคและอันตรายต่างๆที่เกิดขึ้น ทั้งภาพของเท้าที่ถูกหนองกินจนถึงกระดูก หรือแผลของชาวต่างชาติที่เป็นเชลยศึกที่เมื่อโดนหนามแล้วก็อากาศร้อนของประเทศไทยทำให้เป็นแผลพุพองน่าเกลียด

ภาพที่เห็นเกือบ 100 ภาพนั้นแสดงให้เห็นอารมณ์ของคนวาด ขนาดคนดูยังมีความรู้สึก เศร้า และอื่นๆที่บอกไม่ถูก

หมอนรถไฟที่ถูกเรียง 1 อันคือชีวิต 1 ชีวิต การสร้างทางรถไฟสายมรณะมีชาวต่างชาติที่ต้องตายในการสร้างไม่ตำกว่า 30000 คน และชาวเอเชียที่เป็นเชลยอีกไม่ตำกว่า 120000 คน

เรื่องราวนี้กระทบกระเทือนใจมาก ในความโหดร้าย ของมนุษย์ที่ทำกันได้