เรื่องช้างๆ...กับครูใจดี

มนุษย์กับสิ่งแวดล้อม

ช้างเป็นสัตว์ใหญ่ตัวโตแต่ก่อนอยู่ในป่า...(เดี๋ยวนี้ อยู่ในเมืองและอยู่กับบ้านของคน)...โบราณเขาว่าเลี้ยงช้างต้องกินขี้ช้าง..ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้น...หรือ ช้างขี้อย่าขี้ตามช้าง..อันนี้พอจะรู้คำเปรียบเปรย...เรื่องของเรื่อง...สุดท้ายของช้างไทย..เป็นหนังเกี่ยวกับช้างไทยกับครูสอนช้าง...ช้างเป็นสัตว์ใหญ่ก็ต้องกินเยอะเป็นธรรมดา(คงจะเป็นต้นเหตุของการเลี้ยงช้าง..กินขี้ช้าง..กับการเอาเปรียบช้าง)...ช้างถูกจับมาเลี้ยงทำงานหนักสมัยยังไม่มีเครื่องจักร..ทำงานลากซุง..ต่อมาช้างตกงาน..คนเลยพามาขอทานในเมือง..ก็เป็นอาชีพหนึ่งของช้างที่มาอยู่เมือง..ทำงานแลกกล้วยไปวันๆ...ครูสอนช้างต้องเป็นคนใจดีมีศีลมีธรรมไม่งั้นสอนช้างไม่ได้...(อาจจะโดนช้างเหยียบตาย)...และยังมีอีกเรื่องอาจจะไม่เกี่ยวกันแต่อยากเล่า..เรื่องการให้คะแนนครู..ก็มีเรื่องราวฟ้องศาลกันเรื่องนี้มีเด็กหนุ่มทำเว็บ..ให้คะแนนการสอนของครู...ครูที่ถูกให้คะแนนไม่ดีก็เลยไปฟ้องศาล...ศาลตัดสินว่าการให้คะแนนการสอนของครูนั้นไม่ผิดแต่อย่างไรและถ้าครูใจดีมีศีลมีธรรมก็ไม่ต้องกลัวการให้คะแนนการสอนของเด็กนักเรียน..เรื่องที่เล่านี้คือเรื่องช้างๆกับครูใจดี

[ขจิต ฝอยทอง]

• ตอนนี้เป็นห่วงช้างไทยมากครับ
• กลัวจะสูญพันธ์
• ไปพร้อมกับครูไทยที่ใจดี
• ป้าธี สบายดีไหมครับ
• ตอนนี้อยู่ที่ไหนครับ

[ยายธี]

สวัสดีค่ะอาจารย์..ตอนนี้ยายธีอยู่ฮัมบอรกค่ะ..เดือนกันยาจะมีปั้นดินกับเด็กๆอีก..ถ้าอาจารย์มีเวลามาเที่ยวเยอรมันซิคะมีเวลาไหมเอ่ย..ปลายปีถ้าไม่มีปัญหาคงจะได้กลับเมืองไทยอีกอยากพบอาจารย์ค่ะ...ยายธี

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

* ขอบคุณค่ะ ครูมีสิทธิ์ให้คะแนนเด็กๆ   เด็กๆ ควรมีสิทธิ์ให้คะแนนครูเช่นกัน ...แบบใจเขาใจเรา

* คุณยายธีสบายดีนะคะ  รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

* สุขกายสุขใจนะคะ

[augustman]

สวัสดีครับ       ยายธี

 

☺  คนเลี้ยงช้าง หรือ ช้างเลี้ยงคน ไม่แน่ใจ นะครับ

☺  คนใจดีเลี้ยงอะไร ๆ ก็ดีหมด แหละครับ

☺  ขอบคุณที่แวะไปเยือนบล็อก ครับผม

..........................................................................................

[ยายธี]

สวัสดีค่ะคุณครู...ขอบคุณแทนนักเรียนไทยและมีความยินดีที่มี คุณครูใจดีและใจกว้าง..กับเรื่องความเสมอภาคทางความคิดเห็น...โดยเฉพาะเรี่องความถูกต้องในเรื่องของสิทธิมนุษยชน..เรื่องนี้คงจะเกิดได้ยากในสังคมบ้านเรา..เคยพยายามนำมาใช้ตอนมาสอนที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในเมืองไทย..นักศึกษาชอบแต่ผู้สอนไม่ชอบค่ะ..แถมยายธีต้องตกงาน..เป็นวนิพกพเนจรอยู่จวบจนทั่งทุกวันนี้..อิอิ..ขอบคุณค่ะที่ห่วงใย..ยายธีสบายดีค่ะ