เช้าวันนนี้อากาศแจ่มใส(จนถึงขั้นร้อน)
ที่ Labs ขาดพี่เกตไปหนึ่งคน เพราะป่วย น่าจะเป็นชิคุนกุนยา
การทำงานในบรรยากาศของห้องทำงานใหม่ ก็รู้สึกดีที่ไม่หันซ้าย หันขวาแล้วไปชนใคร
แต่มันกว้างมากเลย เพราะเวลาจะคุยกับใครสักคนหนึ่งต้องเพิ่มระดับเสียงในการคุยจากเมื่อก่อน
ที่ที่อาร์ม พี่ปุ้ย พี่มะปรางนั่งแอร์ลงเต็มที่
เวลาพิมพ์งานรู้สึกพิมพ์ได้ช้าลงเพราะมือแข็ง พิมพ์ไม่ถนัดเลย
คงเป็นโชคดีหรือไม่ดีไม่รู้ที่แอร์ที่เรานั่งอยู่มันตัดไม่ได้ นั่นหมายความว่าเวลาเย็นมากๆต้องไปอยู่สักที่ที่ทำให้หายเย็น
แล้วกลับมาทำงานต่อ โชคดีอย่างหนึ่งที่เรามีเครื่องทำน้ำอุ่นแล้ว สามารถกินน้ำอุ่นได้เพื่อช่วยให้หายหนาว
หรือเดินไปตากแดดนอกห้องทำงาน(ที่ร้อนอบอ้าวอันเนื่องมาจาก มีหลังคาพลาสติกสีขาวขุ่น ปกคลุมไว้ด้านบน)
ตอนนี้มือชักพิมพ์ไม่ออกแล้วสิ เพราะหนาวมาก อิอิ
สวัสดีค่ะ น้องอาร์ม
ห้องกว้างๆ แอร์เย็นๆ กาแฟร้อนๆซักถ้วย อืมม สวรรค์ของคนทำงาน
แต่ในกรณีนี้ ถุงมือซักคู่ ดีมั้ยคะ อิอิ
ที่นั่นเป็นขั้วโลกเหนือมั้ง แต่ที่พี่นี่สิใกล้เส้นศูนย์สูญ(เขียนงัยเนี่ย)เลยไม่หนาวไม่เย็นมีร้อนๆบ้างบางช่วงของฤดูกาล อิอิ
สวัสดีค่ะพี่หัวใจติดปีก
พี่เก๋น้อย
ที่พี่เก๋น้อยนั่ง อากาศกำลังดีเลย อาร์มชอบเดินเล่นแถวนั้นบ่อยๆเพราะที่ตัวเองหนาวเกิน รู้สึกว่าห้องกว้างมากเลยเนอะ ไม่อบอุ่นเลย อิอิ
ห้องทำงานผมร้อนมากครับ ตับจะแตก
คิดถึงน้องอาร์มค่ะ..
พี่อ้วนคงมีวันที่ได้ไปเห็นห้องทำงานใหม่ของน้องอาร์มนะคะ
ฝากความคิดถึงทีมงานแข็งแกร่งทุกๆท่านด้วยค่ะ
ทำงานให้มีความสุข..และอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย(นะคะ)
สวัสดีค่ะคุณsuksom
สวัสดีค่ะพี่อำนวย
สวัสดีค่ะพี่อ้วน
บ้านผมก็รวยครับ...
ที่เมือง ปาย เราเปิดแอร์กันทั้งเมืองเลยครับ
Which of us is poor??
มีนิทานมาให้อาร์มอ่านเรื่องหนึ่งครับ
------------------------------
Which of us is poor?
One day a father of very wealthy family took his son on a trip to the country whit the firm purpose of showing his son how poor people can be.
They spent a couple of days and nights on the farm of what would be considered a very poor family.
On their return from their trip, the father asked his son, “How was the trip?”
It was Great, Dad.”
Did you see how poor people can be? The father asked.
“Oh yeah.” Said the son.
“So what did you learn from the trip?” asked the father.
The son answered: “I saw that we have one dog and they had four.”
“We have a pool that reaches to the middle of our garden and they have a creek that has no end.”
“We have imported lanterns in our garden and they have the stars at night.”
“Our patio reaches to the front yard and they have the whole horizon”
“We have a small piece of land to live on and they have fields that beyond our sight.”
“We have a servants who serve us, but they serve others.”
“We buy our food, but they grow theirs.”
“We have walls around our property to protect us; they have friends to protect them.”
With this the boy’s father was speechless.
Then his son added, “Thanks dad for showing me how poor we are.”
:)
สงสารน้องมะปรางจังครับ โดนแอร์เป่า หนาวเย็น คงดำจนเขียวเลยนะครับ...
อากาศเย็นดูแลสุขภาพกันด้วยนะครับ :)
Thanks for your story.
I'm poor that I have less words to say but I got many feeling to release.
น้องอาร์มจ๋า..
พี่อ้วนได้เสื้อสวยแล้ววว..ค่ะ
สวยจัง..สีถูกใจมาก
อิอิ..ตัวโตถูกไซด์ด้วยค่ะ
(แล้วพี่อ้วนจะส่งรูปมาให้ดูนะคะ)
พี่อ้วนขอบคุณน้องอาร์มและทีมงานที่น่ารักและมีน้ำใจทุกกกกท่านค่ะ
ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ..เห็นที่ไหนน้า..ว่าคางไม่สบาย
ระวังไข้หวัดใหม่ด้วยนะคะ..สาวน้อย
ตามมาอ่านเรื่องเล่าของพี่เอก
สงสัยต้องเก็บไปเล่าต่อแล้วล่ะค่ะ
น้องอาร์มเริ่มชินกับขั้วโลกใต้รึยังคะ อิอิ
สวัสดีค่ะน้องอาร์ม
ได้รับเสื้อแล้ว สีสวย ขอบคุณมากค่ะ พรุ่งนี้จะใส่ไปเล่นโยคะ...
