คำแห่งกำลังใจ ใน "กำลังใจเพื่อกันและกัน" หนังสือเก่าเก็บของผม ;)
"วันหยุด" คือ "วันทำงานปกติ" โดยความรู้สึกในใจบอกว่าอย่างนั้น
บ้างานเกินไป อยู่กับตัวเองมากเกินไป ...
อยากจัดห้องหนังสือตัวเองใจจะขาด แต่เยอะจัง สงสัยเหมือนกันว่า เสียตังค์ค่าปัญญาไปเท่าไหร่แล้วหนอ คุ้มค่าหรือยังหนอ ในการได้เกิดมามีลมหายใจ
"หนังสือ" ยังคงเป็นความสุขเสมอสำหรับตัวเอง
"กำลังใจเพื่อกันและกัน" โดย "ธราธร" หนังสือเล่มหนึ่งที่ผมมอบให้ใครบางคน เมื่อ 16 เม.ย.39 ... หนังสือกลับมาหาผมอีกครั้งหนึ่ง แต่เจ้าของหนังสือที่ผมมอบให้ ไม่ได้อยู่ตรงนี้แล้ว
"หนังสือ" จะทรงคุณค่า เมื่อได้อยู่ในมือของคนอ่านมัน และใช้มันให้เป็นประโยชน์ต่อชีวิตและสิ่งรอบ ๆ ตัว
.....................................................................................................................................
อย่าได้คาดหวังกับชีวิตให้มากนัก
ในความเป็นจริง
ไม่มีใครที่สมหวังไปเสียทุกเรื่อง
ไม่ว่าจะเป็นความสมหวังหรือความผิดหวัง
ล้วนแต่เป็นเรื่องของความรู้สึก
ซึ่งมีจิตใจของเราเองควบคุมอยู่
สมหวังก็เท่านั้น
ผิดหวังก็เท่านั้น
ถ้าควบคุมความรู้ของตนเองได้
ก็จะไม่มีวันท้อถอย
.....................................................................................................................................
ความดี
มิได้อยู่ที่คำพูดที่ปลายลิ้น
หากประทับอยู่ในจิตใจ
คนที่ถูกเรียกว่าเป็นคนดี
มิใช่เพียงเพราะคำพูดที่ดี
แต่เป็นเพราะการกระทำที่ดีงาม
.....................................................................................................................................
ความยิ่งใหญ่
มิใช่อยู่ที่การอวดอ้าง
ตั้งแต่โบราณมา
ผู้ที่เป็นยอดคน
มิใช่ได้เป็นเพราะคำโอ้อวด
หรือเป็นเพราะท่าทีที่ข่มผู้อื่นให้ดูต่ำต้อย
เรามิอาจทำให้ผู้อื่นยอมรับได้อย่างจริงใจ
ถ้าทำให้ผู้อื่นดูด้อยคุณค่า
ความยิ่งใหญ่
มิใช่อยู่ที่การอวดอ้าง
หากอยู่ที่การอ่อนน้อมถ่อมตน
.....................................................................................................................................
ไม่ว่าเราจะกลัวสิ่งใด
ความกลัวก็ทำร้ายเราไปกว่าครึ่ง
ไม่ว่าเรากลัวอะไร
เราก็ต้องเผชิญความกลัวสิ่งสิ่งนั้น
... ไปจนชั่วชีวิต ...
ลองกล้า ... เพื่อที่จะไม่กลัว
ชัยชนะที่มีเหนือตนเองนั้น
สำคัญและยิ่งใหญ่กว่าการได้ชนะคนทั้งโลก
.....................................................................................................................................
เมื่อตั้งใจเดินทางไปให้ถึงจุดหมาย
จุดเริ่มต้นอาจดูขลาดเขลา
...เชื่องช้า...
ทว่า...ตามรายทางนั้น
แต่ละก้ายย่างคือการเก็บเกี่ยว
เติมสิ่งที่ตนเองขาดให้เต็ม
เราอาจจะถึงจุดหมายช้ากว่าคนอื่นอยู่บ้าง
แต่เป้เดินทางที่เราแบกอยู่ข้างหลัง
ไม่ได้ว่างเปล่าเลยสักนิด
.....................................................................................................................................
"หนังสือ" บางเล่มไร้ค่าในบางคน แต่ทรงคุณค่าในบางคน
"คน" บางคนไร้คุณค่าต่อบางคน แต่ทรงคุณค่าต่อบางคน
โลกนี้ไม่มี "หนังสือ" หรือ "คน" ที่ไร้คุณค่าอย่างแน่นอน
ขอบคุณที่แวะมาอ่าน ... ผ่านตา ... ผ่านใจ ;)
หนังสือดี ๆ
ธราธร. กำลังใจเพื่อกันและกัน. กรุงเทพฯ: กังหัน, ม.ป.ป.
ความเห็น (22)
ผมมักจะให้หนังสือดีๆของผมให้คนอื่น ยืมอ่าน แต่ไม่เคยได้รับกลับมาเลยครับ...
ส่วนตัวผมจะรักษาหนังสือมาก ที่บ้านจะทราบดี
ตอนนี้ก็กำลังคิดว่า หนังสือเยอะเเยะจะดูแลอย่างไร? อยากให้อยู่ในสภาพที่ดีเสมอๆครับ
;)
ชอบอันนี้ค่ะ
"ความยิ่งใหญ่
มิใช่อยู่ที่การอวดอ้าง
หากอยู่ที่การอ่อนน้อมถ่อมตน"
หนังสือเยอะเหมือนกันเลย
แต่ว่า จะตัดใจเลือกเล่มที่อ่านหลายรอบแล้ว ไปให้ห้องสมุด รร.ไกลๆ ต่างจังหวัด
น่าจะดีนะคะ
สวัสดีคะ อาจารย์Wasawat
หนังสือเมื่อหยิบมาอ่านอีกครั้ง สิ่งแรกที่นึกถึงคือ ใครหนอเป็นคนหยิบยื่นให้ ก่อนที่จะนึกถึงเนื้อหาในเล่มเสียอีก...
วันนี้มีโอกาสได้จัดหนังสือในห้องที่เยอะเสียจนเสียดายที่หลายเล่มยังอ่านไม่จบ เจอหนังสือหลายเล่มที่หลงลืม จนต้องหยิบมาพลิกดูและระลึกถึงคนหยิบยื่นให้อีกครั้ง
มีความสุขกับวันหยุด ถึงแม้ว่าจะเป็นวันทำงานปกติก็ตามนะคะ
---^.^---
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่าน
เป็นคนรักหนังสือ แต่ให้ยืมหนังสือง่ายๆเมื่อเห็นว่าเรื่องที่สนทนากันคู่สนทนามีอยู่ในหนังสือของตนเองกระตือรือร้นให้ยืม จนลืมจดว่าใครยืม มาเจ็บใจเมื่อทวงถามเค้าบอกว่าไม่ได้ยืม ล่าสุดที่เสียดายที่สุด มี 3ชุด ชุดแรกมี3เล่มเรื่องการวางแผนกลยุทธ์ เป็นตำราที่เรียนและจดไว้เยอะมาก ชุดที่2เรื่องเศรษศาสตร์สาสุข จดไว้เยอะเช่นกัน เล่มที่ 3 SPSSของอาจารย์ศิริชัย เสียดายจัง
คุณเอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ครับ ;)
คนรักหนังสือเป็นเช่นนี้แหละครับ ... รักหนังสือ ถนอมหนังสือ อยากให้มันอยู่กับเรานาน ๆ อนิจจัง ... ทำดีที่สุดในทุก ๆ วัน
ขอบคุณครับ ;)
เรียน dr-ammy ;)
ผมได้ดำเนินการในการให้ "หนังสือ" ไปหลายรอบแล้วเหมือนกันครับ แต่ ... ยังคงจะดำเนินการต่อไปแน่นอนครับ เพราะผมเชื่อเรื่อง "การให้ปัญญา" ...
"การบริจาคหนังสือ" เป็นวิธีการหนึ่งของ "การลดความเหลื่อมล้ำต่ำสูง" สำหรับเด็กไทยที่ยังขาดแคลนโอกาส
ขอบคุณมากครับ ที่เข้าแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน ;)
สวัสดีครับ น้อง พิมพ์ดีด ;)
เหมือนกันเลยครับ ... แต่หนังสือส่วนใหญ่ ผมซื้อเองเยอะกว่าแน่ ๆ เลย คนที่อยู่รอบ ๆ ตัวผม น้อยคนที่จะชอบอ่านหนังสือมาก ๆ ครับ ส่วนใหญ่เขาสนใจเรื่องอื่นกัน หรือหากบอกให้เขาไปอ่านหนังสือ เขาจะบอกผมว่า "ไว้ก่อนนะ" เหอ เหอ
หยิบหนังสือเก่า แล้วก็พบว่า "ยังอ่านไม่จบ" เลย อิ อิ
เหมือนกันอีกแล้วล่ะ
ขอบคุณครับ ;)
ขอบคุณครับ คุณ peetik ;) ... ซื้อใหม่เลยครับ เขาไม่คืนก็ไม่เป็นไร ... ถือเป็นกุศลกรรม ครับ ;)
สวัสดีค่ะอาจารย์
แวะมารับกำลังใจตอนดึกค่ะ
ทุกคนมีคุณค่าในตนเองเสมอค่ะ
อยู่ที่คนมองแม่นบ่ค่ะอาจารย์
ขอบคุณมากค่ะ อ.พี่เสือ กำลังใจที่บอกผ่านไปในอนุทิน ^_^
แม่นแล้ว น้องคุณครู เทียนน้อย ... ;)
สู้ต่อไปครับ ;)
สวัสดีวันพระค่ะท่านอ.
มาเพิ่มพลัง กำลังใจ กับหนังสือดีๆ ค่ะ แล้วก็ปลอบใจตนเองด้วยประโยคสุดท้าย
... เป้หนักอึ้งทุกปี แล้วก็คิดถึงเพลง แบกภาระสุมเกินเต็มลำ ติดตามไปยังไม่ถึงฝั่ง J
อ่านคห.1 สะดุ้งเลยค่ะ เพราะยังไม่เคยส่งหนังสือที่เจ้าของคห. 1 ส่งมาให้เลย 5 5
แม่นบ่ ๆ บ่ได้ฟังนานแล้วเจ๊า อ่านแล้วอมยิ้มกับน้องครูเทียนน้อยเลย …
… คืนนี้พระจันทร์เต็มดวง เหมาะไปชมฟ้ายามราตรี ที่ดอยสูง ณ วัดเวียงพิงค์ มีความสุขนะคะ ...
ขอบคุณครับ คุณ poo ... สุขสันต์วันพระใหญ่เช่นกันครับ ;)
สวัสดีค่ะ พี่อาจารย์ Wasawat Deemarn
แวะมาอ่าน ... ผ่านตา ... ผ่านใจ มีคุณค่ามากมาย ขอบคุณค่ะ
สุขกายและใจ บุญรักษาค่ะ...
"Help us to be ever faithful gardeners of the spirit, who know that without darkness nothing comes to birth, and without light nothing flowers. " http://www.flickr.com/photos/23059510@N06/2919300200/in/photostream/ This photo has notes. Move your mouse over the photo to see them.
ขอบคุณครับ น้อง นีนานันท์ ที่แวะมาเยี่ยมบันทึกเสมอ ;)
จ๋า ทะเหญ้า
เป็นหนังสือที่รักมากคะ จำไมได้ว่าอ่านกี่รอ้ยรอบ แต่สามารถทำให้เขียนหนังสือให้ตนเองได้1เล่ม เก็บไว้เป็นกำลังใจให้กับตนเอง
จ๋า ทะเลหญ้า
แม้ว่า กำลังใจที่ให้มา เป็นเพียงลมทีเปล่งจากปาก ไร้การกลั่นกรองจากใจ แม้ว่าอักษรที่ไขว้มาไขว้ไป กับคำบรรยายไม่กี่คำ แต่สำหรับผู่้ซึ้งขาดกำลังใจแล้ว มีคุณค่าทางจิตใจยิ่งใหญ่นัก
จ๋า ทะเลหญ้า
18 ปีกับการบอกตนเองว่าตอ้งมีคนที่ชอบอ่านหนังสือกำลังใจเพื่อกันและกัน วันนี้เจอแล้วดีใจจัง อ่านต่อไปว่าเป็นใคร เขาบอก ซื้อให้ใครบางคน เขาอ่านหนังสือความสุขที่หายไปตามกลับมาได้หรือยังด้วย ฉันก็มีเล่มนี้ด้วย เขาถ่ายรูปดอกไม้ รูปธรรมมชาติ สวยมาก ฉันชอบถ่ายรูปดอกไม้เหมือนกัน แต่ความแตกต่างห่างกันไกลลิบ เขาซื้อหนังสือครั้งละ 20 เล่ม กว่าฉันจะได้สักหนึ่งเล่ม เขาเป็นอาจารย์ฉันเด็กบ้านนอกม๊าก พิมพ์นิดเดียวใช้เวลาหลายชั่วโมง แค่ความเป็นเพื่อนยังมิกล้าคิด ไม่ใช่เพราะเปรียบเทียบจึงแตกต่าง หากแต่นี้คือความจริง เจอวันนี้จบวันนี้ ตามหาตอ่ไปคงเจอเพื่อนที่มีความรู้สึกเดียวกัน หวังว่าคุณจะได้อ่าน ขอบคุณ
ฉันคงจะเข้ามาอ่านบันทึกของคุณ ความผูกพันทางความรู้สึกไร้เหตุผลจริง แล้วฉันทำไมตอ้งรอ้งไห้ ?
นิยามรัก ให้ อภัย และไม่จดจำความผิด ความรักหาใช่การครอบครองอย่างเดียวไม่ หากแต่ความรักคือ ความรู้สึกจริงใจ การกระทำที่ยอมได้ ที่จะมอบให้กับคนที่เรารัก ฝากถามคุณwasawat เห็นด้วยบ้างไหม
เมื่อชาวนาได้รวงข้าวฟางข้าวไม่ได้มีความสำคัญอะไร แต่คนทำเห็นฟางมองเห็นคุณค่ามหาศาล พยายามมองหาคุณค่าในตนเอง แต่ช่างนอ้ยนิดเหลือเกิน ขอบคุณกำลังใจดีดีที่คุณ Wasawat แย่งปัน
ทำอะไรก็พลาดผิด พิมพ์แค่นิดก็ผิดพลาด ความฉลาดก็ไม่มี เฮ้อ สิ่งดีดีเรามีบ้างไหม คงตอ้งกลับไปทบทวนบทเรียนอีกครั้ง
คุณ จ๋า คุณ Pet ... ขอบคุณมากที่เข้ามาเยี่ยมเยือนบันทึกนี้ครับ ;)...
ฝากคำพูดของคุณหมอฟันทันตแพทย์ พูดกับคุณพุุดกันยา ในละครใยกัลยาตอนจบ อดีตมีไว้ให้รำลึกถึง ความทรงจำเหมือนน้ำหลอ่เลี้ยงหัวใจ อดีตของคุณคล้ายเจ็บหากแต่สวยงามน่าจดจำ (ฉันเข้าใจได้อย่างนี้กับการได้สัมผัสบันทึกของคุณ ครั้งแรก ถ้าผิดไปขออภัยด้วย) ขออภัยอีกครั้งด้วยกับการพิมพ์ผิดบอ่ย จะพยายามให้ดีขึ้นจากวันนี้วันแรก ขอบคุณจากใจจริงสำหรับวันนี้ ราตรีสวัสดิ์ บุญรักษาตลอดเวลา