..คำควบกล้ำ..
มีเจ้าหญิงแสนซนชอบร้องเพลง
ชอบบรรเลงครื้นเครงมีความสุข
แต่ละวันผ่านไปไร้จากทุกข์
แสนสนุกร้องรำตามอารมณ์
แม่มดน้อยคนหนึ่งซึ่งอิจฉา
ก่อนนิทราแอบฟังอย่างสุขสม
อยากมีเสียงร้องเพลงให้คนชม
เลยต้องตรมเศร้าสร้อยคอยแอบฟัง
จึงได้คิดไตร่ตรองต้องวางแผน
หากว่าแม้นเสียงทองต้องมีหวัง
ทั่วภพไตรล้วนนิยมชมเด่นดัง
จะหยุดยั้งเสียงหวานของนงคราญ
จึงแปลงร่างเป็นนกน้อยแสนสดใส
เพื่อปราศรัยกับเจ้าหญิงในสถาน
“เจ้าหญิงจ๋าอยากฟังเพลงก้องกังวาน”
ขอประทานให้หม่อมฉันได้ยลยิน
“นี่แน่ะ!เจ้านกน้อยแสนน่ารัก”
แจ้งประจักษ์เสียงเพลงแห่งพิณศิลป์
ตอนประสูติข้าร้องเป็นอาจิณ
นกโบยบินเริงร่าฟ้าสวยงาม
เจ้านกแปลงได้ฟังกลับคืนร่าง
แล้วนั่งข้างเจ้าหญิงอย่างเกรงขาม
ยอมแพ้แล้วแต่เกิดไม่เอาความ
แล้วไม่ถามให้ขวักไขว่ในน้ำคำ
LLWD:4-7-52
ถ้าจะอ่านให้ชัดก็อ่านยากเหมือนกันนะเนี่ย
ขอบคุณ นะคะ ที่มาเยือน
ชื่นชม .บล๊อคสวย .ข้อเขียนดี..
...ได้อีกหนึ่งกลอน ...
..ขอนำไปเป็นแบบฝึก..
..ใช้สอนเด็กหน่อยนะ...
สวัสดีครับ ม่อนชอบนิทาน ก่อนนอนทุกคืนต้องดูหนังสือนิทานแล้วให้เล่าให้ฟัง กำลังเล่านิทานคำกลอนให้ม่อนฟัง ม่อนชอบรูปนางฟ้ามากชี้ให้ดู เป็นสื่อการเรียนการสอนได้ดีมาก ขอบพระคุณ
ขอบพระคุณ ผอ.มากค่ะ เอ อยากฟังน้องม่อนเล่านิทานจังเลย..อิอิ
สวัสดีครับ คุณลี
คริคริ เห็นกลอนแล้วคิดถึงสาวพิมญดาเนอะ คิดถึงๆๆจัง
สวัสดีค่ะ มีความสุขและตื่นตาตื่นใจกับblogที่แสนสวยขอเรียกว่าblogสร้างสุขนะคะแล้วจะแวะมาอีกค่ะ
ขอบคุณคุณครูที่มาเยือนค่ะ ยินดีต้อนรับเสมอนะคะ
ชอบมากๆๆเลยค่ะ
ดีใจค่ะ ที่คุณชอบ ตรงนี้ใครไม่หาก็ไม่มีวันเจอค่ะ เก่งจังเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาเยือน
เพราะจังเลยค่ะ
ขอยืมไปใช้หน่อยนะคะ^^
สนุกดีมีสาระ
นิทานเรื่องไร
นิทานเรื่องนี้สนุกมากเลยข๊ะ