การพึ่งตัวเองทางสถิติกับการวิเคราะห์ Multinominal Logistic Regression ของนิสิต มมส.
แทนที่จะรอคอยอย่างเดียว ก็ควรจะต้องพึ่งตัวเอง
เมื่อถึงเวลาที่ต้องทำวิจัย หลายคนเข้าพบอาจารย์ที่ปรึกษาบ่อยๆ
จนได้แนวทางการวิจัยที่ชัดเจน แต่สำหรับนิสิตภาคพิเศษหลายท่าน
ใช่ว่าจะมีโอกาส และเวลาไปพบอาจารย์ที่ปรึกษาได้มากนัก
หลายครั้งทั้งอาจารย์ที่ปรึกษาและนิสิตมีเวลาว่างไม่ตรงกันเลย
พบกันครั้งหนึ่ง อาจารย์ให้คำแนะนำเท่าที่จับประเด็นปัญหาได้จากนิสิต หลายครั้ง นิสิตก็ไม่รู้ว่า จะถามอะไรต่อไปดี อาจารย์เลยอธิบายเท่าที่นิสิตสอบถามมา
คุณอดุลย์ซึ่งทำวิจัยเรื่องเกี่ยวกับการหาอิทธิพลของปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิด โรคไข้เลือดออก หลังจากพบกับอาจารย์ จนได้แนวทางว่า ต้องใช้สถิติ Logistic regression วิเคราะห์ข้อมูลออกมา เขาต้องพยายามศึกษาทำความเข้าใจด้วยตัวเอง ก็อาจารย์ที่ปรึกษาไม่ว่างในช่วงเวลาที่อยากไปถาม
คุณอดุลย์ติดขัดเรื่องการใช้สถิติมานานเกือบครึ่งปี เมื่อมารวมกลุ่มทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ในห้องสมุด มมส. ลองค้นหาหนังสือมาอ่านประกอบ เขาก็พบหนังสือชื่อ การวิเคราะห์หลายตัวแปรด้วย SPSS For windows โดย รศ.ดร.กัลยา วานิชบัญชา เปิดเจอเรื่อง การวิเคราะห์ความถดถอยโลจิสติก
ที่ผ่านมา เค้าพยายามหาหนังสือที่อธิบายในหัวข้อนี้มาตั้งนาน หลายเล่มอธิบายเรื่องนี้น้อยมาก อ่านแล้วไม่เข้าใจบ้าง จนทำให้เขาติดขัดเรื่องสถิติมาร่วมครึ่งปี
เมื่อเปิดอ่านเนื้อหา ก็พบสิ่งที่ต้องการ คือ ใช้ Multinomial Logistic Regression อ่านๆไปเหมือนจะเข้าใจ แต่เวลาผ่านไปซักพัก ก็ลืม ไม่รู้ว่าทำยังไง โอกาสต่อมาจึงลองเปิดหนังสือ ลองทำตามตัวอย่าง ลองวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของตัวแปร ต้องคลิกตรงไหน ทำตามหมด
ในที่สุดก็สามารถเจอสิ่งที่ต้องการ นั่นคือ การใช้ Likelihood Ratio Test ทำการทดสอบ Model ที่เขาสร้างขึ้น ทำการตรวจสอบอิทธิพลของ Interaction ของตัวแปรที่สนใจ และนำมาคำนวณค่าประมาณความน่าจะเป็นของการเกิดเหตุการณ์นั้น และหา % ความเหมาะสมของ Model ว่า สามารถพยากรณ์ถูกต้องกี่ % จากตาราง (Classification table)
ถ้าเป็นนิสิตท่านอื่นคงจะว่า ทำไมดูลำบากจัง แค่ไปปรึกษากับอาจารย์ก็สิ้นเรื่อง เห็นมีจัดอบรมการใช้สถิติอยู่หลายครั้ง ทำแบบนี้ไม่รู้ว่า จะถูกต้องหรือไม่
แต่สำหรับคุณอดุลย์ ไม่ค่อยจะมีโอกาสอย่างนั้นบ่อยครั้งนัก แทนที่จะรอคอยอย่างเดียว ก็ควรจะต้องพึ่งตัวเอง ช่วยเหลือตัวเองไปด้วย.....
