ท.ณเมืองกาฬ
นาย ทรงศักดิ์ พิราบขาว ภูเก้าแก้ว

ผมไปไม่พ้น


เพราะรักคุณ

  

  ผมไปไม่พ้น
 

 ถึงโลกกว้างใหญ่
ผมก็ไปไม่พ้น
สุดแผ่นดินสิ้นกระแสชล
ไปไม่พ้นคุณ
ทุกลมหายใจ
ทุกอุทัยโลกหมุน
ต้องซมเซาเฝ้าคิดถึงคุณ
วุ่นวายใจจัง
เพราะรักคุณเหลือดี
อยากจะหนีรักแรมไกล
หนีใจตนพ้นไปเมื่อไร
ทุกลมหายใจใฝ่คะนึงถึงคุณ
เห็นใจผมด้วย
นึกว่าช่วยเกื้อหนุน
ต้องด้านหน้ากลับมาหาคุณ
โปรดจุนเจือ...  ครูทอ. นะคนดี

คำสำคัญ (Tags): #รักคุณ
หมายเลขบันทึก: 275287เขียนเมื่อ 11 กรกฎาคม 2009 00:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 07:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • ผมไปไม่พ้น ผมไปไม่พ้น ช่ะ ช่า ช่า อิอิ
  • ไม่พ้นแหละดีแล้ว
  • ไม่ต้องหนีไปไหนหรอก
  • จะมาพาอ่าน ปริญญาสองใบ กันจ้ะ
  • ขอบคุณครับ คุณลี
  • ที่แวะมาทักทายแต่เช้า
  • เมื่อคืนครูทอ  นอนดึกมาก
  • เช้านี้เลยตื่นสายหน่อย (ไม่ได้ขี้เกียจนะ)
  • ผมแวะไปอ่านปริญญาสองใบแล้ว
  • มีความสุขในวันหยุดนะครับ
  • โอ้! ขอบคุณหลายๆเด้อครับ  คุณ ประกาย
  • ที่มายามคนบ้านเฮา (คนบ้านเดียวกัน)
  • สำบายดีบ่ บ่พ้อกันโดนแล้ว คิดฮอดเด้ะ
  • ให้อยู่แดงมีฮีเด้อ  ...ซันล่ะล่ะ

 

คราวนี้ผมมาเป็นสมาชิกเต็มแล้วครับอาจารย์ ท.

  • ขอบคุณมากๆครับคุณ pa_daeng
  • ที่แวะมาเยี่ยม มาทักทายกัน
  • ขอให้มีความสุขและโชคดีตลอดไปนะครับ
  • ขอต้อนรับด้วยความยินดียิ่งครับคุณ กวีจร
  • ขอบคุณมากๆที่สำหรับความห่วงใย ทุกวันนี้ กายใจดีขึ้นมากแล้ว
  • ขอให้มีความสุขกับการสร้างสรรค์ สิ่งดีๆตลอดไปนะครับ
  • จะเป้นกำลังใจให้คุณตลอดไป
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท