คนไทยไม่แล้งน้ำใจ

คนไทยใจดี

 

 

               สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่านที่ได้ติดตามบทความของผมมาตลอด

      วันนี้ผมก็มีเรื่องที่จะนำมาเขียนให้ท่านได้อ่านกันครับ เมื่อวันที่ 19 มิถุนายน 2552 ผมได้พาลูกสาว

ผมไปร้องเพลงกับวงดนตรีคณะหนึ่งแถวชานเมือง กรุงเทพฯ ขณะที่นักร้องๆเพลงกันอยู่นั้นก็มีคนพิการ

ทางสายตามาขอร้องเพลงด้วย เจ้าภาพก็อนุญาติให้คนพิการทางสายตายคนนั้น ซึ่งเป็นผู้หญิงให้ขึ้นร้อง

เพลง ที่ผมมาซึ้งน้ำใจคนไทยด้วยกันตรงที่ผู้หญิงคนนั้นกำลังร้องเพลงอยู่นั้น ก็มีผู้ฟังที่นั้งทานอาหารและ

ฟังดนตรีอยู่นั้นได้เดินนำเงินมาให้รางวัลกับ คนพิการทางสายตาคนนั้นเป็นจำนวนมาก ไม่ใช่ให้คนเดียว

ตลอดระยะที่ร้องเพลงอยู่นั้นขนาดเพลงจบแล้วก็ยังเดินมาให้รางวัลกันมากเหลือเกิน ผมคะเนดูแล้วไม่ต่ำ

กว่าสองพันบาทแน่นอน ผมซึ้งใจก็ตรงนี้แหละคนไทยที่มีน้ำใจผมยังปลื้มใจไปด้วยน้ำตาแทบไหล ที่ผม

นำมาเขียนให้ท่านได้อ่านกันนั้น เพราะจะได้รู้ว่าคนไทยเราทุกถิ่นที่มีน้ำใจกันมากถึงภาวะเวลานี้เราจะต่าง

แนวความคิดกันก็ตาม แต่คนไทยไม่แล้งน้ำใจ ผมก็ขอให้ท่านผู้อ่านได้ทำอย่างนี้ด้วยถ้ามีโอกาส ไม่ใช่จะ

มีที่ผมเล่าให้ฟังเท่านั้นยังมีน้ำใจอีกหลายที่ด้วยกัน เท่าที่ผมพาลูกสาวไปร้องเพลงที่นำตัวอย่างเมื่อเร็วๆนี้

มาเล่าให้ฟังเพราะว่าวันนั้นคนไทยของเรามีน้ำใจมากจริงๆ ผมก็ขอให้คนไทยด้วยกันทุกคนในประเทศของ

เรา จงสร้างความดีด้วยกันไม่ว่าความดีตรงนั้นจะเริ่มต้นอย่างไร ก็ขอให้ทำกันเข้าไว้จะได้แสดงถึงคนๆนั้น

และคนแถวนั้น หมู่บ้านนั้ๆมากไปด้วยน้ำใจ ผมก็ขอให้คนไทยสร้างความดีกันให้มากๆนะครับ และให้

โอกาสกับผู้ด้อยโอกาสด้วย หรือกับผู้ที่เคยทำผิดมาแล้วแต่กลับใจเป็นคนดีได้ สังคมของเราจะน่าอยู่มาก

ขึ้นอีกมากครับ คนขับรถในถนนก็เช่นเดียวกันก็มีน้ำใจส่งยิ้มให้กันเข้าไว้ ถ้าเรารู้ว่าผิดไม่ว่าเหตุการณ์นั้นจะ

เป็นเช่นไรสิ่งต่างๆเหล่านั้น ถ้าเราอภัยให้กันได้ก็ควรให้อภัยต่อกัน ถ้าต่างคนต่างไม่ยอมสิ่งที่ตามมาก็คือ

ปัญหา ปัญหาถ้าเกิดขึ้นแล้วส่วนมากจะตกลงกันไม่ค่อยได้ เพราะต้องการเอาชนะต่อกันอย่างนี้เสียเวลา

เปล่าอย่าลืมนะครับ และผมต้องขออภัยด้วยถ้าข้อเขียนไปทำความไม่สดวกใจให้ท่านผู้อ่านบางท่าน แต่

ถ้าบทความที่เขียนพอใช้ได้มีสาระก็ขอให้ติดตามให้กำลังใจในการเขียนของผมด้วยนะครับ

                          สุดท้ายนี้ ผมขอให้ท่านผู้อ่านทุกท่านจงมีสุขภาพพลานามัยดีทุกคน

สำหรับวันนี้ผมขอจบแค่นี้ก่อนและในวันต่อไปผมจะนำเรื่องอื่นมาเขียน

ให้ท่านได้อ่านกันอีก

สำหรับวันนี้สวัสดีครับ

จากแก้ว สาริกา

[ชายนิรนาม]

ใช่