พบกันครั้งหนึ่ง อาจารย์ให้คำแนะนำเท่าที่จับประเด็นปัญหาได้จากนิสิต หลายครั้ง นิสิตก็ไม่รู้ว่า จะถามอะไรต่อไปดี อาจารย์เลยอธิบายเท่าที่นิสิตสอบถามมา
คุณอดุลย์ซึ่งทำวิจัยเรื่องเกี่ยวกับการหาอิทธิพลของปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิด โรคไข้เลือดออก หลังจากพบกับอาจารย์ จนได้แนวทางว่า ต้องใช้สถิติ Logistic regression วิเคราะห์ข้อมูลออกมา เขาต้องพยายามศึกษาทำความเข้าใจด้วยตัวเอง ก็อาจารย์ที่ปรึกษาไม่ว่างในช่วงเวลาที่อยากไปถาม
คุณอดุลย์ติดขัดเรื่องการใช้สถิติมานานเกือบครึ่งปี เมื่อมารวมกลุ่มทำงานร่วมกับเพื่อนๆ ในห้องสมุด มมส. ลองค้นหาหนังสือมาอ่านประกอบ เขาก็พบหนังสือชื่อ การวิเคราะห์หลายตัวแปรด้วย SPSS For windows โดย รศ.ดร.กัลยา วานิชบัญชา เปิดเจอเรื่อง การวิเคราะห์ความถดถอยโลจิสติก
ที่ผ่านมา เค้าพยายามหาหนังสือที่อธิบายในหัวข้อนี้มาตั้งนาน หลายเล่มอธิบายเรื่องนี้น้อยมาก อ่านแล้วไม่เข้าใจบ้าง จนทำให้เขาติดขัดเรื่องสถิติมาร่วมครึ่งปี
เมื่อเปิดอ่านเนื้อหา ก็พบสิ่งที่ต้องการ คือ ใช้ Multinomial Logistic Regression อ่านๆไปเหมือนจะเข้าใจ แต่เวลาผ่านไปซักพัก ก็ลืม ไม่รู้ว่าทำยังไง โอกาสต่อมาจึงลองเปิดหนังสือ ลองทำตามตัวอย่าง ลองวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของตัวแปร ต้องคลิกตรงไหน ทำตามหมด
ในที่สุดก็สามารถเจอสิ่งที่ต้องการ นั่นคือ การใช้ Likelihood Ratio Test ทำการทดสอบ Model ที่เขาสร้างขึ้น ทำการตรวจสอบอิทธิพลของ Interaction ของตัวแปรที่สนใจ และนำมาคำนวณค่าประมาณความน่าจะเป็นของการเกิดเหตุการณ์นั้น และหา % ความเหมาะสมของ Model ว่า สามารถพยากรณ์ถูกต้องกี่ % จากตาราง (Classification table)
ถ้าเป็นนิสิตท่านอื่นคงจะว่า ทำไมดูลำบากจัง แค่ไปปรึกษากับอาจารย์ก็สิ้นเรื่อง เห็นมีจัดอบรมการใช้สถิติอยู่หลายครั้ง ทำแบบนี้ไม่รู้ว่า จะถูกต้องหรือไม่
แต่สำหรับคุณอดุลย์ ไม่ค่อยจะมีโอกาสอย่างนั้นบ่อยครั้งนัก แทนที่จะรอคอยอย่างเดียว ก็ควรจะต้องพึ่งตัวเอง ช่วยเหลือตัวเองไปด้วย.....
หมายเลขบันทึก: 27500เขียนเมื่อ 14 พฤษภาคม 2006 16:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 13:59 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
การเรียนรู้บางอย่างต้องเรียนด้วยตนเอง และนี่คือสิ่งที่เราเรียกว่า การเรียนรู้ตลอดชีวิต ใช่ไหมค่ะคุณ bon
น.เมืองสรวง
การเรียนรู้แต่ละครั้งย่อมมีความหมายที่แตกต่างกัน
แต่น้องนิวจะเรียนรู้อะไรล่ะ ..... สิ่งสำคัญน้องต้องรู้ว่าต้องการอะไรเป็นจุดหลักและวมุ่งไปจุดนั้นอย่างเดียว...แต่อย่าทำหลายอย่างในเวลาเดียวกัน...
จากเพื่อนคุณบอน