ก้อนหินกับชีวิต
ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งได้มีโอกาสไปพูดให้กลุ่มนักเรียนบริหารธุรกิจฟัง
วิธีดีที่สุดก็คือการใช้ตัวอย่างซึ่งผมเชื่อว่าพวกนักเรียนจะไม่ลืมเลย
หลังจากที่คุณได้รับรู้คุณก็จะไม่ลืมเช่นกัน
ขณะที่ผู้เชี่ยวชาญยืนต่อหน้านักเรียนกลุ่มใหญ่ เขาได้พูดว่า
"เอาละได้เวลาเกี่ยวกับการทดสอบ (quiz)"
เขานำเอาภาชนะใสรูปร่างแบบอ่างที่ปิดฝาได้ขึ้นมาวางบนโต๊ะ
แล้วเอาหินขนาดใหญ่ค่อย ๆ ใส่ลงไปในภาชนะทีละก้อน จน
ไม่สามารถที่จะเติมหินได้อีกต่อไป
เขาก็ถามนักเรียนว่า "มันเต็มหรือยัง"
นักเรียนทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า "เต็มแล้วค่ะ/ครับ"
เขาก็ถามกลับว่า "จริงหรือครับ"
แล้วเขาก็นำเอาก้อนกรวดออกมา แล้วค่อย ๆ ใส่ลงไป พร้อม ๆ
กับเขย่าภาชนะ ทำให้ก้อนกรวดเคลื่อนตัวไปในช่องว่างของหินก้อนโต
เขายิ้มพร้อมกับถามกลุ่มนักเรียนอีกครั้งหนึ่งว่า "เต็มหรือยังครับ"
นักเรียนทุกคนเงียบ แต่นักเรียนคนหนึ่งพูดว่า "สงสัยยังไม่เต็มครับ"
เขาตอบว่า "ใช่ครับ" พร้อมกับหยิบถุงทรายขึ้นมาจากใต้โต๊ะ
แล้วก็เททรายลงไปในภาชนะ เขาเขย่าให้ทรายวิ่งลงไปใน
ช่องว่างระหว่างหินก้อนใหญ่และก้อนกรวด
เขาถามนักเรียนอีกครั้งว่า "มันเต็มหรือยัง"
ครั้งนี้ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า "ยังไม่เต็มค่ะ/ครับ"
เขากล่าว "เยี่ยม ใช่ครับ มันยังไม่เต็ม"
เขาหยิบโถน้ำขึ้นมาเทใส่ลงไปในภาชนะจนเต็มเอ่อ
เขามองไปที่นักเรียนทุกคนและถามว่าเขาแสดงอะไรให้ดู
นักเรียนหนึ่งยกมือขึ้นพร้อมกับพูดว่า
"ถึงแม้ว่าตารางการทำงานของคุณจะเต็มแน่นแค่ไหน ถ้าคุณพยายาม
อย่างหนัก คุณจะสามารถทำงานบางอย่างได้มากขึ้น"
ผู้เชี่ยวชาญส่ายหน้าพร้อมกับสอนว่า "นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมกำลังสอน
ที่ผมสอนพวกเราก็คือ ถ้าคุณไม่ใส่หินก้อนใหญ่ลงไปก่อน
คุณจะไม่มีวันใส่มันลงไปได้เลย"
"คุณจะเปรียบเทียบหินก้อนใหญ่ได้กับอะไรในชีวิตของคุณ"
- เวลาสำหรับครอบครัวและคนที่คุณรัก
- ความซื่อสัตย์ จริงใจ การศึกษา หรือ เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ
- เงื่อนไขต่าง ๆ และการตัดสินใจ
- สอนหรือแนะนำผู้อื่น
- งานที่คุณอยากทำให้สำเร็จลุล่วง
มันอาจจะเป็นอะไรก็ได้ แต่ต้องจำไว้ว่า ทำหินก้อนใหญ่ ๆ ก่อน
ไม่อย่างนั้นคุณก็จะไม่ได้ทำมันเลย
ตอนนี้คุณอาจหาเวลาว่าง ๆ
ลองคิดดูซิครับว่าอะไรคือ"หินก้อนใหญ่ในชีวิตของคุณ" ?
แวะมาทักทาย บันทึกแรก และอ่านข้อคิดดีๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ
มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ
เช่นกันขอรับ
อ่านแล้วนิ่งเลยเจ้าค่ะ
คิดไม่ออกว่าอะไรที่เป็นก้อนหินที่ใหญ่ที่สุดในชีวิต
แต่ที่คิดได้ตอนนี้คือต้องกลับไปทบทวนตัวเองแล้วเจ้าค่ะ
ทวบทวนได้ความอย่างไรอย่าลืมนำมาบอกธรรมฐิตบ้างเนาะคุณโยมณิชา
กราบนมัสการเจ้าค่ะ
การที่เราอยู่แบบเฉย ไม่ค่อยจะทุกข์ร้อนกับคนรอบข้าง ใครดีก็ดี ใครไม่ดีก็เฉยๆ รับรู้ไว้ว่าเค้าเป็นคนยังงัย ใครว่าใครติก็ไม่ได้โกรธจะมีก็แค่น้อยใจ เสียใจ ฟังเพลง หาบทความให้กำลังใจอ่านสักพักก็หาย แต่ละวันก็ทำหน้าที่ของเราไป ถึงเวลาทำงานก็ทำ ถึงเวลาเรียนก็เรียน ถึงเวลานอนก็นอน อยากสวดมนต์ ฟังเพลง อยากทำรัยก็ทำ ทำแล้วมีความสุข แต่สิ่งที่ทำก็ไม่ได้เบียดเบียนใครน่ะเจ้าค่ะ
แบบนี้เรียกใช้ชีวิตไปวันๆรึเปล่า แบบนี้เรียกประมาทกับชีวิตเกินไปมั๊ย เจ้าค่ะ
หากทำแล้วเราไม่ทุกข์กังวลคนอื่นไม่เดือดร้อน
ก็เป็นการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง
แต่ถ้าหากมีโอกาสที่จะช่วยเหลือเผื่อแผ่คนรอบข้างได้ตามกำลังและอยู่ในสถาานะที่พอช่วยได้ก็อย่างนิ่งดูดายเนาะ..
ถือว่าไม่ประมาทในชีวิตนะ