ห้องทำงานที่นี่ ก็ร้อนค่ะ มีแอร์ แต่เปิดพัดลม เปิดหน้าต่าง ทำให้โล่งสบายดีค่ะ ... ประหยัดไฟช่วยชาติค่ะ...อิอิ
เหอๆๆ พวกขี้หนาว ต้องมาอยู่ห้องพี่จะได้ชิน เคยมีเด็กมือบอนมันเอากระดาษมาแปะหน้าห้องพี่ว่า "ขั้วโลกเหนือ" แล้วก็วาดรูปหมีกดโน๊ตบุ๊คฉากหลังเป็นอิคกลู ไม่เคืองแถมชอบใจด้วย 555 คือพี่อ่ะชอบอากาศหนาวอย่างแรง ไม่เดือดร้อน ใครมานั่งคุยด้วยต้องถือเสื้อกันหนาวกันมาคนละตัว ; P คือแอร์ห้องพี่มันเป็นแอร์ดัคท์ เบาสุดก็ยังแรงสำหรับคนอื่น เปิด 25 ก็เย็นเจี๊ยบ พอเปิด 26 เพื่อเอาใจคนที่มานั่งคุยด้วยพี่ก็ร้อนอ่ะ
ปล. ฝากบอกเก๋น้อยว่า เส้นศูนย์สูตร เขาเขียนกันเงี้ยอ่ะ เดี๋ยวจับไปเรียนหนังสือใหม่เลยนี่ ; P
สวัสดีค่ะน้องอาร์ม
สวัสดีค่ะอ.แป๋ว
อาจารย์ใส่ไปเล่นโยคะ แล้วอย่าลืมถ่ายรูปส่งมาให้ดูนะค่ะ
เป็นกำลังใจให้อาจารย์แป๋วค่ะ
ป.ล.อากาศที่นี่ร้อนและไม่ค่อยมีลมพัดค่ะ ก็เลยยิ่งร้อนไปกันใหญ่เลยค่ะ พยายามใจเย็นแล้วค่ะ แต่เอาไม่อยู่ อิอิ
สวัสดีค่ะพี่ซูซาน
สวัสดีค่ะคุณครูใจดี
ท่านรองฯแจ้ง ว่า ใส่เสื้อเบอร์ L ครับ ส่งมาที่ สพท ตราด ตามหน้าประวัติได้เลยครับ ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะ คุณอาร์ม
แวะมาขอบคุณคะ สำหรับเรื่องเสื้อคะ...^_^
ขอบคุณค่ะ อ.ขจิต
^_^
เห็นใครๆ ให้กำลังใจมากมาย ว่าจะไม่พิมพ์และ แต่เอาสักหน่อย เดี๋ยวจะนึกว่าเราไม่สนจายอ่าน :P
แจกเสื้อให้ใครๆ เยอะแยะ อย่างนี้ต้องส่งเสื้อกันหนาวให้คนละตัวจะดีมั๊ยนะ หรือจะสนใจให้หาหนุ่มๆ ส่งไปแทนดีกว่าน้าาา
ที่ออฟฟิศใช้วิธี เอาแผ่นสไลด์พลาสติกไปติดตรงช่องออกของแอร์ ดักไว้แล้วเบี่ยงมันไปทางอื่นได้ น้องอาร์มเคืองใครก็เอาไปติดแล้วมันจะได้เป่าคนอื่นแทนไง ดีมะ ดีมะ 555 อย่าบอกใครนะว่าพี่บอกวิธี (^u^)
แวะมาทักทายค่ะ..
หนาวตัวดีกว่าหนาวใจนะคะ..555
^^
สวัสดีค่ะพี่โหน่ง
สวัสดีค่ะ คุณกัญนา
สวัสดีค่ะครูแอ๊ว
สวัสดีครับคุณอาร์ม
ขอบคุณมากนะครับที่แวะไปทักทายกันที่บันทึก ;)
ผมอยู่บริเวณที่ว่า แอร์ตกใส่หัว บ้างครับ 555 เวลานั่งทำงานตรงนั้นนานๆแล้วมันยะเยือกดี แต่ก็อาศัยลุกเดินเล่นบ่อยๆครับ
วิธีดื่มน้ำอุ่นก็เจ๋งดีนะครับ จะจำเอาไปใช้บ้าง ;)
ขอบคุณมากๆอีกครั้งครับผม
สวัสดีค่ะคุณเดย์
สวัสดีครับ ดีนะครับที่คุณได้งานยินดีด้วยครับ ผมยังไม่รู้ชีวิตตัวเองเลยจบแล้วไปทำงานอะไร
เข้ามาอ่านบทความครับ
ยินดีด้วยกับห้องทำงานใหม่ครับ (โดยเฉพาะแอร์ที่เย็นเฉียบ...ได้บรรยากาศห้องทำงานหรู...)
ขอบคุณที่แวะไปเยือนครับ
น้อง อาร์มที่รัก
พี่แอ้ดคิดถึงน้องสาวจัง...คิดว่าหายไปไหนหนอนานจัง...พี่แอ้ดก็หายไปเหมือนกันจ้า...คิดถึงน้องสาวนะคะ
ถ้าแอร์ที่ไม่ตัด นี่สงสัยต้องให้ช่างแก้ไขแล้วมั้งครับ ไม่งั้นเปลืองไฟแย่เลย