เหตุเกิดเพราะนิ้วหัก (1) : เมื่อจวนจะได้ขึ้นเตียง…(ราคาล้านกว่า...)
บ่อยครั้งที่ผู้เขียนชอบหยอกล้อคนไข้โดยเฉพาะคนไข้เด็กๆเวลาได้รับการเข็นเตียงผ่าตัดเข้าห้องผ่าตัดเพื่อคลายความกังวลว่า...
“นี่หนูได้นอนเตียงละล้านกว่าเชียวนะเนี่ย...คุณป้าอยากนอนยังไม่ได้นอนเลย...”
เตียงผ่าตัดเป็นเตียงไฟฟ้า...ปรับท่าได้มากมาย หัวสูง หัวต่ำ ตะแคงซ้าย ขวา ยกขาสูง ขาต่ำ หัวสูง หัวต่ำ เพิ่มระดับเอว ...โอย ทำได้สารพัด(นึก)
เพื่อนหลายคนยังหาว่าผู้เขียนลามกเมื่อพูดเรื่องการจัดท่าบนเตียง...
โถ!...ก็มันเป็นท่าบนเตียงผ่าตัดแท้ๆ...คิดมากไปได้
วันศุกร์หนึ่งของเดือนที่ผ่านมา ในช่วงเช้าภายหลังจากที่ผู้เขียนช่วยหมอ block คนไข้เสร็จ ก็ยื่นนิ้วมือที่โดนกระแทกอย่างแรงจนปวด บวมให้หมอ(หนุ่ม)ตรวจ
อดอ้อนและหยอกล้อหมอเด็กๆเล่นตามประสาคนคุ้นเคยกันไม่ได้ คิดว่า...เหมือนลูกเหมือนหลาน สาวๆทั้งหลายกรี๊ดกร๊าด โดยเฉพาะน้องพยาบาล scrub ค่อนแคะ คงออกจะหมั่นไส้ ผู้เขียนได้ใจยิ่งแกล้งใหญ่...
“โอ๊ยย...เจ็บๆๆๆ......” แกล้งเข้าไปชิดๆทำท่าคล้ายจะซบแล้วทำตาปริบๆ...ภาพออกมาคงดูไม่น่าเกลียด เพราะหมอกระดูกที่นี่แต่ละคนตัวโตราวยักษ์ ผู้เขียนกลายเป็นคนแคระที่อยู่ราวๆรักแร้พวกเธอ สาวๆยิ่งฮือฮา หัวเราะชอบใจ...
“ไม่ต้องห่วงครับ...หมอออร์โธให้บริการที่อบอุ่นเสมอ...ฮาๆๆๆ...” อาจารย์แพทย์พูดเสริมแล้วหัวเราะกันเสียงดัง
ผู้เขียนได้รับการ X-ray ปรากฏว่า กระดูกปลายนิ้วก้อยข้างซ้ายแตก หักออกออกจากกันเป็นสามชิ้น เลยต้องถูกส่งปรึกษาอาจารย์ผู้เชี่ยวชาญกระดูกทาง Hand Surgery ดูต่อ ซึ่งกำลังติดผ่าตัดอยู่ห้องติดกัน อาจารย์ผู้เชี่ยวชาญยังติดภารกิจการผ่าตัดที่ทั้งต่อเส้นเลือด เส้นเอ็น สารพัดเส้นให้คนไข้อยู่ คาดว่าต้องใช้เวลาผ่าตัดทั้งวัน... แต่ยังมีน้ำใจแวบมาดูฟิล์ม X-rayให้ ซึ่งการดูภาพ X-ray เดี๋ยวนี้ทันสมัยมาก ชนิดถ่ายภาพที่ห้อง X-rayข้างล่าง แล้วเรียกดูภาพ online ได้ในห้องผ่าตัดและ OPD ได้โดยไม่ต้องรอล้างฟิล์มแล้วหิ้วมาให้ดูเหมือนก่อน
อาจารย์ดูแล้วบอกให้รีบลงไปห้องตรวจ OPD กระดูกชั้นล่าง อาจจะ
ลองดัดให้กระดูกที่แตกเข้าที่(Closed reduction)แล้วดามไว้ได้
“...หา...สดๆเลยเหรอ....เจ็บมั้ยล่ะ...” พยาบาลดมยาเริ่มถามหาความปวด
ผู้เขียนลงไปห้องตรวจ พบเจ้าหน้าที่ที่เป็นทีม CLT Ortho. ด้วยกัน ทุกท่านที่ห้องตรวจเบอร์1ทำให้ผู้เขียนรู้สึกประทับใจมากๆ อาจารย์หลายท่านที่กำลังออกตรวจคนไข้ เห็นผู้เขียนแล้วเข้ามาให้กำลังใจ มันทำให้ผู้เขียนรู้สึกอบอุ่น แถมมีการแซวนิดๆ ลุ้นให้ผ่าตัด
ได้ยินอาจารย์ปรึกษากันเป็นภาษาหมอกระดูก คล้ายๆการทำ Closed reduction ให้ผู้เขียน อาจจะไม่สำเร็จ เพราะกระดูกชิ้นเล็กที่แตกแล้วหลุดออกมาทิ่มเข้าไปในข้อ... แค่คล้ายๆจะลองดู (คงดีในแง่จิตใจของผู้เขียนด้วย... พอมีเวลาทำใจ...)
“เจ๊...เลือกเอาเลยเจ๊...จะให้ใครผ่า...” อาจารย์ท่านหนึ่งเป็นกำลังใจเกาะข้างเตียงแซวผู้เขียนขณะได้รับการดัดกระดูกเข้าที่...สดๆและดามเฝือก
“...เลือกได้เลยเหรออาจารย์....งั้นเอามาหมดภาคฯเลยมา...” อาจารย์ฮากันตึง
เสร็จแล้วไป X-ray ซ้ำ...แต่ผลออกมาว่ากระดูกชิ้นเล็กนั้นมันไม่ยอมเข้าที่
“สงสัยต้องผ่าตัดแล้วละเจ๊....”
(โปรดติดตามตอนต่อไป...ภาคฯ2ค่ะ)
ความเห็น (4)
ขอให้หายไวไวนะคะน้อง
สวัสดีค่ะ พี่แก้ว...
- หายแล้วจ้า......ขอบคุณค่ะ
มาตามเป็นกำลัง(ซ้ำเติม)ใจ
อิอิอิ
มิน่าล่ะ...ดูมีกำลังใจมากขึ้นโขเลยหละ...น้องอึ่งอ๊อบ...อิ อิ