ข้อคิดสั้น ๆ ที่มีคุณค่า..ในหนังสือ "ความฝันโง่ ๆ" ของ วินทร์ เลียววาริณ


นอนอ่านหนังสือ "ความฝันโง่ ๆ" ของ วินทร์ เลียววาริณ เมื่อคืนแล้ว

อืมม ... น่าบันทึกเก็บไว้ครับ

 

 

ไม่มีความคิด ก็ไม่รู้คุณค่าของแสงตะวัน
ไม่มีความหนาวเย็น ก็ไม่รู้คุณค่าของความอบอุ่น
ไม่มีความสูญเสีย ก็ไม่รู้คุณค่าของการมี
 
เวลาเป็นสิ่งที่ผ่านแล้วผ่านเลย แต่น่าแปลกที่หลายคนชอบใช้เวลาไปกับการดูเวลา
 
ตะบองเพชรที่ยืนกลางแดดแผดเผาชั่วนาตาปี ยังออกดอกงดงามได้
อุปสรรคจะเป็นอุปสรรคก็ต่อเมื่อเรามองมันเป็นอุปสรรค
 
ความรู้เป็นคนละเรื่องกับการเข้าโรงเรียน
 
ต้นหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาผลาญ
ผลิใบใหม่ออกมาเสมอเมื่อมีโอกาส
เกิดเป็นคน กลัวอะไรกับอุปสรรค
 
มองโลกด้วยหัวใจ ไม่ใช่ด้วยสายตาอย่างเดียว
 
อุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างทาง ทำให้การเดินทางมีรสชาติมากขึ้น
 
เราแสดงความสุภาพต่อผู้อื่น มิใช่เพราะมารยาทสังคม
หากแต่เพราะเรามีคุณค่าพอที่จะทำสิ่งดี ๆ ในชีวิต
 
ทุกสิ่งมองได้สองด้านเสมอ
 
เวลาเป็นธรรมชาติที่รีไซเคิลไม่ได้
 
ใช้เวลาปัจจุบันไปกับอดีตและอนาคตเป็นการลงทุนที่สูญเปล่า
 
การเรียนรู้ที่สำคัญที่สุด คือ ความสามารถที่จะรู้ว่า เราไม่รู้อะไร
 
เมื่อท้องอิ่ม เรารู้สึกว่าต้องการอะไรจากโลกน้อยลง
 
วุฒิภาวะมิใช่ได้มาจากการใช้จ่ายเงิน ซื้อมา แต่จากการใช้จ่ายชีวิต
 
จงรู้เท่าทันความทุกข์ที่เกาะใจเรา
 
รู้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ อันตรายกว่าไม่รู้เลย
 
ไม่มีอะไรเลวร้ายที่สุด นรกของคนหนึ่งอาจเป็นสวรรค์ของอีกคนหนึ่ง
เรื่องคอขาดบาดตายของคนหนึ่งอาจเป็นเรื่องธรรมดาของอีกคนหนึ่ง
 
ไม่มีอะไรในโลกที่ไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง
 
ความอ่อนไหวไม่ใช่เรื่องอ่อนแอ
ความแข็งแกร่งก็ไม่ใช่ความเข้มแข็งเสมอไป
เพราะชีวิตที่ดีคือการรู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา
 
รอยยิ้มก็เช่นแสงแดดในฤดูหนาวและลมเย็นในฤดูร้อน
 
การพูดจาสกปรกเท่ากับการดูแคลนตัวเองอย่างหนึ่ง
 
การรู้จักรับรู้ความงามในสิ่งที่ไม่น่าดูงาม เป็นกำไรชีวิตอย่างหนึ่ง
 
คุณค่าของมนุษย์อยู่ที่เนื้อใน
 

การปฏิเสธจุดอ่อนของตน ก็เหมือนการไม่ยอมรับว่ามีรูรั่วบนเรือที่กำลังแล่น

 
คุณค่าของการใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
อาจอยู่ที่การใช้ชีวิตนอกรั้วมหาวิทยาลัย
 
คุณค่าของคนก็เช่นคุณค่าของดอกไม้
มิได้อยู่ที่ระยะเวลาของความสด
แต่อยู่ที่ความทรงจำระหว่างที่มันยังสด
 
กฎระเบียบกับดักเป็นสองด้านของเหรียญเดียวกัน
 

  

ลองเดินหน้าสู่ความฝันโง่ ๆ ดีกว่าไม่ทำอะไร :)...

 

 

 

ขอบคุณหนังสือดี ๆ

วินทร์ เลียววาริณ.  ความฝันโง่ ๆ.  กรุงเทพฯ: 113, 2549.

 

หมายเลขบันทึก: 272450เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2009 11:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

อยากจะลองเดินตามความฝันอันโง่ๆ

ความฝันอันสูงสุด  ความเชื่อมั่น

ความศรัทธา...อุปสรรคทำให้เราแกร่งขึ้น...หากเรามีหัวใจที่เข้มแข็ง

อุปสรรคบางคราทำให้เราเหนื่อยล้า  เหนื่อยอ่อน...เมื่อใจเราอ่อนแอ

กำลังใจ กำลังใจ กำลังใจ  ที่เราต้องหมั่นสร้างกำลังใจจากภายใน

ให้ตนเอง...วิธีคิด มุมมอง ประสบการณ์ ทำให้เราได้เรียนรู้และ

พัฒนาตนเอง...ไปสู่จุดหมาย...ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ

อุปสรรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างทาง ทำให้การเดินทางมีรสชาติมากขึ้น....   ขอบคุณอาจารย์ เสือ...^_^

แหม กล่าวมาดีตั้งแต่ต้น ... พอมาลงท้าย อ.เสือ หัวเราะกลิ้ง

ขอบคุณครับ น้องคุณครู เทียนน้อย ;)

อืมม ... น่าอ่านค่ะ     ^__^

มองโลกด้วยหัวใจ ไม่ใช่ด้วยสายตาอย่างเดียว

ขอบคุณครับ น้อง นีนานันท์ ... ;)

เฝ้ารอน้องเขียนบันทึกด้วยหัวใจดีกว่าครับ ...

พี่อาจารย์ Wasawat Deemarn  คะ 

น้องเพิ่งมาเห็นส่วนท้ายๆ ของเม้นท์  3 หายไป ก็เลยมาใหม่ มาเติมส่วนสำคัญที่หายไป  ค่ะ   ตามนี้ค่ะ  อิ อิ

 

ขอบคุณค่ะ      Leafyonsang_01    Huayhongkrai01_03    Tuvalu_01  (ชอบมากค่ะ)

 

 

 

 

การเรียนรู้ที่สำคัญที่สุด คือ ความสามารถที่จะรู้ว่า เราไม่รู้อะไร
 

 

Yes it is true that as we do more learn, we just realize that we know less. 

ขอบคุณค่ะ อ.เสือ อิอิอิ  ที่พลอยทำให้ได้หัวเราะได้ด้วย

^_^

ขอบคุณครับ น้อง นีนานันท์ ;) ... ภาพใครหนอ งามจัง 555

ขอบคุณ คุณหมอเล็ก ภูสุภา มากครับ ;)

Life Long Education or Life Long Learning ครับ ;)

ความคิดของท่านเป็นการนำทางให้คนที่กำลังหมดหวังกับมามีแรงอีกครั้งหนึ่ง

                                       

                                     ขอขอบคุณเป็นอย่างสุง

ขอบคุณครับ คุณ ชอบทำดี ;)

ต้องขอบคุณมากๆนะคะ ที่จัดหาอะไรดีๆมาให้ ต้องขออณุาตินำมาลงรักการอ่านนะคะ

ขอบคุณค่ะ ^^

 

                                                                          โดย พัชรมัย น้องน้ำผึ้ง

                                                 ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการอ่านนะคะ ^^

ยินดีครับ น้องน้ำผึ้ง พัชรมัย ;)...

วันนี้ฉันจะลุกขึ้นมาทำความฝันอันโง่ สักที

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท