หัดตอบสนองแต่ไม่ตอบโต้...สร้างความสุขในสังคมได้
พอเริ่มมีอายุมากขึ้นๆก็ได้เห็นจุดที่เขียนเป็นชื่อบันทึกมากขึ้นเรื่อยๆนะคะ และพบกับตัวเองแล้วด้วยว่าเมื่อเราหัดตอบสนองสิ่งต่างๆที่เข้ามาหาเรา แทนการตอบโต้จะทำให้เกิดความสุขสงบในใจและทำให้สถานการณ์ที่ทำท่าจะยุ่งยากให้กลายเป็นเรื่องง่ายได้ พูดเฉยๆแบบนี้อาจจะนึกภาพไม่ออก ต้องยกตัวอย่างเหตุการณ์ที่ได้พบจังๆไม่กี่วันนี้เอง ที่ทำให้ตัวเองได้เปรียบเทียบการตอบสนองกับการตอบโต้แบบเห็นชัดๆ ที่ยิ่งยืนยันความคิดนี้จนต้องเก็บมาเขียนบอกเล่ากันค่ะ
เรื่องของเรื่องก็คือ เรามีเว็บบอร์ดที่สมาชิกสามารถล็อกอินเข้าไปเขียนความเห็นได้ เมื่อสองวันก่อนที่เรามีการจัดกีฬาเชื่อมสัมพันธ์กันระหว่างภาควิชาฯ เวลาผ่านไป 2 วันในการแข่งขันกีฬา ที่เรามีการเชียร์กันแล้วก็ตีกลองร้องเพลงที่สนาม ซึ่งอยู่ท่ามกลางแวดวงของหอพักบุคลากร มีสมาชิกท่านหนึ่งมาเขียนขอความเห็นใจว่าอยากให้การจัดงานแบบนี้ไปจัดที่อื่น เพราะเสียงดังรบกวนโดยเฉพาะเสียงกลอง
เมื่อได้อ่านก็รู้สึกเห็นใจผู้เขียน เพราะสำหรับตัวเองก็คิดเหมือนกันว่าเสียงกลองค่อนข้างดัง ได้ยินในรัศมีไกลกว่าสนามมาก แต่ทั้งสองวันที่เรามีเสียงเชียร์นั้น เราเลิกงานกันประมาณ 6 โมงครึ่งซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นเวลาที่ไม่น่าจะรบกวนผู้พักอาศัยในการพักผ่อนจริงๆ จึงเขียนตอบไปในฐานะคนในภาคที่สามารถจะนำเรื่องนี้ไปบอกเล่ากับคนในภาคที่ร่วมงานและเมื่อมีการประเมินหลังเสร็จงานด้วย เป็นการตอบแบบตอบสนอง แต่ต่อมาก็มีสมาชิกอีกหลายๆท่านที่เข้ามาให้ความเห็นกัน มีทั้งแบบตอบโต้ ให้เหตุผลคัดค้าน ขัดแย้ง บางชิ้นก็ออกจะรุนแรง จนกระทั่งมีหลายๆชิ้นที่เป็นการโต้กันไปมาจริงๆ ต่างคนก็ต่างมีมุมมองของตัวเอง อ่านแล้วก็เห็นภาพเลยว่า ความคิดความรู้สึกของแต่ละท่านคงหาความสงบในใจไม่ได้แน่ๆ
นอกจากงานนี้แล้ว ก็ได้เห็นบ่อยๆว่า เมื่อเราแต่ละคนมีเรื่องกระทบกระทั่งกันเล็กน้อยนั้นถ้าเราใช้วิธีตอบสนองเฉพาะเรื่องนั้นๆ เรื่องราวจะจบง่าย มองกันตรงที่เกิดเหตุว่าไปยังไงมายังไง แต่เมื่อไหร่ที่เราเริ่มตอบโต้ มักจะได้เห็นการยกอดีตขึ้นมา "ฉะ" กัน เรื่องราวก็จะเกินเลยไปจากเรื่องที่เกิดจริงๆณ เวลานั้น ยิ่งตอบโต้ก็ยิ่งดูเหมือนทุกคนอยากให้เหตุผลของตัวเองถูก ทำให้ยิ่งพูดยิ่งอาจถึงขั้นโกรธกันได้ ต่างกับการตอบสนองที่พูดตรงจุด และเฉพาะเรื่อง แม้จะเหตุผลต่างกันก็รับฟังกันได้ไม่ต้องตัดสิน
ดังนั้น ยิ่งอยากจะมาเขียนบันทึกไว้ทั้งเตือนตัวเองและเป็นข้อเสนอสำหรับทุกท่านว่า การฝึกตัวเองให้ตอบสนอง แต่อย่าตอบโต้ จะช่วยให้เรามีใจที่สงบสุขมากขึ้น รวมทั้งสังคมรอบตัวก็น่าจะมีความสุขขึ้นด้วยนะคะ
ความเห็น (6)
สวัสดีค่ะ
วันนี้ตอบโต้กะเจ้านายค่ะ
แล้วสุดท้ายก้อต้องบอกว่า
นู๋ผิดเองค่ะ
อยากตอบสนองค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่ให้ข้อคิดดี ดี นะคะ
ขอบคุณค่ะ
เรียน ท่าน โอ ณ โอ๋
- ตอบสนอง ไม่ตอบโต้
- ไม่แน่ใจ แอบ "ต่อต้าน"ใหมนี่
- โชคดี ห่างไกลไข้หวัดครับ
- ทุกอย่างล้วนมาแต่เหตุ (พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้)
- ดับที่เหตุ ที่อย่างก็จบ
- ขอบคุณครับ
วันนี้เรารู้สึกเครียดอยากตอบโต้คน(คนจริง ๆ นะ***)แต่เก็บอารมณ์ไว้ กลางคืนแวะเยี่ยมคุณโอ๋ ได้รับสิ่งดี ๆ เยอะเลย วันพรุ่งนี้ทำงานตอบสนองการติชมของผู้ร่วมงานแต่จะไม่ตอบโต้ เพื่อความสุขของตัวเองและสังคม
ขอบคุณคะ !!
เป็นเรื่องปกติครับ ในสังคมประชาธิปไตย ทุกคนสามารถแสดงามคิดได้ และมีข้อตกลงร่วมกันเสมอ และต้องรับฟังเสียงข้างน้อยด้วย การทำกิจกรรมอะไรซักอย่างให้ถูกต้องครบถ้วน 100 % ไม่มีในโลกครับ ให้คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดามากๆ ถ้าไม่มีความคัดแย้งนี่ซิ เป็นเรื่องผิดปกติครับ