Okuribito : Departures : ออกเดินทาง

ความตายเป็นการออกเดินทางอีกครั้งของชีวิต

ในความเชื่อแบบพุทธ ..
ความตายเป็นการออกเดินทางอีกครั้งสำหรับชีวิต
เดินทางไปยังที่ไกลแสนไกล..สู่สุขคติ
แต่สำหรับผู้ที่ยังอยู่แล้วล่ะก็..
การเฝ้ามองดูคนที่รักออกเดินทางไกลครั้งนี้
...มักจะแสนเศร้าเสมอ

Okuribito หรือ Departures ที่มีความหมายถึง การออกเดินทาง
ภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศรางวัลออสการ์ ครั้งล่าสุด (2009)
แต่ก่อนหน้านี้ Okuribito ก็ได้รับรางวัลปาล์มสปริงมาแล้ว ..
เรียกว่า โดนบิวต์เรื่องความน่าดูมาตลอด

นักดนตรีในวงฮาร์โมนิค ..ที่เพิ่งตกงาน ..ตัดสินใจครั้งสำคัญ
เดินทางกลับบ้านเกิด ..ที่ที่ครั้งหนึ่งเขาละทิ้งมันจากมา
การได้กลับมาบ้านอีกครั้ง..ทำให้เรื่องราวในชีวิตที่เคยสูญหายไปกลับคืนมา
ทั้งความรัก ความฝัน ช่วงชีวิต...

ช่วงเวลาสำคัญที่กลับคืนมา..อาจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับเขา
หากแต่..งานใหม่ที่เขาได้ทำ กลับนำมาสู่การเข้าใจชีวิตมากยิ่งขึ้น
อาชีพรับทำศพ..ที่ต้องทำความสะอาดศพ ดูแลเครืองแต่งกาย
เสื้อผ้า หน้าผมสำหรับคนตาย..
ก็ธุรกิจดีๆ นี่เอง.. แต่หลังจากเขาทำมันนานเข้า
เขาก็พบว่า งานนี้เป็นมากกว่าธุรกิจ...และไม่ใช่ธุรกิจ
เพราะการส่งผู้ตายออกเดินทาง มีคุณค่าบางอย่าง
ที่เขาได้เรียนรู้..จากน้ำตา รอยยิ้มของครอบครัวของผู้ตาย
และคุณค่าในงาน ที่เต็มไปด้วยปรัชญา และความคิดศาสนาที่ลึกซึ้ง

.......................................................................................................................................

เพราะ...การลาจากกัน เป็นเรื่องแสนเศร้า
ยิ่งเป็นการจากกันด้วยความตาย
ก็ยิ่งเป็นเรื่องน่าเศร้าสำหรับผู้ที่ยังคงอยู่
ที่ต้องเฝ้ามอง และส่งคนที่รักไปยังที่ที่ห่างไกล

แม้จะเชื่อกันว่า ความตายเป็นประตูบานใหญ่ที่เปิดไปสู่การเริ่ิ่มต้นเดินทางอีกครั้ง
ในที่แห่งใหม่ และวาระใหม่ แต่มันก็เป็นเรื่องน่าเศร้าจริงๆ ที่ยากจะทำใจ
แต่ก็คงจะเป็นความทรงจำที่ดีไม่ใช่น้อย
หาก ณ ชั่วขณะนั้น เวลาช่วงสุดท้ายที่จะได้อยู่ีร่วมกัน
ถ้า..เราได้ลาจากกัน ด้วยความสุข ด้วยความทรงจำที่ดี
ที่แม้จะมีน้ำตา แต่ก็ยังมีรอยยิ้ม

สำหรับคนๆ หนึ่ง..อาจจะเป็นความบังเอิญของโลกก็ว่าได้
ที่ทำให้เขา ไดโกะ ได้เจอและเรียนรู้คุณค่าของช่วงเวลานั้นอย่างไม่ทันตั้งตัว
ไดโกะ เป็นนักเชลโล่ในวงออเคสตร้าที่ประกาศยุบวง หลังจบการแสดง
ฟ้าผ่าเปรี้ยง ชีวิตเปลี่ยน เขาตัดสินใจเดินทางกลับมาบ้านเกิด "ยามางาตะ"
ไม่ว่าจะด้วยความต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่
หรือต้องการกลับมาค้นหาอะไรบางอย่างที่หายไปก็ตามที
ที่ในเวลาไม่กี่วันหลังกลับมาอยู่บ้าน เขาได้เดินเข้าไปสมัครงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง
ด้วยความเข้าใจผิด คิดว่าเป็นงานเกี่ยวกับการท่องเที่ยว
แต่จริงๆ แล้ว มันเป็นงานเกี่ยวกับการจัดการศพ (โนคัง)
..และก็คงเป็นความบังเอิญของโลกอีกเหมือนกัน ที่ไม่ว่าจะด้วยความสมัครใจ
หรือกล้ำกลืนฝืนใจ สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะเป็น"โนคังฉิ"
ท่ามกลางสายตาของคนรอบข้างที่ไม่สามารถรับได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มิกะ ภรรยาของเขาเอง

เวลา่ไม่นานกับบทบาทโนคังฉิ
หลายสิ่งหลายอย่างที่เขาพบเจอจากการทำงานจัดการศพผู้ตาย
ไดโกะ เรียนรู้และเห็นชีวิตมากขึ้น เขาเรียนรู้สัมผัสของการจากลา
จากครอบครัว และญาติพี่่น้องของผู้ตาย สัมผัสที่เต็มไปความรักและน้ำตาท่วมท้น
สัมผัสที่เขาไม่เคยเข้าใจ ...
ที่ในเวลาต่อมา..สิ่งเหล่านี้กลายเป็นส่วนเติมเต็มชีวิตที่ว่างเปล่าของเขา
ตัวตน ความฝัน ชีวิตครอบครัว และอาชีพที่เขายืดอกอย่างภาคภูมิ

Okuribito ทำให้เสียงสะอื้นดังทั่วโรงหนัง House
ที่แม้คนจะน้อย นั่งกันกระจัดกระจาย
แต่ก็ยังได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ดังเป็นระยะๆ
เสียงสะอื้นที่ทำให้เรียนรู้ว่า ..
มันอาจเป็นความเศร้า แต่มันก็เป็นความสุข

ถ้าเราจะเก็บช่วงเวลาดีๆ ร่วมกันให้มากๆ
ที่ไม่ว่าการเดินทางไกลครั้งใหญ่จะเกิดขึ้นเร็ว หรือช้า
ถ้าวันนั้นมาถึง ..เราจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียดายที่เรา ..ละเลย หรือลืมกัน