เกร็ดประวัติชีวิตของ beeman ตอนที่ ๑ (ปฐมวัย)

   แม่ผมเล่าให้ฟังว่า บ้านเดิมของตากับยาย (อาม้า) อยู่จังหวัดนครนายก และในช่วงหนึ่งแม่ผมได้ย้ายเข้ามาอยู่กรุงเทพฯกับพ่อ (เตี่ย) เนื่องจากมาทำงานเป็นเสมียนอยู่ที่โรงสีข้าว
   พี่ผมหลายคนเกิดที่กรุงเทพ พอตอนสงครามโลกครั้งที่สอง แม่อพยพลูกๆ หนีสงคราม กลับไปอยู่ที่ต.ท่าทราย จังหวัดนครนายก ผมเลยไปเกิดที่นั่น คุณตา (อากง) ตายตั้งแต่ผมยังไม่เกิด

   ผมลืมตาดูโลกเมื่อวันที่ ๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๐๒ ตรงกับวันเสาร์ขึ้น ๗ ค่ำ เดือน ๑๒ ช่วงเช้ามืด พี่ชายคนโตของผมอายุได้ ๑๘ ปี เป็นคนไปแจ้งเกิด หมอตำแยเป็นคนทำคลอดให้ผม ผมรอดมาได้ก็นับว่าเป็นบุญโขอยู่แล้ว

   ช่วงวัยเด็กผมจำอะไรไม่ค่อยได้มาก วันๆ ผมก็เล่นอยู่แถวเล้าหมู หรือไม่ก็ในสวนหลังบ้าน ปีนอยู่บนต้นไม้มีหนังยางเต็มข้อมือ ตอนเด็กไม่ใส่รองเท้า ฝ่าเท้าหนามาก หนามพุทราตำก็ไม่ค่อยเจ็บ บ้านผมเป็นบ้านไม้ยกพื้น ตั้งอยู่บนที่ดินที่เช่าเขาอยู่

   การสาธารณสุขตอนนั้นยังไม่ดี ที่บ้านจะมี "เว็จ" เป็นห้องเล็กๆ ยกพื้นสำหรับอุจจาระ มีไม้กระดาน 2 แผ่นพาดอยู่ เวลาไปปวดท้องก็เดินไปถ่ายหลังบ้าน พอถ่ายลงไป "หมู" ก็มากินของเราไป นี่เป็นสภาพของสมัยนั้น